Knack Extra: Waarom we massaal sporten
Deze Knack Extra is vanaf 15 juni verkrijgbaar samen met Knack Magazine.
Beweeg!Door Tanja VanhoeckeVoor wie de 20 km door brussel een makke gezondheidswandeling vindt, is er een fijn alternatief. De Tenzing Hillary Everest Marathon, te lopen op meer dan 5000 meter op de flanken van de hoogste berg ter wereld. Niet voor sissy’s, maar alles kan beter. In New York zoeken atleten al veertien edities lang naar de grenzen van hun uithouding in de Self-Transcendence 3100 Mile Race, 5649 rondjes in de Queens-wijk. Spirituele zelfoverstijging is het doel. En organisator en goeroe Sri Chinmoy noemt het een filosofie. Wie dagelijks niet minstens twee marathons aflegt, haalt de tijds-limiet niet, en wordt gediskwalificeerd.
Extreem in zijn duur allicht, maar niet in zijn route. Dat doen de Barkley Marathons beter. Die race bestaat uit vijf loops van 20 mijl, althans officieel, vijf keer 26 mijl is allicht dichter bij de waarheid – maar wie maalt nu om het verschil tussen 160 en 208 kilometer? Het hoogteverschil in één loop komt overeen met dat van twee Mount Everests, de plaatselijke doornstruiken halen je benen helemaal open en de bergen die je op moet, hebben namen als Rat Jaw, Little Hell, Big Hell en Coffin Springs. Omdat er geen pad is, blijft het grootste gevaar nochtans dat je verloren loopt, en dat ook even blijft.
In tegenstelling tot evenementen als de 20 km door Brussel, pronken wedstrijden als deze met het geringe aantal deelnemers, en het nog beduidend geringer aantal finishers. -Minder dan dertig atleten brachten de Self-Transcendence tot een goed einde. En de -Barkley Marathons tellen tot nog toe negen winnaars. Al moeten we daaraan toevoegen dat af en toe iemand erin slaagt de ‘Fun Run’ uit te lopen: slechts drie loops van 20 – of 26 – mijl.
Mag het verbazen dat mensen de 20 km door Brussel met zijn 24.000 finishers op 30.000 deelnemers een makke gezondheidswandeling vinden? En dat iedereen het als normaal beschouwt dat van de 20.000 amateurs die de Ronde van Vlaanderen rijden 4000 de volledige 259 kilometer afleggen? Wereldwijd en ook bij ons boomen de langeafstandsraces. In 2009 liepen in Amerika 467.000 mensen een marathon uit. Dertig jaar eerder waren dat er ‘slechts’ 25.000. De halve marathon is de populairste afstand. In het laatste decennium steeg het aantal fini-shers in Amerika met 131 procent.
En zo lijkt het alsof het lopen van een halve of een hele marathon volstrekt normaal is. Dat het binnen ieders bereik ligt. Wie anno 2011 begint te lopen mag zich vrijwel meteen verwachten aan de vraag of hij toch zeker de 20 km door Brussel meeloopt. De amateursporter steekt de prof niet alleen in wedstrijdafstanden naar de kroon: hij kleedt zich uitsluitend nog in hoogtechnische kledij en schoenen, rijdt met peperdure en vederlichte carbonfietsen, traint volgens de hartslagzones en de regelmaat die zijn schema voorschrijft, houdt bij hoe zijn trainingen verlopen en welke vooruitgang hij daarin boekt en kiest via zijn smartphoneapplicatie of hij daarbij met zichzelf of met een virtuele tegenstander in competitie gaat.
Hele en halve marathons lopen is niet per se gezond. Maar iedereen met enig verstand van zaken, zeg maar fysiologen, podologen en cardiologen gespecialiseerd in sport, zegt dat niets, maar werkelijk niets zo’n zaligmakende impact op je gezondheid heeft als sporten en gezond eten.
Vreemd genoeg heeft de sportarts in België echter nog altijd geen statuut. Sport is te breed, zo oordeelt het Riziv. Voor problemen met je knie ga je het best naar een kniearts, voor die met je hart, ga je naar een cardioloog, en voor die met je voeten naar de podoloog. Zou een en ander ermee te maken kunnen hebben dat je in dit land makkelijker een leven lang medicijnen en platte rust voorgeschreven krijgt dan dat iemand je op je levensstijl durft aan te spreken?
INHOUD
Van de redactie – Door Tanja Vanhoecke
De professionele amateur – Ze rijden op dezelfde fiets als Philippe Gilbert, kennen hun overslagpols uit het hoofd en hebben de Asicszool die wetenschappelijk het beste bij hun loopstijl past. Hoezo, amateurs?
De triatleet – Wie vindt het leuk om in één dag drie loodzware sporten na elkaar te beoefenen?
Interview: Allemaal samen – Niet alleen lopen en fietsen we met hoe langer hoe meer, we doen dat ook nog graag in één grote mensenmassa. Christophe Impens van eventorganisator Golazo ziet het graag gebeuren.
De wielrenner – ‘Ongeschoren benen hoef je niet te vrezen’, aldus fanatiek amateur Jonas Heyerick.
Het land van Albert – Strip door Steve Michiels.
De meetbare atleet – Elke stap die de moderne sporter zet, elke trap die hij geeft, wordt meticuleus bijgehouden.
Masseren – Column door Harold Polis
De happy tester – Knack Extra laat zich testen, sportfysioloog Peter Hespel, die onder meer Quickstep begeleidt, geeft tekst en uitleg. Plus een korte gids door het bos van de inspanningstests.
Portret door Ivan Sonck: De loper – Geen afstandsloper spreekt meer tot de verbeelding dan Emil Zatopek.
15 redenen waarom we ons rot rennen.
Van pool tot evenaar – Vier woestijnen doorkruisen in één jaar? een mountainbiketocht in de jungle met 11 kilometer hoogteverschil tussen twee actieve vulkanen? Tien extreme wandelingetjes en ritjes.
Onze club – Houden sportclubs zich staande tussen al dat individualistische duursportgeweld?
Wie zich bezeert – ‘Er zijn meer blessures, sowieso’, zegt kinesist Luc Van Ranst. ‘Maar dat aantal is volgens mij niet evenredig gestegen met het aantal sporters.’
Trainingsadvies – Column door Marc Van den Bossche
De erven van Jane Fonda – Fitness heeft zich in dertig jaar tot een miljardenindustrie ontwikkeld, en er zit nog altijd rek op.
‘Sport is nog geen gedemocratiseerd goed’ – Professor Jeroen Scheerder ziet nog altijd sociale verschillen tussen wie wel en niet sport. En professor Lea Maes legt uit dat een gezonde levensstijl begint op school.
De zwemmer – De hausse in de wieler- en loopsport kent vooralsnog geen vergelijkbare pendant in het zwemmen, maar ook hier worden grotere afstanden populair.
Ik loop wel met mezelf – Hoe een evangelist gerecycleerd wordt als sportpedagoog en andere verhalen. Over lopen in boek en film.
Zit stil! – Bladspiegel door Koen Meulenaere.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier