Regisseur Guy Van Sande is geen onbekende bij het NTG. Hij verzorgde er al eerder de regie van “Het wijde land” van Arthur Schnitzler en vorig jaar nog “Voorjaarsontwaken” van Frank Wedekind. Dit keer besloot hij om de Vlaamse dansgeschiedenis van de jaren dertig tot nu te schetsen. Zijn inspiratiebronnen waren “Théâtre du Campagnol” van Penchenat en de film “Le Bal” van Scola. Toch volgde hij die bronnen niet slaafs, want “Het Bal” is vooral gegroeid

uit improvisatiesessies met de zeventien acteurs.

Het stuk wil een overzicht geven van de dansevoluties in Vlaanderen, te beginnen bij de klassieke ballroomdansen uit de jaren dertig om zo via de swing, de twist en de rock te eindigen bij de disco en de afstandelijke techno van vandaag. Het doel dat Guy Van Sande beoogt, is aantonen hoe mensen van een “samen dansen” evolueerden tot een “eenzaam dansen”. Hij koos hiervoor de meest voor de hand liggende muziek uit elk decennium: hits, nieuwe ritmes, dansen

en genres. De muziek wordt daarbij door een live orkest gespeeld.

Op een houten vloer, omringd door tafels, stoelen en een bar, worden de meest uiteenlopende dansstijlen getoond. Nu en dan onderbroken door anekdotes: de onhandige kluns die niet weet hoe hij een vrouw moet versieren, het meisje dat maar niet aan een “vent” geraakt, de jaloerse vrouw. Maar ook minder voor de hand liggende gebeurtenissen komen het bal verstoren: een fietser, Zorro, marionetten, de dood van Kennedy, en natuurlijk de oorlog. Plotselinge stilte, gedimde lichten, een sirene, bombardementen, waarna het dansleventje weer gewoon zijn gang gaat. Alles komt, alles gaat voorbij.

De acteurs proberen het publiek actief bij het gebeuren te betrekken: er wordt een welkomstspeech gegeven, acteurs moedigen het publiek aan om Vrolijke vrienden mee te zingen of doen persoonlijke bekentenissen. Toch is het Van Sande niet gelukt om het cliché te overstijgen en is de voorstelling niet veel meer dan oppervlakkig volksvermaak. Ook het plotse politieke oproer van de vrouwenbeweging in de jaren zestig verdrinkt zonder overtuiging in het geheel. Een gemiste kans om het rijke ideeëngoed de gepaste dans te geven.

In NTG2-Minnemeers, Gent, tot 21/11, 09/225.01.01.

Isabelle Finet