Wat zijn de kansen van Henin, Clijsters en Malisse in Wimbledon?
Nooit eerder is de tennisminnende Belg zo het delirium nabij geweest als tijdens Roland Garros. Terecht natuurlijk. Wat het duo Clijsters/Henin aan de Porte D’Auteuil liet zien, was absolute topklasse. Dat Justine Henin en niet Kim Clijsters haar eerste Grand Slam in het enkelspel heeft gewonnen in Parijs heeft te maken met een combinatie van factoren. Zo heeft Henin op gravel een streep voor op Clijsters. De Waalse glijdt beter over de gemalen baksteen dan Clijsters. Henin voelt de ondergrond iets beter aan.
Maar er is meer. Het fysieke inhaalwerk dat Henin sinds de zomer van vorig jaar met de Amerikaanse physical trainer Pat Etcheberry heeft gedaan, is enorm. Etcheberry, die eerder onder anderen Jim Courier begeleidde op weg naar Parijse winst, deed Henin afzien, maar met de glimlach. Etcheberry heeft ervoor gezorgd dat Henin niet meer op de baan komt met de schrik om fysiek af te gaan. In Australië kwam Henin als winnaar uit de fysiek meest slopende match tegen Lindsay Davenport. Uit zulke matchen kom je met een ijzeren moreel.
Meest van al allicht heeft Henin Parijs veroverd door een onweerstaanbare drang om te winnen. Haar overleden moeder is de stille kracht achter de overwinning. De ochtend van de finale is Henin op zoek gegaan naar de plaatsen waar ze met haar moeder in 1992 had gezeten om te kijken naar de finale tussen Steffi Graf en Monica Seles. Henin was toen tien jaar. Na de winst tegen Clijsters zei Henin dat ze besefte dat ze de match niet uit handen mocht geven, vooral ook als eerbetoon aan haar moeder. Psychologen zullen bevestigen dat de geest op zulke momenten lijf en leden in handen kan nemen. Ook uiteraard van belang, het huwelijk met Pierre-Yves Hardenne dat van Justine Henin een minder aan stress onderhevige vrouw heeft gemaakt, de rol van Carlos Rodriguez, de Argentijnse coach die Henin tot ‘bloedens’ toe heeft doen geloven in haar kunnen. U snapt het, Justine Henin was in Parijs een tennisster met een missie.
Kim Clijsters had natuurlijk ook een doel, maar de inzet was minder dwingend dan bij Henin. En allicht was Clijsters in Parijs fysiek net iets minder top dan Henin. Ze heeft al een erg zware zes maanden achter de rug met vaak de combinatie van enkel- en dubbelspel. Clijsters ging nog diep in Rome toen Henin de batterijen oplaadde. De komende weken in Wimbledon kan het scenario omgekeerd zijn. Al de energie, ook de emotionele, die Henin, ook na de overwinning besteedde aan talloze festiviteiten kan ze straks misschien te kort komen op het Londense gras – waar Clijsters sowieso beter voor de dag kan komen. En eigenlijk denken we dat vooral op de US Open Clijsters nog het meest van al gensters kan slaan.
We kunnen hier tot slot niet voorbij aan Xavier Malisse, de verliezende halve-finalist van vorig jaar op Wimbledon. Een te fel kloppend hart en een geest die het niet meer kon opbrengen hielden hem uit de slotmatch tegen Lleyton Hewitt. Malisse is in het voorjaar zwaar op de sukkel geweest. In de aanloop naar Roland Garros is hij met succes op het rechte spoor geholpen door Davis Cupcoach Steven Martens. Martens spreekt de taal van Malisse, letterlijk en figuurlijk. Probleem is dat Martens maar een stoplapfunctie vervult. Na Wimbledon wijdt hij zich weer voluit aan zijn taken bij de Vlaamse Tennisvereniging. En zo gaat het helaas al een hele tijd met Malisse. Zijn coaches komen en gaan. In een tijdspanne van twee jaar is hij straks al aan zijn vijfde toe. Regelmaat kan hem alleen maar ten goede komen. Want ook in Parijs heeft Malisse zijn grote klasse getoond. Al kan de val op de wereldranglijst na Wimbledon vrij stevig zijn, feit is dat Malisse met zijn klasse en met de goede begeleiding op het fysieke en mentale vlak de komende jaren niet uit de top-25 weg te branden mag zijn.
