MA/ 13/10

Wij zullen eens een sterk voorspellinkje doen. Wellicht het sterkste ooit, afgezien van de tip van Paul D’Hoore dat we Fortisaandelen moesten kopen tegen 18 euro. Louis Tobback zal overlijden op 1 september 2015. Op de symbolische en Bijbelse leeftijd van 77 jaar.

Hoe weten wij dit? Simpel: Louis Quatorze stierf, eveneens op zijn 77e, op 1 september 1715. En vermits de geboortedag van Louis Tobback (3 mei 1938) dezelfde is als die van zijn grote voorbeeld Niccolò Machiavelli, mogen we ervan uitgaan dat zijn sterfdag dezelfde zal zijn als die van zijn andere grote inspirator: de Zonnekoning.

Het is afwachten wanneer mijnheerke Louis de financiële crisis te lijf zal gaan door in Leuven de louis d’or als enig officieel betaalmiddel in te voeren. En wanneer in Leuven, net als in Versailles, iedereen verplicht zal worden om hoge hakken te dragen, dan vallen die van de burgemeester niet zo op, ook al zijn ze dubbel zo hoog als die van zijn onderhorigen.

Het heet dat mijnheerke Louis de SP.A weer op scherp heeft gezet na een optreden in Phara. Waar hij het eerst ferm op zijn heupen kreeg van Paul Goossens, de enige Belgische journalist die zich tijdens zijn carrière door álle grote politieke partijen heeft laten betalen. Eerst door de socialisten, op wier kosten hij een permanent verlies makende krant uitgaf, daarna door de christendemocraten, voor wie hij de propaganda-uitzendingen verzorgde, tussendoor door de vaalgroene Patsy Sörensen, en uiteindelijk door de neoliberale voorman Guy Verhofstadt, die hij vervolgens in elke bijdrage de hemel in prees. Zijn afscheidsfeest, een diner voor meer dan zestig man in Hertoginnedal, werd ook nog eens volledig betaald door de christen-liberaal Karel De Gucht.

De vraag voor mijnheerke Louis, in en van Phara, was hoe de SP.A nog te redden valt uit het moeras waarin ze na het rampzalige voorzitterschap van den Baard is gezonken. Wat dacht u? Is het weer tijd om Tobback letterlijk uit te tikken? Toegegeven: wij hebben dat al vaker gedaan en het neigt naar nog wat extra luiaardij, maar alleen op deze manier kun je aantonen wat voor kolder sommigen uitslaan.

Mijnheerke Louis: ‘ Ik maak mij geen zorgen, ik maak mij geen z… dus ten eerste die, die goedmenenden maar die zorgvuldig aan de wal blijven, ik heb daar dus niks aan, hé, daarmee zijn we niet geholpen. Dus, wel, om te beginnen gaat men, daarom pleit ik ook voor die onderzoekscommissie, en met kracht, ja, om te beginnen gaat ge, dat is hier daarstraks al gezegd, de analyse van wat er precies is gebeurd rond dat hele, rond die hele bankencrisis, rond die hele beurscrisis, rond de gevolgen die daar nu gaan uit voortvloeien voor de werkgelegenheid en in wat ze dan noemen de reële economie, ja, die analyse ga je goed moeten maken. Je gaat moeten zorgen dat ge niet dadelijk teruggrijpt naar de overjaarse formules en naar direct het grote verhaal, want dat is de ziekte van vandaag, dat is de waan van de dag, ’s morgens een probleem ’s avonds een oplossing op televisie.‘

Voor de bovenstaande wartaal heeft Louis Tobback een minuut of drie nodig gehad, want hij spreekt met de snelheid van een overladen tractor op een Alpencol. Er volgt nu een interruptie door zuster Pharaïlde, die tegenwoordig alles zeer amusant schijnt te vinden: ‘Mijnheer Tobback, met alle respect, een onderzoekscommissie, gaat dat de SP.A redden?’

Mijnheerke Louis: ‘ Ja. Neen. Allez komaan. Je gaat. Neen. Maar. Natuurlijk niet gaat dat de SP.A niet redden. Om te beginnen ga je goed moeten weten, daarom pleit ik daarvoor, ja, en geef ik dat als voorbeeld, om te beginnen ga je goed moeten weten wat er precies gebeurd is om, want je moet daar dus oplossingen tegenover stellen, ja, en die oplossingen moet je dus, ja, onder mekaar discussiëren, moet je weten of dat je daar op dezelfde lijn zit dan uw… eeeuuu… uw eeeuuu gedachtegenoten in de rest van West-Europa. We, we moeten pleiten, ik weet, ik ken die geschiedenis van Pol, allez ik heb Vande Lanotte dat nooit horen zeggen, maar ik, ik weet, ik, ik ben, dat zal, ik ben niet, ik heb niet zoveel bronnen als gij hé Pol, dus ik eu, ik… ik ben niet akkoord met wat Caroline Gennez in dat boekje heeft geschreven over Europa. Ja? Ik ben vast overtuigd dat we een, dat wij, als socialisten, voor een politiek eengemaakt Europa moeten zijn, als je dat niet doet, dan krijg je nooit de kans om daar iets in te doen, dus naar die Europese verkiezing toe moeten we nu eens duidelijk gaan discussiëren wat we willen. We moeten, als, ik heb u toch gezegd, nodig mij voor een hele avond uit, ik zal ’t u uitleggen, anders kan ik u maar een paar, anders kan ik u maar een paar voorbeelden geven. Ik, ik zou willen dat we opnieuw congressen hielden waar we beslissingen namen over datgene wat we aan het doen zijn. Ja? Dus, en, dat doen we niet meer.‘

Voilà, het is letterlijk uitgetikt: zó kan de SP.A dus gered worden. Onthoud de datum: 1 september 2015.

wo/ 15/10

Hilde Goudmans pleit voor het castreren van seksuele delinquenten. Hilde bestijgt graag een paard, en in het milieu van het ros is zoiets schering en inslag. Maar er zal er toch ene een beetje ongemakkelijk worden, vrezen wij. Ene die rondrijdt in een Renault van Garage Valckenier uit Aalst. Ene die zijn uiterste best heeft gedaan om via P. Potager en via de Kennedy van Oostende het begrotingsoverleg te kelderen en de regering te doen vallen. Ene die in augustus in Toscane met koning Albert heeft gekonkelfoesd over een nieuwe terugkeer. En ene die weet wat Hilde kan, en wat Hilde niet kan. Vooral dit laatste is belangrijk, want het begrip ‘seksuele delinquent’ is nogal ruim interpreteerbaar, zeker voor iemand met een referentiekader als Hilde Goudmans.

vr/ 17/10

Haha, u dacht toch niet echt dat wij…. Vrijdag 10 oktober, TerZake, acht uur zestien. Emmanuel Rottey, met zijn twinkelende winkelende pretoogjes, kondigt een reportage aan: ‘Het minimumloon wordt opgetrokken met 25 euro per maand, dat zijn werkgevers en vakbonden overeengekomen. De maatregel gaat deze maand in.’

Op het filmpje dat start, zien wij Nobelprijswinnaar Martti Ahtisaari met als onderschrift: ‘Minimumloon stijgt met 25 euro.’ Het hele item, meer dan een minuut, gaat over de Nobelprijs voor de Vrede.

Acht uur dertig. Broeder Emmanuel en Guy Janssens beëindigen een gesprek over de financiële crisis, pengggg, een tussentune en daar is Lisbeth Imbo, die een voorproefje serveert van de Keien van de Wetstraat, met daarin het van onnozelheid bol staande interview met Miet Smet en Wilfried Martens. Jammer dat haar microfoon niet openstaat.

Weekend overgeslagen, maandag 13 oktober, TerZake, acht uur achtentwintig. Bieke Beck vraagt onze aandacht voor wat later die avond bij Phara te zien zal zijn (Louis Tobback). De trailer start: geen klank. Eerste vier zinnen van Lieven Van Gils enkel te begrijpen voor geoefende liplezers. Acht uur negenentwintig: wij geven het nu echt definitief op.

Dat daar op die Reyerslaan nog niemand is doodgeschoten, dat begrijpen wij niet. Sinds meer dan zestien maanden loopt het elke avond, maar werkelijk élke godgeklaagde avond, ofwel in het Journaal ofwel in TerZake en meestal in allebei, minstens één keer mis met de klank. Onoplosbaar. In De Standaard verklaarde één van wee wee wee punt de vijf en binnenkort de zes idioten punt bee ee dan nog dat hun Journaal van zeven uur, in weerwil van wat u en ik soms denken, het beste van Europa is. Kalm blijven, beste lezer, kalm blijven. Het is wel met uw geld, maar toch goed in en uit blijven ademen.

‘Zeer plezierig’, schrijven ons intussen enkele abonnees, ‘is ook bladzijde 888 van Teletekst, waar ze het Journaal ondertitelen voor de slechthorenden. In die onderschriften staat meestal iets helemaal anders dan wat ze op het scherm vertellen, en niet zelden radicaal het tegenovergestelde. En ook daar draait het elke dag in de soep.’

Eén lezer heeft speciaal voor ons het Journaal van zeven uur van maandag 13 oktober ontleed, maar dan tijdens de nachtelijke loop. Op zijn scherm klom Barack Obama op een podium, in de onderschriften stond: ‘De crisis welke we nu meemaken bijvoorbeeld.’ Daarna kwam de oudste non ter wereld vertellen dat ze nog op Dwight Eisenhower had gestemd. Aan onze slechthorenden vertelde ze evenwel: ‘De crisis welke we nu meemaken bijvoorbeeld.’ Toen het sportnieuws: de Oostenrijker Bernhard Kohl, op doping betrapt, verantwoordde zich bij de slechthorenden als volgt: ‘De crisis welke we nu meemaken bijvoorbeeld.’ En tot slot hadden de Rode Duivels getraind voor de match tegen Spanje, waarna René Vandereycken volhield: ‘De crisis welke we nu meemaken bijvoorbeeld.’

Geweldige tip, de volgende avond zelf die bladzijde 888 opgezet. Dat moet u beslist ook eens doen: op dit terrein is de VRT alles en iedereen voor, zelfs zichzelf. In de studio ondervraagt Annelies Van Herck Ivan De Vadder over de beleidsverklaring van de premier. U en ik dachten tot nu toe dat die studio-interviews live en spontaan verlopen, voor de vuist weg, ja toch? Fout. Op bladzijde 888 lopen de onderschriften vooruit op wat Ivan De Vadder vertelt!

Wij lezen: ‘En een tekort van 800 miljoen, dat is ingeschreven in die begroting zonder dat de regering erover beschikt.’ Enkele tellen later zegt De Vadder: ‘En een tekort van 800 miljoen, dat is ingeschreven in die begroting zonder dat de regering erover beschikt.’

Een mirakel! Op de VRT. Mocht dat onderschrift net na de uitspraak van De Vadder zijn gekomen, wij hadden al kunnen spreken over een wonder: een geweldig snelle dactylo, de wereldkampioen. Maar nee, het onderschrift kwam eerst, nog vóór het was uitgesproken. Zelfs de euhs en ohs, waarmee De Vadder een zekere nonchalance probeert voor te wenden, stonden erin. Dan denkt een achterdochtige als ondergetekende toch minder aan een mirakel dan aan bedrog of slecht toneel.

Tijd voor het volgende onderschrift: ‘Maar op andere domeinen moet hij toch ook een aantal concrete maatregelen hebben?’ Wij kijken naar De Vadder, maar die zegt niets meer. Dan vraagt Annelies Van Herck: ‘Maar op andere domeinen moet hij toch ook een aantal concrete maatregelen hebben?’

Schitterende televisie, die bladzijde 888, je lacht je daarmee een kriek. Goedele Devroy interviewt nu Yves Leterme, gezeten in diens knusse salon. En onthult onder haar onopvallende vuurrode outfit een koppel adembenemende dijen. Jezus, wat een billen. Om rauw in te bijten. Een stairway to heaven. De arme Yves Leterme is van al het nachtelijke vergaderen blijkbaar te vermoeid om er nog aandacht aan te besteden, laat staan om er een ongezonde lust door te laten opwekken, maar dat geldt allerminst voor uw dienaar. En ook niet voor die andere opgewonden bok aan de ondertitelingsmachine, want binnen de kortste keren lopen we drie vragen en antwoorden achterop.

Maar geen nood, die halen we zo in. Plotseling flitsen en blitsen de ondertitels over ons scherm met de vaart van een op hol geslagen tgv. Mogelijk kunnen de slechthorenden dit nog net vatten, maar nu zijn de slechtzienden weer de klos. Na zeven seconden hebben wij Goedele weer bijgehaald en laten haar prompt ter plaatse, waardoor Yves Leterme de volgende inleiding van Annelies Van Herck al verklapt.

En passant noteren wij, ook vandaag weer, de onvermijdelijke fout in het Journaal: geen vertaling bij een quote van Laurette Onkelinx. Op bladzijde 888 staan er gelukkig zoveel onderschriften, bovenschriften en tussenschriften, dat dat niet eens opvalt.

De Vadder komt nu opnieuw wat vooringenomen duiding verstrekken, en dan lezen wij: ‘Dat zullen we pas volgend jaar weten, bedankt Ivan.’ Waarna Annelies Van Herck zegt: ‘Bedankt voor je uitleg Ivan.’ Die neerbuigende ‘dat zullen we pas volgend jaar weten’, waarmee in één zin brandhout wordt gemaakt van de hele nepbegroting van Leterme, was dus ofwel een sneer van de ondertitelaar, ofwel heeft Van Herck op de valreep schrik gekregen om de premier te mishagen. Zoals De Vadder.

Volgt nu een filmpje over een betoging van boze Pakistanen die tegen Al-Qaeda aan het demonstreren zijn. Of ervoor, dat kan ook. Wij horen enkele fanatiekelingen schreeuwen en tieren dat horen en zien vergaat: ‘Alamachaila jach alama lalaii…’ In de ondertitels staat: ‘Ze roepen.’ Dat mag je wel zeggen, dat ze roepen. Het servies davert op de kast. Tijd voor de ‘Wetenschapsweek voor de jeugd’. Een knalgele hoovercraft wordt met een oorverdovend geraas in gang getrokken. Onderschrift: ‘Motor ronkt.’

Teletekst bladzijde 888, na twee dagen bent u verslaafd. En mocht u zich afvragen waarom zoveel slechthorenden een heel apart idee van de actualiteit hebben, dan kent u nu het antwoord.

door Koen Meulenaere