De kustgemeente De Haan start binnenkort met een experiment. De gemeente wil jonge gezinnen de kans geven om er voor een betaalbare prijs een huis te kopen. Niet iedereen is daar even gelukkig mee.

Het is vaak wel érg grijs aan onze kust – en dan hebben we het niet over het weer. Voor elke 100 inwoners jonger dan 20 jaar, heb je er 141 boven de 60. Ter vergelijking: het totale West-Vlaamse gemiddelde is 100 tegenover 116. Dat blijkt uit een leefbaarheidsonderzoek van de Universiteit Gent. De onderzoekers schatten dat er in de kustgemeenten tegen 2015 bijna twee keer zoveel 60-plussers zullen zijn dan jongeren onder de 20.

Het is een scenario waar de kustgemeenten weinig voor voelen. Want de vergrijzing heeft grote gevolgen voor het sociale weefsel van de regio, voor de werkgelegenheid, het onderwijs, het cultuurbeleid en de zorgsector. Maar hoe keer je het tij? Geen makkelijke opdracht. ‘Het is hoofdzakelijk een centenkwestie’, weet Wilfried Vandaele (N-VA), schepen van ruimtelijke ordening in De Haan. ‘Onze eigen jonge mensen trekken weg omdat ze de hoge prijzen voor bouwgrond of een woning aan de kust niet meer kunnen betalen. Om dezelfde reden komen er zich ook geen jonge gezinnen vestigen.’

De oorzaak van de hoge prijzen is de nog altijd toenemende vraag naar appartementen. Aan de ene kant heb je de pensioenmigranten: mensen dus die hun oude dag willen doorbrengen aan de kust. Aan de andere kant de tweedeverblijvers: mensen uit binnen- of buitenland die een buitenverblijfje aan zee willen. Beide groepen zijn vooral op zoek naar degelijke flats. Vandaele: ‘Projectontwikkelaars bieden vaak grof geld voor een bestaande woning of voor een bouwperceel waarop ze appartementen kunnen bouwen. Daar kun je als jonge mens die nog aan het begin van zijn carrière staat gewoon niet tegen op.’

Hulp van bovenaf was dus geboden, besliste de gemeenteraad van De Haan. Die keurde onlangs een nieuw ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP) goed voor het gebied rond de Grotestraat. De woonzone waar nu al eengezinswoningen staan wordt voortaan voorbehouden voor permanent wonen. ‘Er mogen dus geen appartementen komen, en de mensen moeten er hun permanente verblijfplaats hebben’, zegt Vandaele. ‘Dat moet vooral de tweedeverblijvers afschrikken. Bovendien gaat het om bestaande woningen die gerenoveerd moeten worden. We gaan ervan uit dat jonge mensen sneller geneigd zullen zijn om te verbouwen dan de pensioenmigranten die hier aanspoelen.’

Ook al is iedereen het erover eens dat de vergrijzing van de kust geen goede zaak is, toch wordt de stap van De Haan met argusogen bekeken. Niet het minst door de vastgoedsector en sommige burgemeesters. ‘Aan de kust worden zelden maatregelen genomen die tegen de belangen van de vastgoedsector ingaan’, weet Vandaele. ‘Daarvoor is de verwevenheid tussen politici en projectontwikkelaars te groot. Wij hebben het geluk dat we in De Haan altijd al een buitenbeetje zijn geweest. Een groot deel van de gemeente, wat wij “de Concessie” noemen, is beschermd gebied. Dat vermindert de druk van de sector.’

Maar niet alleen vanuit de vastgoedsector en andere kustgemeenten komt kritiek. Ook de eigen inwoners van De Haan zijn niet onverdeeld gelukkig. Wie van plan was zijn perceel of woning te verkopen aan de vastgoedsector om er appartementen op te laten bouwen, zal dat voelen in zijn portemonnee. Na de goedkeuring van het plan door de gemeenteraad volgt nu nog een openbaar onderzoek waarbij betrokkenen hun bezwaren kunnen formuleren. Vandaele: ‘Ik hoop dat het gezond verstand kan zegevieren. Als we nu niet ingrijpen met dergelijke maatregelen, zal onze gemeente almaar grijzer worden. En dat is in niemands voordeel.’

DOOR CATHY GALLE

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content