Rijzende CVP-ster Stefaan De Clerck neemt tijdelijk op de reservebank plaats.
Toen Stefaan De Clerck (CVP) voor het eerst parlementslid werd, was hij al ministeriabel. Maar hij botste op tegenstand van de christelijke arbeidersbeweging. De West-Vlaamse CVP stuurde de onvergetelijke André Bourgeois naar de regering.
Een verkiezing later was partijgenoot Tony Van Parys de gedoodverfde kandidaat om Melchior Wathelet (PSC) op Justitie op te volgen. De Gentenaar Van Parys had de pech te kandideren in hetzelfde kiesdistrict als Johan Van Hecke. De toenmalige CVP-voorzitter kon een electoraal sterke partijgenoot missen als kiespijn. De Clerck werd minister.
Hij begon moeizaam en oogstte vooral aan Franstalige zijde veel kritiek. Vriend en vijand vonden hem desondanks jong en dynamisch. Hij deed tenminste pogingen om het vastgeroeste justitiële apparaat weer los te krijgen. De Clerck beging ook blunders. Als minister wilde hij het Baskische koppel Moreno-Garcia naar Spanje uitwijzen – als parlementslid wou hij het tegendeel. Premier Jean-Luc Dehaene (CVP) redde De Clerck van een gewisse politieke dood nadat die bij het Gentse hof van beroep was tussengekomen voor een rechtzoekende boer uit Anzegem, in zijn kiesdistrict.
Eind 1995 gaf de minister de professoren Cyrille Fijnaut en Raf Verstraeten de opdracht om de pijnpunten te onderzoeken in het vastgelopen onderzoek naar de Bende van Nijvel. Hij botste op het veto van Jacques Velu, toen procureur-generaal bij het Hof van Cassatie. De professoren mochten het 350.000 bladzijden dikke dossier niet inzien. Een nieuwe parlementaire onderzoekscommissie onder leiding van Tony Van Parys analyseerde uiteindelijk het Bendeonderzoek. Andermaal.
Uitgerekend op het moment dat de geloofwaardigheid van de politiek een dieptepunt bereikte, groeide De Clerck als politicus. Toen eerst de meisjes Sabine en Laetitia levend werden teruggevonden en later duidelijk werd dat Julie en Mélissa en ook An en Eefje door Marc Dutroux werden vermoord, stelden veel burgers aan beide zijden van de taalgrens hun laatste hoop op hem. We rekenen op u, klonk het.
WEINIG RESULTATEN
De Clerck bleef proberen de tanker van Justitie van koers te doen veranderen, maar kan uiteindelijk weinig resultaten voorleggen. Na het eerste rapport van de commissie- Verwilghen hoopte de minister op grote politieke eensgezindheid. Toen de commissie op zoek ging naar protectiesporen, borg De Clerck die hoop op.
De minister kan enkele realisaties voorleggen. Het college van procureurs-generaal moet voor eenvormigheid in het beleid zorgen. In het najaar is de hervorming van het opsporingsbeleid rond (het werk van de commissie- Franchimont). Het gevangenisbeleid wordt gemoderniseerd. Er kwamen justitiehuizen en na de aanwervingen worden ook de bevorderingen bij de magistratuut gedepolitiseerd. Nog 38 voorstellen wachten op afwerking. Daaronder de Hoge Raad voor Justitie.
De rijzende CVP-ster neemt voorlopig op de reservebank plaats. Als gewezen basketter weet hij dat de match daarmee niet ten einde is.
P.R.
