Met “Lifestyle” gaat Victoria (Gent) door met de exploratie van de theatervormen die ontstaan wanneer je verschillende kunstdisciplines op elkaar laat inspelen. Daarvoor wordt uitgegaan van de vraag hoe de alledaagse realiteit te combineren valt met theater, dat in essentie het herkenbare in beelden omzet. Dat was al het geval met “Moeder en kind” en “Bernadetje” – een samenwerking van Alain Platel, choreograaf en Arne Sierens, auteur – waarin primair gedrag in even primaire theatraliteit werd omgezet.
In “Lifestyle” vormen alledaagse situaties en gevoelens een reeks sequenties voor een showprogramma met een sterk esthetiserende inslag. Zowel tekst als regie zijn van Paul Carpentier, die 2 seizoenen geleden met de Victors en “Apes on Apes” hoge ogen gooide. Carpentier is ook bekend als componist en hij was ooit acteur en regisseur bij Eva BalsSpeelteater in Gent.
Zijn veelzijdigheid ent Carpentier in “Lifestyle” op een vrij dun tekststramien. Vijf personages zijn op zoek naar een eigen stijl in hun omgang met elkaar en met de medemens. Ze reageren daarmee op de dagelijkse confrontaties tussen blanke en kleurling, vader en zoon, meester en onderdaan, binnen- en buitenwereld. Ze tonen hoe ze voor zichzelf opkomen in een wereld die mensen uitschakelt of hun eigenheid nivelleert. Deze “thriller zonder plot” wordt op bepaalde momenten geregistreerd door een camera, symbool voor de media, waarin de personages van “Lifestyle” zowel acteurs als manipulators zijn.
De vele vlakken die Carpentier in “Lifestyle” wil bespelen, worden echter niet allemaal even sterk in beeld gebracht of verdedigd. Het aandeel van onder meer Mohamed Benaouisse is bijzonder gering en bovendien clichématig. Een probleem blijkt ook het ineenvloeien van de verschillende thema’s. Hier kan alleen het inspelen aan verhelpen.
“Lifestyle” boeit in de scènes waarin de spelers zich overgeven aan de kunst van het poseren. Een merkwaardig staaltje wordt geleverd door Tamar Van den Dop. Zij is een hele tijd op zoek naar zichzelf via aan- en omkleden. De manier waarop ze dat doet, gaat van louter spel en koketteren naar een dramatische spanning die een gamma gemengde gevoelens blootlegt. Voorts is er ook de subtiele speling tussen de meer en minder ervaren spelers en het ineenstrengelen van tekst- en bewegingstheater, van muziek ( Dominique Pauwels) en akoestische effecten.
Carpentier bewerkt, tegen de tijdsgeest in, erkenning, waardering en verzoening. Verschillen in voorkomen, leeftijd en karakter lossen op in een triomfale eindchoreografie.
Reisvoorstellingen. Info: 09/269.09.69 (Victoria).
Roger Arteel
