JA

Ria Van Den Heuvel

‘We willen dat er een uitbreiding komt van het aantal mensen dat in aanmerking komt voor een tegemoetkoming van de Vlaamse zorgverzekering. De verzekering, zoals die nu is goedgekeurd, heeft een gefaseerde uitvoering meegekregen. Vanaf 1 januari 2002 kunnen in eerste instantie zeer zwaar hulpbehoevende personen die thuis wonen een tegemoetkoming krijgen in hun niet-medische kosten. Vanaf 1 juli 2002 komt daar een tweede reeks zeer zwaar zorgbehoevenden bij, namelijk zij die residentieel verzorgd worden. In totaal gaat het dit jaar om 66.900 personen die in aanmerking komen.

Tot nu toe hebben we een afspraak over de financiering en de betaling van die bepaalde categorie zwaar zorgbehoevenden. De tien euro die elke Vlaming ouder dan 25 inbrengt, is samen met de ruim 99 miljoen euro die de Vlaamse overheid op jaarbasis investeert, voldoende voor de huidige doelgroep.

Als we de gewoon en matig zwaar zorgbehoevenden ook in de doelgroep opnemen, dan spreken we in totaal over ongeveer 250.000 personen. Het spreekt voor zich dat die uitbreiding alleen mogelijk is als we de financiering ook uitbreiden.

In het decreet is ingeschreven dat we de verplichte bijdrage voor de zorgverzekering vanaf 2003 afhankelijk maken van het inkomen. Dat is met andere woorden een verplichting, behalve als we het decreet veranderen natuurlijk, maar dat is niet de bedoeling. In de huidige regeling moet iedereen een forfait van 10 euro betalen. We vinden dat geen goede zaak, de bijdrage moet in verhouding staan tot het inkomen. Net daarom zochten we een inningswijze die én administratief eenvoudig is én de solidariteit tussen de bevolkingsgroepen waarmaakt.

Zo komen we bij het idee van de zorgcentiem, waarbij bijvoorbeeld één procent van het belastbaar inkomen naar de Vlaamse zorgverzekering zou gaan. Op die manier krijg je een gradatie afhankelijk van het inkomen én kan je ook het totale bedrag optrekken. Het is nog niet duidelijk of dat bedrag voldoende is voor alle zwaar zorgbehoevende personen. Waarschijnlijk moeten we dan de discussie over de grootte van de bijdragen van de Vlaamse zorgverzekering voeren.

Vlaanderen heeft sinds 1 januari de bevoegdheid om zelf belastingen te innen en af te schaffen. Waarom gebruiken we die dan niet om de verplichte bijdrage via de personenbelasting te organiseren?’

NEE

Patricia Ceysens

‘We zijn verrast dat Agalev naar een zorgcentiem wil gaan en de doelgroep van de verzekering wil uitbreiden. De Vlaamse zorgverzekering is maar net van start gegaan, iedereen ouder dan 25 moet nu een forfaitaire bijdrage van 10 euro betalen voor de kosten voor niet-medische zorgen aan zwaar hulpbehoevenden. Aan inkomenszijde weten we min of meer hoeveel de zorgverzekering zal opbrengen, maar we hebben nog geen idee hoeveel dit jaar zal moeten worden uitgekeerd. Precies omdat we niet goed weten hoe groot de uitgaven zijn, was er de politieke afspraak om de doelgroep af te bakenen.

Op dit moment gaat het over de zeer zwaar zorgbehoevenden in een thuissituatie, vanaf 1 juli 2002 komen de zeer zwaar zorgbehoevenden in een rusthuissituatie daar bij. We weten niet hoeveel mensen zich zullen aanmelden voor een zorgverzekering en hoeveel er ten laste genomen zullen worden. Daarom lijkt het ons niet opportuun om nu uitspraken te doen over nieuwe doelgroepen, we willen eerst weten hoe inkomsten en uitgaven zich verhouden.

We willen niet meestappen in een voorstel voor nieuwe doelgroepen terwijl de huidige doelgroep niet eens in kaart gebracht is. Die uitbreiding kan er op termijn wel komen, de afspraak was immers dat de zorgverzekering een groeiproces is. Een uitbreiding brengt bovendien nog andere problemen mee: nu is het administratief gezien een heel eenvoudig systeem waar weinig controle op gebeurt, net omdat het om een relatief kleine groep personen gaat. Als de doelgroep groeit, moet ook dat debat over het systeem geopend worden.

Als heel veel mensen zich voor de zorgverzekering aandienen, is het zelfs mogelijk dat de huidige doelgroep al voor een negatieve eindbalans zorgt. Uiteraard gaan we een dergelijke balans niet zomaar verzwaren. Het komt er dan vooreerst op aan te onderzoeken hoe we het zorgfonds in een evenwichtige situatie kunnen krijgen.

Mijn partij ziet de zorgverzekering als een echte verzekering, waarbij met premies gewerkt wordt. Het gaat niet op daar zomaar een zorgcentiem van te maken, wat een heffing op de personenbelasting is. De beheersbaarheid van dit soort sociale verzekeringen moet zeer nauwlettend gevolgd worden. Als blijkt dat we meer geld nodig hebben, dan denken we veeleer aan het verhogen van de verplichte premie. Het geld binnenhalen via de persoonsbelasting kan voor ons niet.’

Opgetekend door Lieve Reynebeau

‘Bijdrage moet in verhouding met inkomen.’

‘Geld halen via belasting kan niet.’