Koen Meulenaere

Laurent

Koen Meulenaere Van 1991 tot 2012 de satiricus van Knack

Met wie van zijn kinderen heeft koning Albert eigenlijk geen ambras?

Eén van zijn twee dochters mag het paleis niet binnen. Meer: hij weigert ze nog maar te ontmoeten, en hij weigert zijn eigen kleinkind te zien. Wie is zo diep gezakt? Eén zoon blijft hij met een stuitende hardnekkigheid verhinderen om het land weg te leiden uit de chaos waarin het onder zijn beleid is gesukkeld. En de andere, tegen wie hij al jaren niet meer spreekt, valt hij nu aan met perscommuniqués en alsof dat niet volstaat, probeert hij hem ook nog zijn inkomen af te nemen. Terwijl het zijne ieder jaar aanstootgevender proporties aanneemt.

Vliegt bovendien om de twee weken op onze kosten naar Italië of Zuid-Frankrijk, koopt een jacht van 10 miljoen euro en het jaar nadien een van 12 miljoen euro, heeft een kasteel of zeven ter beschikking en een villa of tien, en dan nóg heeft dat het lef om ons, wroetende en zwoegende onderdanen die de eindjes ternauwernood aan elkaar kunnen knopen, twee keer per jaar de les te komen spellen.

Ja, er is Wilfried Martens die in allerlei interviews zelf openhartig heeft aangetoond en toegegeven dat hij een nóg slechtere vader voor zijn kinderen is geweest, maar afgezien van deze ‘baas boven baas’ klopt niemand de koning. Heeft zijn zonen toen ze jong waren aan hun lot overgelaten, weggemoffeld in internaten waar ze van miserie wegkwijnden en wegliepen, over de autostrade nota bene, zolang hij zelf zijn gang maar kon gaan. En zodra ze volwassen waren, heeft hij geen kans onverlet gelaten om hen te kleineren en te dwarsbomen. In een land als het onze kom je daarmee weg.

In België is het zo: koning Albert gaat naar Kinshasa, valt daar president Kabila om de nek, zit naast hem op de eretribune, laat zich alle feestelijkheden goed smaken en welgevallen, resideert met een gevolg van veertig tafelschuimers in een luxehotel op kosten van de Congolese regering… niets aan de hand. Prins Laurent mag twee dagen met een kleine korting in een modest pension in Matonge logeren en schudt een volstrekt onbelangrijke minister de hand: kot te klein.

Is meegevlogen in een vliegtuig van George Forrest! Ja, en dan? Pierre Chevalier vloog elke week op kosten van George Forrest de wereld rond. Louis Michel liet zich fotograferen met een helm van Forrest International op het hoofd. Karel De Gucht pleitte Forest vrij van alle verdenkingen toen zijn positie als officieel raadgever van de Belgische Commissie voor Buitenlandse Handel in het parlement op de korrel werd genomen. Door een wereldverbeteraarster van Ecolo die door een onfortuinlijke speling van het lot ook nog Zoé Genot heette, een naam waaraan velen bedrogen zijn uitgekomen.

De Belgische regering heeft nooit tevergeefs een beroep gedaan op vader en zoon Forrest. Maar o wee als prins Laurent één keer in een sjofele bed & breakfast van de mijnbouwfirma overnacht.

De hele wereld sluit een Coalition of the Willing tegen de Libische president Muammar Khaddafi, men bombardeert zijn huis, schiet zijn getrouwen aan flarden, noemt hem een gevaarlijke gek, bewapent zijn tegenstanders, een overlopende minister van Buitenlandse Zaken wordt in Londen als een held opgevoerd… weer niets aan de hand. Prins Laurent heeft een korte ontmoeting met één opposant van Khaddafi die op de Libische ambassade in Brussel werkt, kot niet meer te klein, kot uiteengespat.

Wat dacht de prins wel? Niet zo lang geleden ging hij in Libië met de zoon van Khaddafi boompjes planten, en dan zou hij nu het kamp kiezen van de oppositie? Zeker, u en mij kunnen ze zoiets niet verwijten, maar Guy Verhofstadt bijvoorbeeld wel. Hij sloot Khaddafi een paar jaar geleden broederlijk in de armen. Steven Vanackere stemde hem een paar maanden geleden nog in de VN-commissie voor de Rechten van de Mens. Die schaamteloze kazakdraaierij mag dus, maar o wee als Laurent een tiende daarvan doet.

Tot overmaat van ramp is het dan Etienne Davignon die de prins komt verdedigen in TerZake. Het probleem van Davignon is dat wanneer hij een uitleg in het Nederlands geeft, iedereen de indruk krijgt dat hij vier dagen in de alcohol heeft gehangen. En iets anders heeft gerookt dan zijn eeuwige pijp. Geen touw aan vast te knopen, nog erger dan Louis Tobback. Op het einde van het gesprek had de laatste verdediger van Laurent het opgegeven.

En toch moeten wij de prins gelijk geven: de media stappen al te gretig mee in het vileine complot tegen hem dat vanuit het paleis gedirigeerd wordt door de hyperkatholieke pilaarbijter Jacques van Ypersele de Strihou. Door wijlen onze directeur Frans Verleyen consequent Spirou genoemd, het liefst van al als hij er zelf bij stond. Wij hebben dat met eigen oren gehoord toen de koning midden de jaren negentig onze kantoren op het Montgomeryplein bezocht, met die slagschaduw van de kabinetschef als steeds op zijn hielen. Sus verwelkomde de hoge gasten als volgt: ‘Goedemorgen Sire, welkom op mijn redactie. Ha Spirou, leeft gij ook nog?’

Het is dezelfde Spirou, en dat is door een vooraanstaand jurist als meester Pierre Legros bevestigd, die prins Laurent het leven zuur maakt omdat hij in tegenstelling tot zijn tante Fabiola niet elke morgen een bad neemt in een vat wijwater. En omdat hij kerken alleen kent van de frituren die er tegenaan gebouwd staan. Vorige week liet het paleis eerst uitlekken dat er iets mis was geweest met de Congoreis van de prins en dat die had plaatsgevonden tegen het uitdrukkelijk verbod in van de premier en de koning, de hoogste twee gezagsdragers van dit land, althans op papier en voor wie geen rekening houdt met ethische normen. En toen de media dat braafjes hadden overgenomen en bij gebrek aan andere sensatie die dag breed hadden uitgesmeerd, liet koning Albert een officieel communiqué verspreiden om te onderstrepen dat de berichten in de pers als zou hij woedend zijn op Laurent correct waren. Het had er nog moeten aan mankeren, hij had ze zelf rondgestuurd. Inzake overheidscommunicatie was dit een unieke mededeling, die impliciet betekende dat de meeste andere berichten in de pers allerminst correct zijn. Wat natuurlijk juist is, maar het komt de koning niet toe dat te zeggen.

En nu wensen wij uw aandacht te trekken op slecht nieuws voor Laken, en goed nieuws voor Knack: het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft beslist dat een koning beledigd mag worden. En avant, dat recht gaan we niet ongebruikt laten. Wat is gebeurd? De Baskische politicus Arnaldo Otegi was in 2005 door het Spaanse Hooggerechtshof veroordeeld tot één jaar cel omdat hij koning Juan Carlos ‘de baas van de folteraars van politie en leger had genoemd’. Dat zinkt natuurlijk in het niets vergeleken bij wat in Knack al allemaal over koning Albert is geschreven, en dan vooral met de pen van onze chef-Wetstraat, maar in Spanje konden ze hier al niet om lachen: een jaar in de nor.

Het Europees Hof heeft nu, in al zijn wijsheid, geoordeeld dat hiermee het recht op vrije meningsuiting van de politicus geschonden werd en dat de veroordeling door het Spaanse Hooggerechtshof bijgevolg nietig is. Otegi zit nu alleen nog in de lik voor het steunen van een terreurbeweging, maar daaraan heeft zich bij Knack, op Misjoe Verleyen na, nooit iemand schuldig gemaakt.

Met dit verheugende arrest in zijn achterzak sloeg Rik Van Cauwelaert onmiddellijk toe. Het zit hem zoals u allen weet dwars dat zijn eigen familie, in de persoon van zijn grootoom Eugène prins de Ligne, de haar rechtmatig toekomende Belgische troon ontstolen werd door de Saksen-Coburgs. ‘Ooit een scheldwoord in heel Europa’, dixit onze chef-Wetstraat. Aan dat ene scheldwoord heeft hij ondertussen in zijn eentje een driedelige lexicon toegevoegd. Oplichters, bedriegers, leugenaars, schooiers, parasieten, klap- en leeglopers, overspeligen, zulthoofden, geldverkwisters… tot en met het vermoeden, nee, de stellige zekerheid, dat Jack the Ripper een Coburg was. Een van de meer decente.

Zelf zouden wij niet weten hoe men nog verder kan gaan in de vermakelijke discipline van de majesteitsschennis, maar Van Cauwelaert weet dat duidelijk wel. In zijn vorige Van de Redactie suggereerde hij zonder verpinken dat koning Albert, toen hij nog prins was, zich heeft laten ‘soigneren’ door Eurosystem Hospitalier, een Generale-dochter die dankzij zijn bemiddeling een miljardencontract in Saudi-Arabië had afgesloten. In ruil voor zijn hulp kreeg de prins geld en vrouwen, een meestal aangename doch ook gevaarlijke combinatie. Dit stond wel niet letterlijk op de regels van Van de Redactie, maar in elk geval wel er tussenin. En in magazines als Knack is het tussen de regels dat u moet lezen, wat er op staat is minder interessant.

In vergelijking met wat zijn vader allemaal heeft uitgestoken, is prins Laurent een brave mens. Het is niet het enige wat hij gemeen heeft met Bruno Tobback.

Koen Meulenaere

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content