De Tijd speelt ?Daar het somtijds logisch is.?

?Nu ik naar onderen word gezogen, stukje bij beetje, in de weldadige poel die mijn ledematen inpakt in zijn warme zwavelachtige mond, nu ik naar beneden word getrokken, naar beneden, zijn neder-land in, zijn nergens-land, laat ik de ruimte om me heen haar wonden openen. Hier in het smakkende slokken van het slijk gedoemd te zinken. Mijn leven in retrospectief terwijl ik onderga.? De hypnotiserende doodsbezwering komt uit ?And the Ass saw the Angel?, het uit 1989 daterende romandebuut van de Australische vermaledijde songwriter Nick Cave. Als je acteur Dirk Buyse dat tekstfragment op een haast achteloze en niet van enige ironie gespeende manier hoort zeggen, ben je al verkocht : Cave is een meeslepend verteller.

Nochtans valt er in de nieuwe productie van De Tijd geen greintje hagiografische verering voor de cultster te bespeuren. Het uitgangspunt van ?Daar het somtijds logisch is?, is de reutelende maar ook stilistisch sterke tekst van Cave, en dat volstaat ruimschoots. Voor zijn eerste regie bij De Tijd ging Tom Van Dyck, vast acteur van het gezelschap, grasduinen in diens roman en hij kwam met een boeiende selectie van fragmenten naar de repetitieruimte.

Het brokkelige en van pijn doortrokken levensverhaal van een stomme jongen, net voor hij in een moeras de dood tegemoet zinkt, dient zich aan in brokken en stukken. De acteurs Dirk Buyse, Jobst Schnibbe en Rita Wouters, in korte broek en sjofel plunje, nemen elk een deeltje van dat verhaal voor hun rekening, terwijl danseres Kiki Vervloessem de stomme een lichamelijke stem bezorgt. Ook de live uitgevoerde muziek van Tom Pintens en Tine Reymer, twee leden van de Antwerpse rockgroep Flowers for Breakfast, zorgt voor meer dan wat sfeerschepping.

In de scenografische chaos van roestige olievaten, ijzeren balken, keukengerei en -meubilair dolen ze rond als een stuk verdriet, nooit te beroerd voor een potje eigen leedvermaak. Buyse zakt schouderophalend almaar dieper in zijn modderkuip, Jobst Schnibbe kiepert de inhoud van bakken flessen over zich heen en Rita Wouters lijkt bij momenten wel uit haar vel te springen. We zijn hier ver verwijderd van het bezadigde verteltheater van Lucas Vandervorst, artistiek leider van De Tijd. Maar het lukt. En hoe.

Paul Verduyckt

Voorstellingen op 26-27/2 in Leuven (Vlamingenstraat), 6/3 in Turnhout (De Warande), 7/3 in Geel (De Werft), 12/3 in Brugge (Biekorf), 13-15/3 in Gent (Vooruit) en op 19/3 in Tongeren (De Velinx).

Jobst Schnibbe en Kiki Vervloessem : een lichamelijke stem.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content