Brussel vestigt zaterdag de aandacht op de politieke en sociale toestand in Myanmar.
Als het over Myanmar – het vroegere Birma – gaat, gaat het vaak over Aung San Suu Kyi. De politica en mensenrechtenactiviste die in 1991 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg en al nagenoeg twintig jaar huisarrest heeft. Zo is het niet zeker of ze aan de verkiezingen mag deelnemen die het militaire regime voor volgend jaar heeft beloofd. Aung San Suu Kyi wordt door de militairen gebruikt als politieke pasmunt.
Maar Myanmar is meer dan de strijd van één activiste voor vrijheid. Het is ook een land met een strijdmacht van een half miljoen soldaten, zonder buitenlandse vijand. Al die militaire macht wordt gebruikt om burgers uit te buiten en grondstoffen uit te putten. Meer dan drieduizend dorpen zijn verwoest, anderhalf miljoen mensen zijn in de jungle op de vlucht voor het leger. Er is sprake van genocide op etnische minderheden, verkrachting als oorlogswapen, kindsoldaten. Honderdduizenden mensen zijn verplicht tewerkgesteld in werkkampen. Een situatie die door de Internationale Arbeidsorganisatie wordt omschreven als een moderne vorm van slavernij.
Toch is Myanmar een land met kansen. De Myanmarezen zijn straatarm, maar hun land werd ooit de rijstkom van Azië genoemd, met landbouwgronden die tot de beste van de wereld worden gerekend. Myanmar is een grote uitvoerder van tropisch hardhout, het is een belangrijke vindplaats van edelstenen en het beschikt over grote voorraden gas en olie. Het is ook de op één na grootste producent van opium in de wereld – drugsgeld dat door het leger wordt gebruikt om de uitbuiting te financieren. Terwijl sowieso al 70 procent van de begroting naar bewapening gaat, tegenover maar 0,04 procent naar de uitbouw van gezondheidszorg.
We are Burma, een initiatief van theaterregisseur Ruud Gielens, wil op zaterdag 12 december in de KVS in Brussel de aandacht vestigen op de situatie in het land. Het wil politici, artiesten, sociale ondernemers en al wie belangstelling heeft, samenbrengen en aanmoedigen om op een bescheiden manier verantwoordelijkheid op te nemen. Het wil Myanmar in de kijker zetten in Europese kringen en het werk belichten dat kleine en middelgrote ngo’s verrichten, vaak in levensgevaarlijke omstandigheden. Er is een Myanmarese markt en er wordt gesproken en muziek gemaakt. Karel De Gucht, Willy Claes, Bart Staes en Rudy De Leeuw zullen er zijn, maar ook Jan Hautekiet, Sioen, Filip Kowlier, Pieter-Jan De Smet en anderen.
Hubert van Humbeeck
