Er woedt een machtsstrijd omtrent de opvolging van de Fransman Michel Camdessus aan het hoofd van het IMF. België laat zich niet onbetuigd en steunt de Franse socialist Laurent Fabius.
Op 14 februari kiest het Internationaal Muntfonds (IMF) een opvolger voor Michel Camdessus die in november vorig jaar onverwacht liet weten dat hij er definitief mee stopt. De traditie wil dat een Europeaan deze topfunctie uitoefent en kanselier Gerhard Schröder ziet de kans schoon om voor het eerst in de geschiedenis een Duitser aan de top van het IMF te benoemen.
Vorige week ontving Schröder veertig ambassadeurs en verstuurde hij evenveel brieven om zijn collega-regeringsleden van de kwaliteiten van Caio Koch-Weser te overtuigen. Voor Schröder gaat het om een chefsache. Koch-Weser, die de Duitse en Braziliaanse nationaliteit heeft en zeven talen spreekt, onder meer Chinees, werkte tot vorig jaar voor de Wereldbank en is momenteel staatssecretaris voor Financiën in de Duitse regering. Schröder zet nu alle zeilen bij, want nogal wat landen hebben hun twijfels over Koch-Weser. Hij is nooit minister van Financiën geweest en evenmin gouverneur van een centrale bank en daarom vinden sommigen hem te licht. Het zou hem aan een high profile ontbreken. Bovendien zou de Wereldbank, aldus de hoge financiële wereld, geen goede leerschool zijn om het IMF te leiden. De Verenigde Staten zijn zeer terughoudend, maar ook Groot-Brittannië en sinds kort Frankrijk.
Vooral de rol van de Fransen zet in Berlijn kwaad bloed. De Franse regering verklaarde zich eerst akkoord met een Duitse kandidatuur, maar drie weken geleden veranderde ze van koers. Ze steunt nu parlementsvoorzitter en voormalig premier Laurent Fabius, die nog veel minder dan Koch-Weser opvalt door uitzonderlijke monetaire of financiële deskundigheid. Fabius meent echter dat hij op een zijspoor zit, terwijl Frankrijk gelooft dat het bijzondere rechten binnen het IMF heeft. Camdessus stond er meer dan tien jaar aan de top.
Een van de eerste landen die premier Lionel Jospin kon overtuigen om Fabius te steunen was België. Zonder al te veel vragen of discussie ging het kernkabinet in alle discretie op het verzoek van Jospin in. In diplomatieke kringen wordt de keuze als opmerkelijk en niet zonder risico’s omschreven. Het zou om high politics gaan. Ondanks de vele pogingen van Schröder om België achter de kandidatuur van Koch-Weser te krijgen, bezweek de regering onmiddellijk voor de Franse charmes. Na de opgemerkte verklaring van minister van Buitenlandse Zaken Louis Michel in Le Figaro over de dominante positie van Duitsland in Europa, zal deze opstelling in Berlijn nieuwe vragen over de as Brussel-Parijs uitlokken. De keuze van de Belgische regering voor Fabius intrigeert des te meer, omdat vrijwel niemand gelooft dat de voormalige Franse premier enige kans maakt.
De campagne kan wel tot gevolg hebben dat Koch-Weser bij gebrek aan Europese eensgezindheid definitief moet afhaken. Voor Schröder zou het een zware diplomatieke nederlaag zijn en ook het IMF riskeert dan averij. Nu al wordt de strijd rond de opvolging van Camdessus vergeleken met de maandenlange boksmatch om de leiding van de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Mede daardoor verloor de WTO de slag om Seattle en de Millenniumronde.
