In de oneindigheid van een videoloop tuimelt een sculptuur van een zichzelf pijpende ‘goddelijke’ jongeling door een zwarte ruimte. Zijn gouden huid glanzend als een (duivels) verleidelijke spiegel. Deze allegorie op ultieme eigenliefde van Flor Maesen is te zien op de groepstentoonstelling Narcissus? Zes jonge kerels stellen daarin het lichaam centraal – vaak hun eigen lijf – en behandelen thema’s uit de eeuwenoude mythe: metamorfose, reflectie, identiteit, eenzaamheid enzovoort. Of ze nu werken vanuit narcistische motieven of net het hyperindividualisme van onze sociaalmediatijden hekelen, Narcissus? belooft bijzonder origineel werk: schaduwnaakt-zelfportretten bij Benny Van den Meulengracht-Vrancx, draagbaar gender in handtassen gemaakt van siliconen afgietsels van torso’s bij Stef Van Looveren, en vaselineschilderijen van Leo Alessandro Lopez’ lijf op spiegels.
Narcissus? van 31/01 tot 07/03 bij Base Alpha Gallery, Antwerpen.
