De verzekeringsmaatschappijen moeten bijdragen tot het herstel van de enorme waterschade in ons land, vindt Vlaams minister van Binnenlandse Aangelegenheden Leo Peeters (SP), die niet te spreken is over het feit dat de verzekeraars hun verantwoordelijkheid proberen te ontlopen. Het kan niet zijn dat de overheid altijd en overal moet bijpassen, aldus de minister.
LEO PEETERS
“Op het moment dat een groot deel van de bevolking in de ellende geraakt, wijzen de verzekeringsmaatschappijen resoluut hun verantwoordelijkheid af. De overstromingen hadden zich nog maar een paar uur eerder voorgedaan, toen de verzekeraars al lieten weten dat de bevolking geen beroep op hen zou kunnen doen. Dat vind ik een belangrijk moreel standpunt. Een standpunt dat je eigenlijk niet kàn innemen. Omdat ze ook voorbarig bleek. Want niet alle schade is het directe gevolg van de overstroming, ook andere waterschade heeft zich voorgedaan. En die wordt in bepaalde gevallen wél gedekt, moeten de verzekeraars nu toegeven. Het is zaak om elk geval apart te bekijken. Nu wordt nog maar eens de indruk gewekt dat het winstbejag bij de verzekeringsmaatschappijen overheerst op de sociale bekommernis.
Ik vind het schandelijk dat ze alleen lucratieve contracten willen afsluiten en zich in alle andere gevallen terugtrekken. Al jaren zoeken ze excuses om waterschade uit de polissen te houden. Steeds die defensieve houding. Men wil absoluut vermijden om in te gaan op echte risico’s. Dat kan niet, vind ik. De verzekeraars hebben een algemene opdracht. Het kan niet zijn dat de overheid altijd moet bijpassen als er zich omstandigheden zoals nu voordoen. We moeten de verzekeringssector expliciet aanzetten om overstromingen mee op te nemen in de polissen. Daarnaast moeten we ook solidariteit onder de bevolking bepleiten. Want als er solidariteit heerst, is iedereen bereid een stukje van het risico te betalen, ongeacht of men nu woont in een appartementsgebouw of in een vallei met hoog risico op overstroming. Iedereen moet zijn medemens helpen. En dan zal de extra premie niet eens zo hoog liggen. Als de verzekeringsmaatschappijen niet meewillen, zoeken we wel naar alternatieven. Nu vergoedt de overheid via het Rampenfonds voor miljarden franken aan schade, waarom kunnen we dan de zaak niet helemaal in eigen handen nemen en zelf een verzekering uitwerken? Daar moeten we eens over beginnen nadenken.”
WAUTHIER ROBYNS
De enorme omvang van de schadeclaims maakt dat de verzekeringsmaatschappijen geen polis kunnen aanbieden tegen overstromingen, aldus Wauthier Robyns, woordvoerder van de Beroepsvereniging van Verzekeringsondernemingen. Een oplossing bestaat in een solidaire verzekeringspolis voor elke burger.
“Een brandverzekering voorziet niet in de schade aangericht door overstromingen. Een uitzondering wordt gemaakt voor de schade die onrechtstreeks het gevolg is van overstromingen, maar vergoeding van meubels, behang, parket en dergelijke is uitgesloten. Dat komt omdat overstromingen enkele specifieke kenmerken vertonen. De schadelast bij een dergelijke ramp loopt steevast in de miljarden, dus moeten verzekeringsmaatschappijen de nodige financiële draagkracht hebben om die last ook te kunnen dragen. Bovendien treffen overstromingen enkel gebouwen aan een waterkant of in een dal, of in gebieden waar de rioleringen ontoereikend zijn om het water te verwerken. Verzekeraars spreken in zo’n geval van antiselectie of averse selectie: alleen mensen in risicogebieden zullen zo’n verzekering vragen. Als we dat allemaal in beschouwing nemen, komen we tot een verzekeringspremie die voor de meeste mensen onbetaalbaar is. Ik wil hier trouwens een verschil maken tussen stormen en overstromingen. Bij stormen is de menselijke verantwoordelijkheid zo goed als onbestaand, bij een overstroming ook moet worden gedacht aan het slechte ruimtelijke ordeningsbeleid in België.
Er zijn wel enkele verzekeraars die de waterschade bij overstromingen dekken, maar zij hebben geen portefeuille die hen toelaat om de hele bevolking een polis aan te bieden. Wij zijn daarom voorstander van een regeling in samenwerking met de minister van Economische Zaken, waarbij de waterschadeverzekering in alle polissen wordt verwerkt tegen een voor iedereen betaalbare prijs.
Ik vind het jammer dat de verzekeringssector nu weer met de vinger wordt gewezen. Een deel van de bevolking weet blijkbaar niet wat het van ons kan verwachten en waar de beperkingen liggen. Dat zegt iets over de manier waarop wordt omgesprongen met verzekeringscontracten: men betaalt een premie, maar het document van de polis verdwijnt in de schoendoos. Er is een boodschap aan beide partijen: de burger moet zich beter informeren, de verzekeraar moet meer aandacht besteden aan communicatie en advies.”
Opgetekend door Bart Vandormael
