Gouverneur Guy Quaden van de Nationale Bank van België heeft het land alweer de les gelezen. De paars-groene regering geeft te veel geld uit. De cijfers van de Nationale Bank zullen ongetwijfeld kloppen, want rekenen kunnen ze daar wel. Maar wie nooit tevreden is, verliest zijn gezag.

Moet het land zich nog zorgen maken om de boodschappen van Quaden en de zijnen? De Nationale Bank van België is tegenwoordig een lokaal kantoor van de Europese Centrale Bank. Quaden is een van het anderhalf dozijn bestuursleden die in die ECB het monetaire beleid van de eurozone bepalen en de Nationale Bank weegt er vanzelfsprekend lichter dan de Banque de France en zeker dan de Deutsche Bündesbank.

De Europese Centrale Bank heeft tot taak te waken over de stabiliteit van het geld in de eurozone. Zij hoeft niet, zoals haar Amerikaanse collega wel doet, de evolutie van de economie en het verloop van de werkgelegenheid in het oog te houden. Vervult zij haar taak tot algemene tevredenheid?

De Europese bankiers hebben een sterke Europese eenheidsmunt beloofd. Daar hebben de Europeanen voor gespaard en belastingen betaald en een hoge werkloosheid voor aanvaard. Bij de start op 1 januari 1999 was één euro 1,1665 dollar waard, afgelopen week nog slechts 0,8528 dollar. De euro is een zwakke munt.

De Bankiers van Frankfurt moeten erover waken dat het geld zijn waarde niet verliest. De economie mag dus de prijzen niet omhoogjagen. Daar hebben zij een regel voor, de geldontwaarding – de inflatie – mag niet hoger stijgen dan twee procent. Vandaag klimt de inflatie in de eurozone een stuk boven de drie procent.

De bankiers pleiten verzachtende omstandigheden. Ze hebben gelijk natuurlijk, zij controleren de internationale financiële markten niet en bepalen al evenmin de prijzen van olie en voeding. Maar de politici, die zij om de haverklap de oren wassen, hebben ook hun verzachtende omstandigheden. Bovendien zijn zij, in tegenstelling tot de politiek benoemde bankiers, democratisch verkozen.

Een centrale bank ten slotte moet ervoor zorgen dat er geld in omloop is, zodat de mensen kunnen kopen en verkopen. Dat dreigt op nieuwjaar bij de overstap van de lokale munten naar de euro in de twaalf landen van de eurozone dramatisch te mislukken. Om onverklaarbare redenen weigert de ECB tijdig euromunten en -biljetten in omloop te brengen. Daardoor zal niemand bij de revolutionaire overstap op 1 januari met het nieuwe geld vertrouwd zijn. Bovendien kunnen we met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeggen dat er in het dagelijkse consumentenverkeer een geldtekort zal ontstaan. En daar zullen Guy Quaden en zijn collega’s van de Europese Centrale Bank begin volgend jaar op worden afgerekend.