Begin deze week verschenen de memoires van oud-journalist en bladenmaker Guido Van Liefferinge, Welkom in medialand.

De journalist die nooit voor populaire bladen heeft gewerkt, is een soldaat die nooit onder vuur heeft gelegen. Het is een wijsheid die veteranen van Fleet Street, de oude Londense krantenbuurt, graag debiteren.

Van de intussen 65-jarige Guido Van Liefferinge kan veel worden verteld, maar niet dat hij nooit voor hete vuren stond – als hij het vuur al niet zelf aanstak, zoals nu met zijn memoires.

De jonge Van Liefferinge, afkomstig uit het Oost-Vlaamse Overboelare, vond in 1965 meteen zijn journalistieke stek als showbizzredacteur bij Het Laatste Nieuws. Later zou hij zelf met succes een aantal populaire bladen te water laten.

Uitgerekend vorige week overleed Sylvain Tack. De wafeltycoon van Halle, ooit eigenaar van de piraatzender Mi Amigo en weldoener van menig Vlaamse schlagerzanger, financierde mee het eerste grote avontuur van Van Liefferinge, het muziekblad Joepie. Met de onverkochte exemplaren van de eerste nummers kon de debuterende uitgever zijn hele huis behangen. Maar gaandeweg, eenmaal het blad onder de pannen was bij uitgeverij Sparta van Ludo Van Thillo, werd Joepie een kanjer van een verkoopsucces.

Later deed Van Liefferinge die stunt nog eens over met Dag Allemaal, een BV-boekske dat meesurfte op de VTM-golf. Na enkele jaren had het Humo, het totemblad onder de tv-bladen, al van de CIM-kop verdreven. Dag Allemaal is nog altijd het best verkochte weekblad in Vlaanderen.

TV-familie, Goed Gevoel, Netwerk, Goed Wonen, Genieten, Autowereld en een aantal puzzelbladen volgden. Van Liefferinge was de cashautomaat van uitgeverij Sparta, die later onder de nieuwe naam Magnet onderdeel werd van De Persgroep, de uitgever van Het Laatste Nieuws en De Morgen. Zijn bazen van toen noemden Van Liefferinge ‘de belangrijkste bladenmaker van de voorbije vijftig jaar’.

En dan, op een meidag in 2000, deed Guido Van Liefferinge iets ongewoons voor een uitgever van entertainmentbladen. In een interview met de krant De Tijd deed hij een boekje open over de gang van zaken in de media. Zijn voorbeelden putte hij uit zijn ervaringen binnen De Persgroep en VTM. Hij zei letterlijk: ‘Ik stel vast dat de tijdsgeest ervoor heeft gezorgd dat de basisregels waarmee journalisten van mijn generatie zijn opgegroeid, op een aantal redacties opgeofferd worden op het altaar van de korte termijn, van de snelle carrière, van het zachte geld. Daarvoor zijn nieuwe spelregels in de plaats gekomen die de redactionele onafhankelijkheid bedreigen en de democratie ondermijnen. De pers wijkt af van haar maatschappelijke roeping.’

Zijn woorden werden in het eigen huis niet in dank afgenomen. Vooral de aanhef van het artikel over de beursintenties van De Persgroep veroorzaakte grote wrevel. De zaak draaide uit op een definitieve breuk met De Persgroep, aangevoerd door de jonge mediamogol Christian Van Thillo. Met als gevolg ook een bittere juridische twist over royalty’s op de succesbladen van Van Liefferinge. Over de zaak, met een tiental miljoen euro als inzet, loopt tot op vandaag een ingewikkeld proces. De publicatie van Glamour en glitter, geld en macht. Welkom in medialand is ten dele het relaas van die krachtmeting tussen Van Liefferinge en Van Thillo.

In het boek vallen hoofdstuk na hoofdstuk de lijken uit de kast. Van de aandelen van Guy Verhofstadt in de Deinze Investment Club die discreet in VTM participeerde en die de toekomstige premier een flinke buit zou hebben opgeleverd, de manier waarop diens broer Dirk Verhofstadt ooit door VTM werd betaald, over de memo’s van Christian Van Thillo, de interne keukens van De Persgroep en van VTM, de brutale confrontaties met Humo, Van Liefferinge licht elke tegel met een vrijmoedigheid die niet door alle betrokkenen zal worden gesmaakt.

‘Met dit boek heb ik een punt gezet achter mijn journalistieke loopbaan. Die laat ik nu definitief achter mij’, zegt Van Liefferinge, die zich heeft teruggetrokken op het eiland Koh Samui, voor de Golf van Thailand.

Een van de conclusies in zijn boek ontleent hij uit The cheating culture van David Callahan: ‘De machtigen en de rijken liegen en bedriegen uit arrogantie, het voetvolk uit cynisme.’

‘Glamour en glitter, geld en macht. Welkom in medialand’, G. Van Liefferinge Leuven, Van Halewyck, e22,50.

R.V.C.