Traag gedijt niet goed in de popmuziek. In het epicentrum van de jongerencultuur moeten duivels worden ontbonden.
En snel heeft natuurlijk het immense voordeel dat het gemakkelijk fouten verbergt. In die energierijke omgeving is Josh Haden de absolute koning van de slakken. De zoon van de bekende Amerikaanse jazzbassist Charlie Haden vindt rustig nog veel te nerveus en klopt met Spain alle traagheidsrecords. De groep benadert muziek vanuit de stilte en is bij de eerste halte meteen afgestapt. Dat heeft niets met lamlendigheid en alles met perfectie en elegantie te maken.
Haden is een meester in de beperking en de uitwerking.
Hij is een knutselaar die in een volgend leven waarschijnlijk minuscule schilderijtjes gaat penselen of houten scheepjes in flessen plakken. Elke noot moet in haar zuiverste precisie en volste gloed weerklinken. Elk woord wordt haast letter per letter gespeld. En als hij dan toch bezig is, zet hij meteen ook maar de schaar in de instrumenten en de teksten. Alleen de essentie mag overblijven.
Op “The blue moods of Spain” (1995) werkte dat recept als een complete verrassing. Op het nieuwe “She haunts my dreams” leidt het zowaar tot een lichte vorm van verslaving. Haden heeft zijn kunst rustig laten indikken tot er een homogene en loepzuivere massa is overgebleven. De losse stukken van het debuut zijn een puzzel geworden. Alle nummers zitten in dezelfde slome kadans en zijn nauwelijks variaties op hetzelfde thema. Op een haast simplistische manier verkent Haden de complexiteit van de liefde. Hij begint met weg te gaan (“I’m leaving you”) en eindigt met te blijven (“Our love is gonna live forever”). Tussenin stelt elk nummer vast dat een mens te allen tijde met grote vragen moet leven. En dat zoiets niet noodzakelijk tot wanhoop of ellende hoeft te leiden.
Dat is alles en het is veel meer dan voldoende. De uitgepuurde sereniteit en eenvoud laten “She haunts my dreams” veel dwingender klinken dan het meest hoogdravende en doorwrochte muziekwerk. Ze zorgen ervoor dat de doodgewone woorden van Haden als grote en onweerlegbare wijsheden klinken. En ze maken een krachtig hoopje van het residu dat hij overhield aan het inkoken van blues, country
en folk. Kamfer en hartverwarming voor de onrustigen van
ziel.
Spain, “She haunts my dreams” (74321670302/Spain)
Jan Delvaux
