De regering in de maak gaat justitie – nog maar eens – hervormen. Er komt een algemene rechtsbijstandsverzekering en een tariefsysteem voor advocaten. Want u en ik moeten morgen onze advocaat nog kunnen betalen. De onderhandelaars gaan er blijkbaar van uit dat wij dit vandaag niet zouden kunnen. Dat botte vermoeden – het is zeggen: advocaten zijn dure potverteerders – lokte vorige week nauwelijks reacties uit van die onbetaalbare kaste van de advocatuur. De meesters in de rechten weten waarom ze zwijgen; zij leven of sterven door de wet van vraag en aanbod. En boeren wel omdat de vraag het aanbod de laatste jaren – crisis of niet – ruim overtreft.

Advocaten creëren die vraag grotendeels zelf, zegt dan de toog van het Volkshuis. Door procedures te rekken, bijvoorbeeld. Of door klanten gewoon op te lichten. Kan zijn, maar eigenlijk hoeven de meesters die inspanningen niet eens op te brengen. Onze regelneverij en stilaan latente verongelijktheid zorgen zelf voor een nooit geziene vraag naar juridisch advies.

Want er wordt wat op los geprocedeerd tegenwoordig. Laat juridische bijstand aan slachtoffers allerhande, keukenmoordenaars, bedrijfsleiders, verkeersovertreders, overspelige echtgenotes, oplichters, dieven en ander gajes even buiten beschouwing. Waar is de modale advocaat vandaag nog overal mee bezig? Lees even mee uit de kranten van één dag, zeg vrijdag 13 juni.

De verdediging van 17 Irakezen en 2 Jordaniërs trekt met de doorverwezen klacht tegen de Amerikaanse chef-staf Richard Myers – de genocidewet – naar de Raad van State. De Turnhoutse stadsarchivaris wil met zijn advocaat 12.000 euro aan leegstandtaks van tafel vegen. Meer dan honderd spaarders overwegen een juridisch geding tegen twee banken wegens slechte – lees: tot verlies lijdende – beursadviezen. Tegen bijna één op de tien Belgische chirurgen loopt een schadeclaim wegens vermoede medische fouten. Na twee jaar touwtrekken beslist de Raad van State dat de benoeming van een Genkse politiecommissaris correct is verlopen. Met als groteske uitsmijter: Koen Crucke doet een rare dj een proces aan omdat die kwekte dat ‘ons Koentje’ ettelijke kilo’s vet kwijtraakte dankzij astronautenvoeding en niet omdat hij – zoals Crucke zelf beweerde – zo flink kon diëten.

Dat is dus één nieuwsdag. Allemaal procedures en juridische interventies waar wij tien jaar geleden niet eens aan durfden te denken. Waaruit blijkt dat wij ons als lemmingen in een juridisch moeras willen storten. Maar ook dat wij stilaan degenereren – vergeet de zogenaamde mondigheid van de burger – tot een volk van zagers en klagers.

Om dat klagen betaalbaar te houden, moet de volgende regering een verplichte rechtsbijstandsverzekering en een tariefsysteem bedenken. Dan kunnen er morgen tien Cruckes en duizend malcontente beleggers opstaan.

Als u studerende kinderen hebt, jaag ze – desnoods met behulp van een advocaat – naar een faculteit rechten. Want meester in de rechten wordt het enige beroep met toekomst.

Jos Grobben

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content