Dewaay Bank Asset managementTechnologiefondsen

Dewaay Bank Asset management

Technologiefondsen

Als fondsbeheerder heeft hij het daar niet héél moeilijk mee. ‘Omdat de resultaten tot het voorbije jaar altijd uitstekend waren. En omdat 2000 geen jaar als een ander was. In absolute cijfers is min 68 inderdaad een kleine ramp. Aan de andere kant is Technology Shares een sectorfonds dat dus een specifiek marktgedeelte bespeelt. In zo’n fonds is het nooit de bedoeling dat je gaat diversifiëren om je in te dekken.’ Bovendien meet Lippens de prestaties van zo’n specifiek fonds niet louter in absolute cijfers. ‘Je moet eerst checken wat de concurrentie gedaan heeft, en daarna ook naar de marktindex in dat specifieke segment kijken. Wel, dan valt die terugval nog wel mee’, zegt hij.

De aandelen van de nieuwe economie kregen het inderdaad hard te verduren. ‘Ook omdat de markt zich de voorbije twee jaar zeer irrationeel heeft gedragen. Zowat iedereen ging aandelen kopen en verkopen, het volstond dat de buurman beweerde flink wat geld te hebben verdiend door op de beurs te spelen. Die uitdrukking hoor ik trouwens niet graag. Het is niet spelen, maar beleggen. Het probleem is natuurlijk dat de huidige communicatiemiddelen ervoor zorgen dat leken toegang hebben tot dezelfde informatiebronnen als professionals. Alleen hebben leken niet altijd voldoende tijd of kennis om er de juiste conclusies uit te trekken. En daar knelt het schoentje. Dat heeft allemaal bijgedragen tot dat soms irrationele gedrag van de beurs tijdens het voorbije jaar.’

FASCINERENDE WERELD

Beleggen is niet alleen een kwestie van knowhow, maar ook van voldoende en juiste informatie. En die informatie moet nog juist worden gebruikt ook. Bruno Lippens hanteert verschillende informatiebronnen. ‘Verder zijn er een aantal principes waaraan ik vasthou’, zegt hij. ‘Zo zitten altijd een vijftigal waarden in de portefeuille van Technology Shares. Waarvan een veertigtal gevestigde waarden zijn en daarbij nog eens een tiental kleintjes die een groter risico meebrengen, maar ook een groter potentieel hebben.’

Zijn andere stelregel is dat hij alleen aandelen in de portefeuille opneemt van bedrijven die winst maken. ‘Daardoor hebben we nooit faillissementen in de portefeuille. Vandaar dat ik ermee kan leven dat Technology Shares is gezakt. Want de bedrijven die erin zitten zullen er ook over vijf jaar nog zijn.’

Zoals ook Lippens’ passie voor beleggen er over vijf, tien of zelfs vijftig jaar nog zal zijn. Dat virus sloeg al toe toen hij pas veertien jaar was. ‘Op die leeftijd begon ik te beleggen met een fictief kapitaal van 100.000 frank (2479 euro). Ik kocht en verkocht iedere dag, las ’s ochtends de krant en berekende mijn winst. Gewoon omdat die wereld me fascineerde: de beurs, die mechanismen, die uitdaging. Dat ik nadien Handelswetenschappen ging studeren, was vanzelfsprekend. Ik dacht er niet eens bij na.’

Natuurlijk startte hij op de universiteitsbanken een echte beleggersclub op. ‘We stopten met z’n dertienen elk ongeveer 20.000 frank (496 euro) in de pot en boerden goed’, zegt Lippens. Van de universiteit ging hij naar de BBL, en twee jaar later naar Dewaay Bank. ‘Ik hoefde er nooit bij na te denken, het leek me een heel logische carrièregang, ingefluisterd door de passie voor het aandeel, de magie van de beurs.’ Hij denkt niet dat die passie hem in de genen zit. ‘Ik geloof niet dat mijn ouders ooit één aandeel hebben gekocht.’

Even steigert Lippens bij de vraag of hij zijn werk meeneemt naar huis. ‘Ik ben geen vakidioot!’ Toch geeft hij toe: ‘Als ik op reis ben, telefoneer ik omstreeks kwart voor vier steevast naar kantoor. Elke dag. Om eens te horen wat Wall Street, dan al een kwartier open, doet. Dus zou je inderdaad kunnen zeggen dat ik mijn werk meeneem naar huis. Alleen heb ik daar geen moeite mee of ervaar ik dat nooit als een sleur. Want eigenlijk zou ik niet zonder kunnen.’

Jo Bossuyt

‘In 2000 was de markt serieus aan het overdrijven, maar de huidige neergang is al evenzeer overdreven.’