De strijd tegen kanker wordt op vele fronten gevoerd.
Neuroblastoom is een agressieve vorm van kanker op de zenuwknopen bij kinderen die bijna de helft van zijn slachtoffers onherroepelijk doodt. Maar misschien is er beterschap op komst, want een internationale groep onderzoekers, onder wie Frank Speleman en zijn medewerkers van de Vakgroep Pediatrie en Genetica aan de Universiteit Gent, heeft in het vakblad Genome Biology de ontdekking bekendgemaakt van het gen dat aan de basis ligt van de ontwikkeling van neuroblastomen. Hetzelfde ALK-gen zou ook betrokken zijn bij het uitlokken van andere kankers. Gehoopt wordt dat er nu gericht gezocht zal kunnen worden naar efficiënte middelen in de strijd tegen deze kankers.
De strijd tegen kanker wordt op vele fronten gevoerd. De wetenschap laat geen kans liggen om meer inzicht te vergaren en nieuwe therapieën op punt te stellen. Isabelle Vanden Bempt en haar collega’s van de Leuvense tak aan het Vlaams Instituut voor Biotechnologie hebben in de Journal of Clinical Oncology hun resultaten bekendgemaakt inzake de behandeling van borstkanker veroorzaakt door een fout op een specifiek gen (HER-2). Een kwart van de borstkankers zou door deze fout uitgelokt worden. Tegen deze kankers is een remmer ontwikkeld (herceptin), maar die blijkt niet altijd efficiënt te zijn. Dat heeft te maken met het feit dat de diagnose van de fout in het gen niet altijd nauwkeurig gebeurt. De fout bestaat namelijk in een teveel aan kopieën van het gen, zodat er overproductie is van het eiwit waarvan het de informatie bevat. Maar er zijn andere manieren die zulke overproductie in de hand kunnen werken, en die niet door de remmer worden gestopt. Het is dus zaak goed te testen wat er precies in een lichaam aan de hand is als deze vorm van borstkanker gedetecteerd wordt, voor een behandeling wordt opgestart.
Jan Vermorken van het Departement Medische Oncologie aan het Universitair Ziekenhuis Antwerpen heeft met een internationale schare collega’s in de New England Journal of Medicine een nieuwe methode op punt gesteld om kanker van hoofd en nek efficiënter te behandelen. De klassieke behandeling was een complexe chemotherapie op basis van platinumhoudende producten. Het toedienen van het middel cetuximab tijdens deze behandeling verhoogde de overlevingskansen van patiënten gemiddeld met bijna drie maanden. Er waren wat neveneffecten verbonden aan het extra middel, maar geen die het leven van de patiënten in gevaar brachten.
