Er heerste de voorbije weken een ietwat naargeestige sfeer op onze redactie. De creatieve passie die het Knack-team doorgaans kenmerkt, had plaatsgemaakt voor diepe verslagenheid en opperste vertwijfeling. En dat was allemaal úw schuld. Of toch die van uw krant. Aan de basis van onze identiteitscrisis lag namelijk een van de reclameslogans waarmee u ons in de aanloop naar de lancering van uw nieuwe weekendbijlagen veelvuldig hebt bestookt: De beste pennen schrijven voor De Morgen. Dat is zeker waar – zelfs met Christophe Vekeman hebt u een exclusiviteitscontract -, maar moet u dat mes echt almaar in de wonde blijven draaien?

Nu goed, uiteindelijk is dat ons probleem. Het is ook niet de reden waarom ik u schrijf. Ik wil het even met u hebben over het tekstje dat ónder die slogan bij uw foto stond: ‘Yves De- smet. Gehaat door het Vlaams Blok en Abou Jahjah, thuis in de achterkamers van de Wetstraat, antiracist die de term kut-Marokkaantjes in Vlaanderen introduceerde, Desmet is nooit voorspelbaar en zelden politiek correct. Een man die sommigen terecht gemeend, en anderen terecht spottend “het geweten van Vlaanderen” noemen.’

Bon. Twee dingetjes.

Eerst die haat. Ik vind het zeer opmerkelijk dat u het VB en Abou Jahjah in één adem blijft noemen. U zegt daarmee in feite: die twee zijn van hetzelfde laken een pak, Abou Jahjah is gelijk aan Philip Dewinter, maar dan aan de kant van de allochtonen. Die stelling hebt u altijd verdedigd – als was de werkelijkheid een boksmatch tussen twee slechteriken, met u in de rol van neutrale scheidsrechter. Ondertussen weten we dat die polarisering nogal geforceerd was, en eind 2002 heeft geleid tot het onbehaaglijke sfeertje waarin desnoods de eerste minister zelf Abou Jahjah in de boeien was gaan slaan. Uit het verhaal van Ludo De Witte in Knack van vorige week blijkt dat er na de rellen in Borgerhout vermoedelijk zelfs bewijsmateriaal tegen hem werd gefabriceerd.

Erg consequent was u in die dagen trouwens niet, want na ’s mans arrestatie haalde u uit naar iedereen die van een radicale activist de baarlijke duivel had gemaakt: ‘Hoezeer je het ook oneens bent met de stellingen van Jahjah, het is geen rechtvaardiging voor de demonisering die hem nu te beurt valt.’ U voegde daaraan toe: ‘Populisme en demagogie, het klakkeloos volgen van het gesundenes Volksempfinden, het nabauwen van de simplistische tirades in de populaire pers… Het publieke debat in Vlaanderen is er lang niet meer zo erg aan toe geweest.’

Wat mij bij punt twee brengt: de kwaliteit van het publieke debat in Vlaanderen. Die is inderdaad niet om over naar huis te schrijven, zelfs niet met de beste pen ter wereld. En weet u hoe dat komt? Dat komt onder meer omdat zelfs zogenaamde kwaliteitskranten weleens simplistische tirades nabauwen en klakkeloos het gesundenes Volksempfinden volgen. Daarom wil het er bij mij niet in dat u er trots op bent dat u ‘de term kut-Marokkaantjes in Vlaanderen introduceerde’ – en daarmee de drempel voor schuttingtaal gevoelig verlaagde. Onlangs bezweek ook uw collega Peter Vandermeersch in De Standaard voor het populaire voorvoegsel. Na het zoveelste incident met probleemjongeren schreef hij: ‘Er bestaat een naam voor dergelijke jongeren, die eropuit zijn om rel te schoppen, die bestuurders en medereizigers verbaal en soms fysiek aanvallen. Dat zijn kutallochtonen. En, heel geregeld ook, kutautochtonen.’

Dringend verzoek aan u en uw collega: hou op met die vergiftiging van het debat. Dat soort woordgebruik doet voor de krant wat motorolie doet voor de voedselketen.

A propos, in uw legendarische essay over de kut-Marokkaantjes schoof u zelf een mogelijke verklaring voor al die ellende met probleemjongeren naar voren: ‘Sla er de werkloosheidsstatistieken op na, praat met om het even welke vertegenwoordiger van de allochtone gemeenschap en vraag hem naar het grootste probleem, en het antwoord ligt voor het oprapen. De jonge mannelijke allochtone bevolking vindt geen werk, en dus geen inkomen, en dus geen eigenwaarde, en dus geen respect. (…) Daar revolteer je tegen en bij een meerderheid van die verloren generatie vertaalt die revolte zich niet in politieke, maar in criminele actie.’

Abou Jahjah had het niet beter kunnen zeggen. Wanneer krijgt hij een column in De Morgen? Of kan hij niet goed genoeg schrijven?

door Joël De Ceulaer

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content