Prof. dr. Georges de Schutter heeft gelijk dat ik ongelijk heb: in mijn korte straf- betoog tegen het Groene Boekje (Knack nr. 41 van 12 oktober) heb ik alle spelling- ravage die in 1995 is aangericht ten onrechte de commissie-Geerts (hierna ‘c-G’ genoemd) in de schoenen geschoven. Inderdaad: ‘de uiteindelijke regeling (…) is uitgedokterd door een commissie van de Nederlandse Taalunie, waarin geen enkel lid van de commissie-Geerts zitting had’, zoals hij woordelijk schrijft in zijn lezersbrief van 26 oktober. Ik bied hem, en alle andere leden van de c-G, mijn verontschuldigingen voor mijn valse toedichting aan.

Het compliment dat hij mij maakt over mijn ‘betreurenswaardige onkunde’ wil ik overigens met alle liefde retourneren. Weten we nog wat de c-G oorspronkelijk voorstelde? Voorstellen die – ‘onkunde’ zou hier een eufemisme zijn – zeer terecht zijn afgewezen? (En waar overigens geen spoor van is terug te vinden op de Taalunie-website? Openheid van bestuur? Mijn hoela.) Wat we nu hebben, is erg; wat prof. dr. De Schutter c.s. voorstond was nog een stuk erger. Ik doe een greep:

De c-G wilde de ’th’-spelling afschaffen (’teater’), op een handvol uitzonderingen na; de ‘c’-, ‘qu’- en ‘x’-spelling zou ‘vrijwel worden uitgebannen’, schreef ze in haar rapport (‘klakson’, ‘eksellentie’, ‘konsekwent’) – dat ze in die regeling consequentie zou hebben bereikt, zoals prof. dr. De Schutter in zijn brief beweert, is overigens een gotspe; verder zou het ‘sjampo’ en ‘sjarme’ worden, ‘ginekoloog’ en ‘mite’, ‘krapo’ (voor ‘crapaud’) en ‘nivo’, ‘ameube’ en ‘eudeem’.

Alle door mij idioot bevonden woordbeelden die ik in mijn stuk heb genoemd (‘pannenkoek’, ‘zielenpoot’, ‘aktetas’ en ‘gedachtegang’) zijn geheel conform de oorspronkelijke voorstellen van de c-G.

De c-G wilde dat we ‘dorp- school’ en ‘stadcentrum’ gingen schrijven, en zag ook geen been in ‘meisjeschool’ en ‘huisjeslak’. Ze vond met zoveel woorden dat uitspraak belangrijker was dan analogie in de beregeling van dit soort gevallen.

De c-G ging, anders gezegd, een heel stuk in de richting van een uitspraakspelling (ik zie nu even af van haar voorstel voor de tussen-‘(e)n’, waar ze dat nu juist weer niet deed). Dat ze de huidige taalgebruiker daarbij moedwillig afsneed van een oude traditie in het Nederlands, dat al heel lang wél werkt met criteria van analogie en etymologie in zijn spelling, was haar kennelijk geen zorg. n

Herman Jacobs is freelance-medewerker van Knack.

Herman Jacobs