Wat een mens zo allemaal ziet in de Mechelsestraat ter hoogte van de Halvemaartstraat in Leuven. De rode bakstenen van een gevel. Zwarte graffiti op een betonpaal: ‘eat shit’. En dan een blauwe fiets van het merk Itek, type Sao Paulo. De verdwenen fiets van Annick Van Uytsel is gevonden.
Het was tijdens een doordeweekse patrouille dat een Leuvense agent de fiets die in de computer geseind stond als cruciaal in het moordonderzoek naar de achttienjarige Annick Van Uytsel, uit de duizend herkende. Hij waarschuwde de moordbrigade. Enkele uren later werd bevestigd dat het wel degelijk de fiets was waarmee Van Uytsel op 28 april 2007 van een fuif in Schaffen naar huis was gereden. Ze is nooit thuis in Kaggevinne aangekomen. Duikers vonden zes dagen na haar verdwijning haar lichaam in het Albertkanaal in Lummen. ‘We moeten nu het verhaal van die fiets reconstrueren’, zegt Geert Schoorens, van het Leuvens parket.
‘We staan niets verder. Waarom hebben de speurders de fiets niet eerst een paar weken in de gaten gehouden om de nieuwe eigenaar op te sporen?’, vroeg Jef Vermassen, de advocaat van de familie Van Uytsel, zich af. ‘Zoiets was vrij zinloos’, repliceert Schoorens. ‘Uit de toestand van de fiets bleek dat hij er al langer stond.’ Met ‘langer’ wordt ‘enkele weken’ bedoeld. Daarmee vervalt de hypothese dat de moordenaar paniek wil zaaien nu veel achttienjarigen op zoek zijn naar een studentenkamer in Leuven. ‘Er zijn de jongste dagen wel meer hypotheses in de pers verschenen die onjuist zijn’, zegt Schoorens. Welke hypotheses de onderzoekers op tafel hebben liggen, kan hij niet zeggen. ‘De moordenaar leest mee.’
Dat de fiets twee dagen nadat kranten berichtten dat het onderzoeksteam gehalveerd was werd teruggevonden, noemt hij puur toeval. Schoorens: ‘Het klopte trouwens niet. Sinds het begin van het moordonderzoek is een tiental speurders van de moordbrigade met het onderzoek belast. Natuurlijk hebben in het begin van het onderzoek verscheidene ploegen bijstand geleverd: duikers, het leger, de lokale rechercheploegen van het Demerdal… Maar er is nooit een beslissing genomen om het onderzoeksteam structureel af te bouwen.’
‘Ik vrees dat er geen sporen meer te vinden zijn op de fiets. Hij heeft in het water gelegen’, zegt advocaat Vermassen. De bewoners van het gebouw waar de fiets werd gevonden, zeggen dat er aan de fiets lang gras of algen hingen. Spinnenwebben en modder, hoor je ook. Het parket blijft vaag. ‘Op de fiets kunnen zich sporen bevinden die voor het natrekken van de verschillende hypotheses bruikbaar blijven. DNA-sporen, vingerafdrukken als het niet te veel geregend heeft, krassen, stoffen zoals algen, slijk…’ Men kan de samenstelling van de algen onderzoeken en ze vergelijken met andere plaatsen die in het moordonderzoek opduiken. Men kan de samenstelling van het slijk nagaan.
In afwachting daarvan regent het vragen. Hoe is de fiets van Annick Van Uytsel in Leuven terechtgekomen? Is ze aangereden? En waar is de fiets al die maanden geweest?
Anna Luyten
