De verkiezingen maken George W. Bush sterker dan hij al was.
De teerling is geworpen. George W. Bush blijft nog vier jaar president van de Verenigde Staten. Zijn Republikeinse partij won overigens niet alleen het Witte Huis. Ze heeft ook haar meerderheid in de Senaat en in het Huis van Afgevaardigden aanzienlijk verstevigd. De president kreeg daarmee van de kiezer een groter mandaat dan bijvoorbeeld Bill Clinton ooit had.
Het Democratische kamp en de rest van de wereld blijven beduusd achter. Hoe is het mogelijk dat arme Amerikanen stemmen voor een man die van het nog rijker maken van het rijkste deel van de bevolking zijn belangrijkste programmapunt maakte? Wellicht kan het doordat hij hun taal spreekt en het over onderwerpen heeft die ze begrijpen. God en vaderland. Goed en kwaad. De Democraten daarentegen, hebben soms iets van het trendy volkje van het Antwerpse Zuid, dat nog altijd niet snapt waarom er in ’s hemelsnaam mensen in de stad voor het Vlaams Blok stemmen.
Wat Bush met zijn enorme mandaat gaat doen, is niet duidelijk. Behalve dat hij zou voortgaan op de ingeslagen weg, bleef hij totnogtoe bijzonder vaag over zijn plannen voor een tweede ambtstermijn. Voorzitter Richard Haass van de Council on Foreign Relations in Washington zei voor de verkiezingen al dat de problemen zo groot zijn dat het een wonder mocht heten dat er nog twee mensen waren, die het ambt van president van de Verenigde Staten wilden bekleden. Welke plannen Bush ook heeft, die moeilijkheden verdwijnen niet. Hij moet in ieder geval afrekenen met de kwakkelende economie, het banenverlies, het enorme begrotingstekort, de aantasting van de burgerrechten en de doden die elke dag in Irak vallen.
Commentaarschrijver Fareed Zakaria van het weekblad Newsweek acht de kans groot dat Bush in zijn tweede ambtstermijn tot een andere politiek zal worden gedwongen. Niet omdat hij dat wil, maar omdat hij niet anders kan. Als hij bijvoorbeeld zijn bondgenoot Tony Blair niet wil kwijtspelen, zal hij voor voortgang in het vredesproces in het Midden-Oosten moeten zorgen. Blair staat volgend jaar voor verkiezingen. In de wetenschap dat twee derde van de Britten tegen de oorlog in Irak is gekant, moet hij zijn achterban kunnen tonen dat de leugens, de doden en het puin toch voor iets hebben gediend.
Anderzijds betekent de winst van George W. Bush ook dat Europa zijn houding tegenover hem moet herzien. De verkiezingen hebben aangetoond dat hij geen incident van de geschiedenis was, maar dat er in Amerika een beweging op gang is gekomen, die niet meteen zal worden gekeerd. Dat is de realiteit waarmee wij moeten leven.
Hubert van Humbeeck
Er is vorige week aangetoond dat George W. Bush geen incident van de geschiedenis was.
