J ohan Van Hecke is een onverantwoordelijke losbol die op laffelijke wijze zijn gezin en zijn partij in de steek laat om met de eerste de beste troela in de brousse te gaan froesjelen.?
Ziedaar een enigszins afwijkende mening over het ontslag van de CVP-voorzitter, geformuleerd door Paul Goossens in Tegenspraak van volgende week.
Een heilig man is van ons heen gegaan. Zo ongeveer dienen wij de teneur samen te vatten van de Vlaamse dagbladcommentaren de dag na Van Hecke’s ontslag, nog geen drie jaar nadat hij bij zijn aanstelling in een bescheiden bui had geroepen : ?Le nouveau CVP est arrivé.? Hierna gooide hij eerst alle standen uit de Christelijke Volkspartij buiten, haalde ze vervolgens weer binnen, lokte met beloftes voor interessante benoemingen tal van hongerige buitenstaanders naar de CVP, en vooraleer die door hem in beweging gebrachte trein aan het eerste station is, springt hij eraf. En dat voor wat niet meer kan zijn dan een onbezonnen kalverliefde. Geef toe dat het gevaarlijk is aan zo iemand de toekomst van het land toe te vertrouwen.
In de kranten evenwel, klonk het heel anders : diep respect en begrip voor zijn moeilijke beslissing, zijn gewetensdilemma, de keuze voor zijn hart. Een moedig man, de grootste en de echtste die ooit in de Wetstraat heeft rondgelopen, schreef een epigoon van mevrouw Courths-Mahler.
Het was dus wachten op Tegenspraak, het CDO-programma van Paul Goossens, om eindelijk een kritische stem te horen. En dat het er niet naast zou zijn, hadden wij al gemerkt op onze eigen redactievergadering, waar Goossens tot ons aller verbazing bovenop de tafel was geklommen en in een emotioneel pleidooi iedereen had bezworen om de C in Kna ck nooit te verloochenen, en altijd trouw te blijven aan de christelijke waarden waar deze ook door de spellingscommissie in ere herstelde letter voor staat. In de CVP helaas, is ze ondertussen vergleden naar de C van concubinaat, condomerie en coïtus anticipatus. ?De rest ziet ge in mijn programma,? had Goossens er aan toegevoegd alvorens hij zijn papieren bijeenscharrelde en met driftige stappen onze kantoren verliet.
HET WAS NIETS te veel gezegd. Wij zaten een uur op voorhand klaar, met een perfect gekoelde fles van de beste Meursault bij de hand, toen Goossens even na half twaalf in beeld verscheen. Hij was alleen in de studio ! Geen gast deze keer om ruzie mee te maken, niemand om tegen de CVP op te zetten. Dat risico had hij niet willen nemen.
Goossens viel niet met de deur in huis, maar ineens met de hele voorgevel : ?Dames en heren, wat voor een labiele bietekwiet heeft er eigenlijk drie jaar lang onze partij mogen leiden ? Tegenspraak distantieert zich met de meeste nadruk van alle lofbetuigingen op de dwaas die vrouw en kinderen, partij en vaderland, en één van de mooiste carrières die men zich in de Belgische politiek kan dromen, in de steek laat om met Els De Temmerman in donker Afrika te gaan rollebollen. Ware het met Sabine De Vos, wij zouden nog zeggen : doe maar voorzitter, geef haar maar eens goed vanjetje. Maar met Els De Temmerman ? Daarvoor moet ge stekezot zijn. Ikzelf, ik heb het nooit onder stoelen of banken gestoken, heb nooit veel van deze voorzitter moeten hebben. Dat haalt allerlei overlopers binnen die niets met onze partij te maken hebben, en wat blijkt daarvan uiteindelijk de enige bedoeling ? Zijn eigen plezier. Ik vraag mij af hoeveel schade die Moreels ons nog gaat toebrengen. Want hij is de koppelaar van dienst geweest, dat staat nu wel vast. Dat zijn boten zinken, tot daar toe. Maar deze frats gaat me wat ver.?
Hier onderbrak Goossens even zijn monoloog om een slok water te drinken, een sigaret op te steken, en een kam door zijn haar te halen, want door de opwinding was dat in de war geraakt. Daarna draaide hij zich naar camera twee, priemde met een dreigende vinger onze huiskamer binnen en vervolgde zijn betoog : ?Er is een tijd geweest dat wij bij de CVP fier konden zijn over de mensen die wij naar Afrika zonden. Onze missionarissen, die onderwijs, beschaving en het Woord Gods gingen brengen bij de wilden. De tijden van pater Verbist, Don Bosco en Renaat van Elslande. Toen trokken we gedreven door verheven motieven naar de warme landen. En niet door geslachtsdrift, zoals nu. Al die prietpraat over een nieuwe wending in zijn leven… dat is goed voor Libelle of voor De Morgen maar kom er mij niet mee lastig vallen. Het is de promiscuïteit van de post-achtenzestigers zeg ik u. En wie krijgt er dus alweer gelijk ? Louis Tobback , zo simpel is het. Wat voor boeken heeft de voorzitter gelezen in zijn puberteit ? Jommeke ? Karl May ? Arie Roos ? Of andere avonturen waarin ware deugden als trouw, moed en zelfbeheersing aan de jongeren worden bijgebracht ? Al eens een voorzichtige De Pillecijn misschien ? Welnee. Gangreen van Jef Geeraerts . Ge ziet wat er van komt.?
GOOSSENS WAS NU echt boos geworden, moest een nieuwe slok water nemen en zijn sigaret was uitgedoofd van alteratie. Na deze kleine pauze rechtte hij de rug en zette zich schrap voor de ultieme aanval. ?Als onze partij nog een klein beetje geloofwaardigheid wil behouden, dient ze zich op moreel gebied dringend te herpakken. Het lijkt hier soms nog een groter bordeel dan op de BRT onder Kris Borms . Wiens liefde voor Afrika trouwens wat bekoeld lijkt, maar daar zal ik nu niet over uitweiden. ’t Is potdomme toch zo moeilijk niet. Ik zal eens een paar basisregeltjes terug in herinnering brengen zie. Bovenal bemin één God, da’s één. Dat is heel iets anders dan de veelgoderij in sommige ontwikkelingslanden. Twee : zweer niet ijdel, vloek noch spot. Drie : heilig steeds de dag des Heren. Vader, moeder zult gij eren. Dat geldt ook voor wie niet De Lentdecker heet. En zeer zeker voor auteurs die wensen te publiceren bij het Davidsfonds . Tegenwoordig worden nergens zoveel oudermoorden gepleegd als in de Vlaamse literatuur, en dan vooral in de katholieke. ‘k Ben van plan daar later een uitzendingske aan te wijden. Bon, waar zaten we ? Op feest- en vrijdag vlees ontberen. Vlucht na het stelen en bedriegen, ook na achterklap en liegen. Trouw niet, geef geen ergernis. Doe nooit wat onkuisheid is. Wees steeds vroom in uw gemoed, en houd u verre van Jan Hoet. Voilà. En dan wil ik er voor onze overzeese partijgenooot nog aan toevoegen : als gij hoopt dat ge in november kunt terugkomen, hoop dan maar gauw iets anders. Of denkt gij dat wij een voorzitter willen die door zijn onbezonnen gedrag een prachtig programma als dit op de helling zet ??
Koen Meulenaere
