Saxofonist en flui- tist Lew Tabackin.

In de zomer van 1994, tussen een tournee en een opnamesessie in, kwam de Amerikaanse tenorsaxofonist en fluitist Lew Tabackin in contact met de Belgische drummer Félix Simtaine en de bassist Philippe Aerts voor een ?gig? in de Brusselse L’Archiduc. Het optreden gebeurde zonder microfoon of andere elektronische ongein. De sfeer en het fijne begeleidingsspel van zijn Belgische kompanen bevielen de Amerikaan zo goed, dat de Archiduc zijn muzikale stamkroeg werd telkens hij in de buurt kwam.

Tabackin is sinds hij in de jaren zestig in het Conservatorium van zijn geboortestad Philadelphia klassieke dwarsfluit studeerde, niet meer weg te denken van de grote jazzscènes in de VS. Hij speelde in de big bands van onder meer Thad Jones, Mel Lewis en de Japanse pianiste Tokisho Akiyoshi met wie hij in 1968 huwde. Hij toerde in Japan en Europa en kreeg vanaf de jaren tachtig de officiële erkenning die hij verdiende. Zo werd hij verschillende keren bekroond als beste jazzfluitist van het jaar door de ?reader’s en critic’s poll? van het tijdschrift Down Beat.

De jongste jaren is hij zich meer gaan toeleggen op het leiden van kleinere bands met een meer doorgedreven persoonlijk concept. Van de grote jazztraditie, waarvan hij vooral de abstracte, muzikale elementen heeft verwerkt, geeft hij een uiterst expressieve versie. Hij speelt met grote intervallen, plotse wijzigingen in tempo en volume, vertoont het hele arsenaal van de jazzvirtuoos maar vergeet nooit zichzelf te zijn : de warme, viriele Lew Tabackin die zijn publiek urenlang weet te benevelen door een welhaast dionysische roes.

Dit is ook wat de live-opname ?L’Archiduc – Round about Five? te vertellen heeft. Aan de hand van pretentieloze standards zoals Cole Porters ?Night and Day? op tenorsax of het Oosters getinte ?Delilah? van Victor Young op dwarsfluit deel je als luisteraar het enthousiasme van het publiek. Dit komt maar al te zelden voor in de digitale geluidsindustrie. Het zuiver akoestische concept van de musici en de kwaliteit van de muziekruimte speelden daarbij een belangrijke rol.

Francis Cromphout

Lew Tabackin Trio, ?L’Archiduc-Round about Five?, IGL 127.

Lew Tabackin : dionysische roes.