RENAAT LANDUYT

De commissie-Justitie van de Kamer keurde vorige week de nieuwe huurwet goed. De achterpoortjes van de wet van 1991 zijn bijna dicht, vindt kamerlid Renaat Landuyt (SP). Vorig jaar werd de huurwet van 1991 tijdelijk verlengd, omdat duizenden mensen op straat dreigden te worden gezet. Daardoor werden veel huurcontracten uiteindelijk niet opgezegd.

?Dit is een van de gevoeligste en meest ideologische debatten. De lobbying is zeer sterk, de tegenstellingen in maatschappijvisie zijn enorm. Aan de ene kant staan de mensen in contact met het alerte en agressieve eigenaarssyndicaat. Notaris Ignace Van Belle hoort daarbij. Kamerlid Barzin (PRL) heeft zelf veel ervaring met het verhuren van eigendom.

Aan de andere kant staan de politici die contacten onderhouden met de huurdersverenigingen. Dat de SP daar staat, is niet abnormaal. Johan Vande Lanote en ik kennen mekaar van de huurwinkels. Het compromis dat vorige week door de commissie is goedgekeurd, is zeer interessant. Agalev begreep dat blijkbaar niet, maar dat heeft met profileringsdrang te maken. Veel achterpoorten van de wet van 1991 zijn gesloten. Het belangrijkste is dat het perverse mechanisme verdwijnt waardoor de huurprijzen stijgen door een opeenvolging van contracten van korte duur. Contracten van korte duur kunnen nog. Het moet kunnen dat een eigenaar verhuurt, in afwachting dat zoon of dochter in het pand trekt, of dat mensen gedurende een korte periode willen testen of ze wel willen verhuren. Het contract kan zelfs nog één keer worden verlengd.

Wat niet meer kan, is dat met elk nieuw contract, de prijs de hoogte ingaat. Ook belangrijk is dat de regering normen voor menswaardig wonen in ministeriële besluiten moet uitwerken. Dat staat trouwens al lang in de wet. De wet stimuleert ook de schriftelijke contracten. Wie geen schriftelijk contract heeft, kan de huur niet aanpassen aan de index.

Wat wij niet realiseerden, is de objectieve huurprijs. Wij willen de reële huurwaarde echt koppelen aan het kadastraal inkomen. Dat is moeilijk verteerbaar voor wie geen correcties op de vrije markt wenst, zoals het eigenaarssyndicaat. Maar het blijft onze ultieme hallucinatie dat de huurprijzen worden gekoppeld aan de kwaliteit. Op kortere termijn herinneren wij er de regering aan dat ze beloofde de huurprijsverhogingen te beperken, als ook de lonen maar beperkt mogen stijgen.?

IGNACE VAN BELLE

Deze wet zoekt geen evenwicht tussen de belangen van huurder en verhuurder. Dit is een wapenstilstand tussen strijdende partijen. De rechten van de huurder worden eenzijdig versterkt. Potentiële verhuurders worden afgeschrikt, zegt Kamerlid Ignace Van Belle (VLD).

?Elke burger heeft recht op een dak boven zijn hoofd. Maar daarvoor moet de privé-woningmarkt niet worden ontwricht. Deze wet beknot het eigendomsrecht en versterkt eenzijdig de rechtspositie van de huurder. Het is niet door mensen af te schrikken om in de huurmarkt te investeren, dat het aanbod zal verbeteren. In de plaats van de mensen aan te moedigen om huurwoningen te bouwen of te verbeteren, met een BTW-gunsttarief of een verlaging van de onroerende voorheffing.

De nieuwe wet geeft de huurder nog meer rechten. De huurovereenkomst kan worden ontbonden mét schadevergoeding en de verhuurder kan worden verplicht werken uit te voeren om aan de normen te voldoen. De rechter kan ook een huurprijsvermindering uitspreken, maar een verhoging van de huurprijs kan niet. Het stoot me tegen de borst dat de huurprijs bij contracten van korte duur, tot maximaal drie jaar, gedurende negen jaar niet hoger mag liggen dan de beginprijs plus de index.

Nu heeft de huurder een vooropzeg van drie, de verhuurder van zes maanden. In de nieuwe wet wordt dat één maand voor de huurder. De eigenaar riskeert dus vier tot vijf maanden huurverlies. De huurwet moet een instrument van het woonbeleid zijn en niet alleen de plichten van eigenaars en huurders beschrijven. Maar deze regering gaat voorbij aan de sociaal-economische realiteit : de huurmarkt is goed voor dertig procent van de hoofdwoningen. Vooral de minvermogende huurder wordt door de nieuwe wet benadeeld. Want wie zal nog investeren in goedkope woningen ? België kent vooral kleine eigenaars, die maximaal drie woningen bezitten maar geen geld hebben voor zware investeringen.

Wie burgerzin aan de dag legt en in eigen land investeert, wordt twee tot vier keer meer belast dan wie coupons gaat knippen in Luxemburg. Deze huurwet brengt geen evenwicht in de verhouding tussen huurder en verhuurder. Dit is een poging om een wapenstilstand te sluiten tussen strijdende partijen.?

Opgetekend door Peter Renard