De VRT hoort geen sketchshows over politici uit te zenden.
In de eerste scène van BDW mag Bart De Wever vertellen dat het onmogelijk is om een rolletje te spelen als een cameraploeg iemand volgt. Dat lukt slechts een half uur, zegt hij nog, waarmee de N-VA-voorzitter zichzelf schromelijk onderschat. De eerste aflevering van de driedelige docureeks die Petra De Pauw over hem maakte voor Eén duurde namelijk vijftig minuten, en op geen enkel moment valt De Wever uit de rol die hij voor zichzelf heeft gecreëerd. BDW lijkt nog het meeste op een sketchshow, waarvan alle sketches door De Wever op voorhand zijn bedacht. Hij doet dat, uiteraard, niet slecht. Er zitten geestige momenten in BDW, soms zelfs ontroerende, en zijn politieke commentaar is altijd onderhoudend. Maar er zit geen enkele zin in BDW die BDW zelf er niet graag in had gehad. De Pauw is slechts een goeie aangeefster voor zijn oneliners.
Er zit geen enkele zin in ‘BDW’ die BDW zelf er niet graag in had gehad.
Waarom bestelt de VRT in hemelsnaam zo’n documentaire? Bart De Wever speelt al meer dan vijftien jaar aan de top van de politiek. We weten alles van de man, want er zaten ook heel wat sketches in BDW die we in vorige seizoenen al eens hadden gezien. Bijna tien jaar geleden maakte Kristof Windels een soortgelijke oefening voor De Morgen. De ware De Wever, het boek dat daaruit voortkwam, was erg interessant. (Net als, trouwens, de vele persoonlijke interviews die De Wever ook al jarenlang aan een uitstekend blad als Dag Allemaal geeft.) Dit jaar was het waarschijnlijk boeiender geweest om Conner Rousseau te volgen. De SP.A-voorzitter zit nog in de fase dat haast alles wat hij doet nieuwswaardig is. Dat gezegd zijnde, moet de VRT natuurlijk geen docureeksen over politici uitzenden zonder op zijn minst de medewerking van haar politieke redactie. Dat is gewoon bizar, zeker gezien de overdreven gevoeligheid die er is voor alles wat de VRT met politiek doet. Het is dan ook heel moeilijk om niet de indruk te krijgen dat BDW juist is besteld om als excuus te dienen tegen alle klaagzangen, bijvoorbeeld van onze minister-president, dat de openbare omroep te links is.
Ik sluit overigens niet uit dat Petra De Pauw best tevreden is over BDW. Voor het oog van de camera noemt De Wever een collega-voorzitter een leugenaar, en Open VLD vindt hij een partij die ‘het bestaan niet meer waard is’. ‘De mensen kotsen gewoon op die partij’, zegt hij daar nog over, waarna de andere aanwezigen betrapt beginnen te gniffelen. Hadden zij, net als De Pauw, verwacht dat daar een relletje over zou ontstaan? Wie van zulke uitspraken van De Wever nog altijd achterover slaat, begrijpt weinig van politiek. Dat was misschien wel het grootste probleem van BDW.
