ma 11 01

door Koen Meulenaere

Het is één voor acht, op Canvas leest de omroepster het programmaschema van de avond voor. En zegt: ‘Om elf uur zijn Phara en Lieven terug uit vakantie. Zij beginnen aan een nieuwe reeks Phara’s.’ Terwijl ze al een volle week bezig waren! Nu zouden sommigen kunnen aanvoeren dat de omroepster vermoedelijk in de waan verkeerde dat het oude vakantieregime van Phara nog in voege was. Maar dat klopt niet, want in dat geval was ze een week te vroeg.

Ze hadden dat oude regime trouwens beter behouden. Dan hadden wij geen getuige moeten zijn van het gehuichel van de commanditaire loftsocialist en van de hoofdredacteur van het Journaal, die beiden mochten komen vertellen wie in de verslaggeving over de moorden van Loksbergen al dan niet de grenzen had overschreden. Wij vatten dat voor u samen: ‘Wij niet, de anderen wel.’

Het is ondertussen een vast gegeven: telkens zich een ophefmakende misdaad of een vreselijk ongeluk voordoet, staat er de eerste dag geen enkele rem op het geweld waarmee de media, ook de zelfverklaarde kwaliteitsmedia, hun lezers of kijkers knock-out meppen. De tweede dag al gaan ze dat elkaar verwijten.

Of je nu vóór er bekentenissen zijn afgelegd schrijft dat Ronald Janssen de dader was (Het Laatste Nieuws), dan wel vermeldt dat het gaat om de 38-jarige Ronald ‘Ronny’ J., buurman van het slachtoffer die leraar technisch tekenen is in de Sint-Martinusschool in Herk-de-Stad en met een blauw VW-busje rondrijdt (De Morgen), is uiteraard precies hetzelfde.

Het verschil tussen die twee is alleen de eertijds enkel christelijke deugd der hypocrisie, en daarin verslaat niemand een commanditaire loftsocialist. Zeker niet een die met de X-dossiers verantwoordelijk is voor de grootste gaffel uit de geschiedenis van de journalistiek, en die het in die periode zelfs bestond om in De Morgen opzettelijk de naam bekend te maken van de informant van Het Laatste Nieuws bij het gerecht! Dat was nog eens respect voor de anonimiteit.

In de gebundelde essays van Hans Magnus Enzensberger staat een prachtig citaat van Sören Kierkegaard: ‘God in de hemel weet: bloeddorst is vreemd aan mijn ziel, en de voorstelling dat ik me voor God moet verantwoorden, meen ik in beangstigende mate te hebben. Maar toch, toch zou ik in naam van God de verantwoordelijkheid op mij nemen om luidkeels “Vuur!” te commanderen, als ik mij er tevoren met de pijnlijkste en meest gewetensvolle nauwkeurigheid van overtuigd zou hebben dat de geweerlopen op geen andere mensen, ja op geen ander levend wezen, gericht zouden zijn dan op journalisten.’

di 12 01

Die Kierkegaard had vandaag zijn werk gehad.

Door al dat lawaai over Ronald Janssen raakte het echt belangrijke nieuws van januari nog op de achtergrond: het geval-Linda De Win. Door haar voormalige hartsvriend meneer de marketeer uit De slimste mens ter wereld gewipt, wat onderstreept dat ondank immer het loon van de vrouw is. Als die twee elkaars pad opnieuw kruisen in de finale vloeit er bloed, geen lijn zo dun als die tussen liefde en haat. De marketeer nam met een gemene grijns op zijn tronie laattijdig wraak voor de publieke vernedering waarop de Wetstraatmadelief hem had getrakteerd in de aanloop naar de vorige verkiezingen. Toen had ze hem in een van de ontelbare duidingprogramma’s van de openbare omroep ingeleid als: ‘Hoofdredacteur van Het Nieuwsblad.’ In een begenadigde flits bracht de regisseur net op het juiste moment de verontwaardigde blik van de totaal verraste marketeer in beeld. Op televisie kan één enkele seconde dodelijk zijn. Blijf er weg.

Een paar weken later bleek de sneer van Linda De Win niet alleen vilein maar ook visionair want Vandermeersch werd daadwerkelijk gedegradeerd tot chef van Het Nieuwsblad. Hij moest zelfs op hun verdieping gaan zitten, zo werd niet zonder leedvermaak geschreven in De Journalist, het orgaan van onze persbond dat geen pijnlijke kwestie uit ons mooie beroep uit de weg gaat.

Dat de marketeer zelf een gooi doet naar de titel van Slimste Mens ter Wereld verklaart mogelijk de aandacht die er in zijn eigen kwaliteitskrant aan wordt besteed. Elke dag een halve bladzijde over de nieuwe kandidaat van die avond, en de commotie rond het blijkbaar niet door iedereen gesmaakte optreden van Linda De Win haalde zelfs de voorpagina.

Die Linda heeft wat meegemaakt de afgelopen maanden. Eerst werd haar huis afgebroken en toen pas realiseerde ze zich dat ze geen ander onderkomen had. Waarna ze via de pers moest bedelen om onderdak. Dan werd Louis, haar hond, in nog steeds niet opgehelderde omstandigheden doodgereden. Sommigen beweren: door Peter Vandermeersch, het was kort na die ‘hoofdredacteur van Het Nieuwsblad’. Vervolgens werd ze met haar hysterische achtervolging van premier Herman Van Rompuy op alle Europese televisiestations uitgelachen. Hierna kreeg ze een internationale prijs van een organisatie die graag een steuntje verleent aan minderbedeelden, iets wat de nieuwe premier Yves Leterme vorige week in Humo ‘het dieptepunt van 2009’ noemde. Tot slot kwam ze onder het vuur te liggen van het falderappes op Facebook. En nóg erger: daar werden dan in de kwaliteitspers analyses over gemaakt.

Die analyses overtroffen in onbeschoftheid ruimschoots de vulgariteiten van alle bloggers en twitters en briefschrijvers samen. En de VRT zou de VRT niet zijn, mocht hij daarbij niet zelf het voortouw hebben genomen. Op een ochtend zouden ze het in De ochtend eens voor hun belaagde collega opnemen. Een psycholoog in de studio! Meestal het sein om de knop snel om te draaien, maar deze keer besloten wij te luisteren.

De man onderstreepte eerst dat al dat gescheld meer vertelde over wie het sprak of schreef dan over wie geviseerd werd. Daarna preciseerde hij dat Linda De Win niet zozeer antipathiek was omdat ze als vrouw te competitief zou zijn, hoewel dat zeker ook meespeelde, maar vooral vanwege haar fysiek. Haar mondhoeken staan te veel naar beneden!

Uw dienaar, aanhanger van de theorie van Lombroso, was daar al langer van overtuigd. Een kleuter die gezichten leert tekenen, weet het: ‘Mondhoeken naar boven, Janneke blij. Mondhoeken naar beneden, Janneke boos.’ Het was in De slimste mens eerder al te merken bij een andere streber: Hans Bourlon, de inhalige vrek achter Kabouter Plop.

Onder het goedkeurende gemompel van de presentatrice van De ochtend gaf de psycholoog nog meer uitleg bij het uiterlijk van La Win. Daar deugde weinig of niets van. Oren, neus, ogen, wenkbrauwen, hals, melkboerenkarrenhondenhaarcoupe… wij zullen niet te zeer in details gaan maar één conclusie was onvermijdelijk: hier kon zelfs Jeff Hoeyberghs geen redding meer bieden. ‘Wij blijven Linda in elk geval steunen’, besloot de presentatrice tevreden dit professionele staaltje van ‘hoe raak en kraak ik een collega’.

Dezelfde avond, dinsdag 5 januari, werd het geval-Linda De Win, wij verzinnen niets, eerst uitgebreid behandeld in het Journaal van zeven uur, een uur later in TerZake, en drie uur daarna ook nog eens in Phara, waar ze persoonlijk aanwezig was. Nadat ze tussenin ook nog in De slimste mens zelf te zien was geweest in het shakespeareaanse drama met de marketeer. Van Phara kreeg ze nog een laatste trap na toen die nog eens expliciet herhaalde wat de psycholoog ’s morgens had gezegd: mondhoeken hangen. Waar die Linda zelf bij zat! Zo was nu ook de laatste onwetende meerwaardekijker op de hoogte van de schijnbaar extreme lelijkheid van hun fijne collega met wie ze zo begaan waren.

Mooi medium, televisie. Toen Kabouter Drift bij Phara zat, hebben we over zíjn mondhoeken geen opmerking gehoord. Het wordt tijd dat ze Walter Van Steenbrugge of Karel De Gucht eens uitnodigen.

vrij 15 01

Van één ding zijn wij steeds meer overtuigd: Jef Vermassen is zelf een seriemoordenaar. Zoals die kerel er veel van af weet, dat kan alleen uit eigen ervaring zijn. Jef heeft er een turf van achthonderd bladzijden over gepubliceerd die luid en klaar één smeekbede uitschreeuwt: ‘Stop mij voor ik nog meer onheil aanricht.’

Als we spreken over iemand die signalen uitzendt zonder dat iemand ze opmerkt, dan spreken we over Jef Vermassen. Verklaarde dat volgens zijn buikgevoel Ronald Janssen wel eens de moord op Annick Van Uytsel gepleegd kon hebben. Hij moest terughoudend zijn omdat hij het dossier niet kende, maar volgens zijn buikgevoel… De dag later bleek het te kloppen. Kwatongen suggereerden nadien dat het gerecht eerst de ouders Van Uytsel had ingelicht, waardoor Jef als hun advocaat al zeker wist dat Janssen bekend had terwijl hij nog stond te doen alsof hij op zijn intuïtie afging, maar besteden we geen aandacht aan kwatongen, die vullen al de rest van dit blad. Paar dagen later Jef weer: de campusmoord op Kathleen Vanlerberghe uit 1990 kon ook wel eens door Ronald Janssen gepleegd zijn, tenslotte was hij toen student in Leuven. Beschouw het maar als bewezen.

Jef voldoet aan alle criteria die hij de jongste week zelf zo gul in het rond heeft gestrooid. Charmant, aimabel, vriendelijk, iemand van wie je het helemaal niet verwacht. Een bescheiden man, een beetje teruggetrokken en schuw misschien, onopvallend door het leven stappend, de publieke belangstelling zorgvuldig mijdend, maar ook bij herhaling blijk gevend van een goede inborst en van het ondersteunen van verdienstelijke medeburgers (Jef De Veuster uit Tremelo). Een op Piet Van Eeckhaut na door iedereen gerespecteerd mens, maar wel met een duistere kant die hij met niemand deelt. Een dubbele persoonlijkheid.

‘Veel mensen denken dat je op iemands gezicht kunt zien dat hij een potentiële misdadiger is’, vertelde Jef in een van zijn vele interviews. ‘In tekenfilms worden bandieten afgebeeld met fysieke mankementen, in films over seriemoorden zien de daders er doorgaans gruwelijk uit. De werkelijkheid is anders. Je ziet het niet van buiten. Qua fysionomie zijn het normale mensen.’

En nu vragen wij u: is er qua fysionomie iemand normaler dan Jef? Oren, neus, ogen, wenkbrauwen, hals, kapsel, mondhoeken! Jef is in alles het tegendeel van Linda De Win. Althans wat de fysieke kenmerken betreft, daarbuiten zijn er wel punten van overeenkomst.

Is het niet meer dan symbolisch dat Jef ons in een interview met José Masschelin van Het Laatste Nieuws allemaal de pap in de mond geeft? Jef: ‘Kijk maar naar de Amerikaanse seriemoordenaar Ted Bundy. Hij had rechten gestudeerd en was zo sociaal vaardig dat zijn slachtoffers, allemaal blonde meisjes, nietsvermoedend in zijn val trapten.’ Jef heeft ook rechten gestudeerd! En de adembenemende blonde meisjes die al in zijn val zijn gelopen, kun je gaan bewonderen op zijn kantoor in Lede. Wat daar rondparadeert, heeft Ignace Crombé van zijn leven niet bijeen gezien.

Uit hetzelfde interview: ‘De Amerikaanse homo- en kindermoordenaar Hamilton Albert Fish, goed voor minstens 100 slachtoffers, was een mooiprater die met listen de ouders van zijn slachtoffers zoveel vertrouwen inboezemde dat ze hun kinderen met hem lieten meegaan.’ Bestaat er nu, in heel Europa, één grotere mooiprater dan Jef Vermassen? Is er nu één enkel iemand meer dan hij bekwaam om ouders van slachtoffers vertrouwen in te boezemen? Nee, zo iemand is er niet.

Jef, nog altijd in Het Laatste Nieuws: ‘De grootste Russische seriemoordenaar, Andrej Tsjikatilo, was een grijze ambtenaar. Hij kon de speurders er aanvankelijk van overtuigen dat hij niets met de moorden te maken had. Hij was getrouwd, leidde een rustig leventje en zijn familie wist van niets.’ Jef is ook getrouwd! En zijn familie weet ook van niets. Of doet toch alsof.

Jef: ‘Seriemoordenaars zijn mensen die met problemen kampen, maar dat met alle middelen verborgen houden voor de buitenwereld. Ze leiden een onopvallend leven en doen alsof alles oké is. Schone schijn. Ze kunnen hun ware aard goed verstoppen, zelfs voor hun partners. Maar intern staat er een kookpot op het vuur, ze hebben een geheime agenda.’

Ja, kom zeg. Als er iemand een geheime agenda heeft, dan Jef wel zeker? Hoeveel bewijzen zijn er nog nodig? Het moet zijn dat ze in Dendermonde echt rechters te kort hebben, anders is het niet te verklaren dat ze uitgerekend in deze zaak passief blijven. Of is Evy Muylaert zelf in de val van Jef gelopen? Evy is ook een blond meisje. En de lengte van haar textiel is omgekeerd evenredig met die van haar verlangens. Gedroomd slachtoffer van de Jef.

Het buikgevoel van uw dienaar zegt dat het profiel helemaal klopt en dat het hoog tijd is om Jef preventief op te sluiten. Als er nadien geen moorden meer plaatsvinden, hebben we de juiste vast. En anders zijn we toch een tijdje van hem verlost. In de lezersrubriek van De Morgen vroeg vorige week een olijkerd of we wisten waarom voor het Justitiepaleis alle flitscamera’s zijn weggehaald. Omdat Jef Vermassen er altijd voor ging staan.