Maquettes, schilderijen en klokkengelui van Thomas Huber.
Wat Thomas Huber (45) het minst aan schilderen boeit, zijn technische kwesties voor zover ze hem niet helpen bij de vraag wat een beeld precies moet zijn. Een beeld is een schijnbare diepte op een vlak. In dát spanningsveld is de in Düsseldorf levende Zwitserse kunstenaar sinds jaar en dag actief. Beschildert hij vlakken – gelijkmatig en zuinigjes, in gevarieerde en contrastrijke kleuren -, dan stellen ze ruimtes voor. Schikt hij de vlakken tot volumes, dan wordt een schilderij bewandelbaar. Een virtuele ruimte, helemaal verweven met de reële. In die voorwaarden is een beeld altijd een plek. Een plek waar Huber wil dat er wat gebeurt. Dus komen er woorden bij te pas, verhalen zelfs. Ze leggen haarfijn uit wat er aan de hand is, op zo’n beeldende manier dat een geheimzinnige taaldimensie zich in de beeldvorming nestelt.
Uit het ene beeldcomplex ontstaat het andere, de plek is verbonden met andere plekken. Dan kan er een urbaan weefsel ontstaan zoals Huberville, de fantasiestad waar Thomas Huber voor het eerst het publiek van het Kunstverein Düsseldorf een blik op gunde (1998). In de Antichambres van het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel zijn nu enkele belangrijke bouwwerken ervan opnieuw opgenomen, als maquettes op een schaal 1:10. Am Schauplatz (Schouwtoneel) is een project voor een rondbouw, dat een enkel panoramaschilderij van 110 meter lang en 25 meter hoog moet bevatten. Het laat een gezicht op Huberville zien. In Düsseldorf was enkel een afbeelding van de bouw te zien, op een aanplakbord voor het Kunstvereingebouw. Het panoramaschilderij werd er wel getoond. PSK-bezoekers zien de rondbouw wel, in de vorm van een maquette, maar kunnen alleen vermoeden (als ze het bijhorende boek consulteren) dat het een schilderij bergt. Thomas Huber verzet zich tegen het kwalijke idee van een totale zichtbaarheid van alles.
Eine Schreckliche Geschichte is een hermetisch gesloten bouwwerk, de verstoffelijking van een inderdaad behoorlijk gruwelijk verhaal van een man die een beeld van zijn familie schilderde, er zich met de zijnen in opsloot en er pas een hele tijd later uit bevrijd kon worden, toen het te laat was. En Das Bild is een blok waarvan elk kleurpaneel een aanstekelijke denkaanzet bevat over wat beelden zijn of vermogen.
Het nieuwe in Huberville, versie Brussel, bestaat uit een horloge- en een klokkentoren, omringd door doeken waarin klokken Hubers overtuiging overbrengen dat ze bij het luiden niet alleen slapende schilderijen wakker maken maar ook ruimte scheppen. Vreemd genoeg, vaak een beetje benauwend, als de gelijkvormige mannetjes die Huberville bevolken. De verhalen die ermee verweven zijn, staan in het boek dat dezelfde titel als de tentoonstelling draagt, Hoor de klokken luiden.
Tot 2.4, PSK Antichambres, Koningstraat 10, Brussel. Di t/m zo, 10-18 u. Ma gesloten. Wo 8-3 om 20 u.: voordracht Thomas Huber over het schilderij “Bühne”. Inkom gratis.
Jan Braet
