Milquet werd op 17 februari 1961 geboren in Charleroi. In 1984 haalde ze haar licentie in de rechten aan de UCL, waar ze het tot assistente schopte. Na een periode bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen ging ze aan de slag bij de PSC-fractie in de Senaat, om nadien adjunct-kabinetschef te worden van minister van Hoger Onderwijs Michel Lebrun. Later bekleedde ze de taak van politiek secretaris van de PSC.
In 1995 treedt Milquet, toen senator, voor het eerst op de politieke voorgrond. Gérard Deprez stopt dan na veertien jaar als voorzitter van de PSC en ziet in Milquet zijn opvolger. Zij kan volgens hem de partij nieuw leven inblazen. Milquet moet echter de duimen leggen voor oudgediende Charles-Ferdinand Nothomb, die met enkele stemmen verschil de voorzittersverkiezingen wint.
Voor Milquet is het dan wachten tot 1999 om, na een kort intermezzo van Philippe Maystadt, het partijroer in handen te krijgen.
Ommekeer
De partij verzeilt echter in de oppositie en Milquet spant zich in om de partij te verjongen en haar imago te moderniseren. In 2002 volgt de naamswijziging van PSC in CDH. De partij noemt zichzelf niet meer “christelijk”, maar “humanistisch”.
De ommekeer komt er nog niet in 2003. De verkiezingsuitslag blijft zwak en het CDH moet federaal nog eens vier jaar in de oppositie blijven. Een jaar nadien lukt het op deelstaatniveau dan toch.
Na de verkiezingen van 2004 verwijst de PS de Franstalige liberalen naar de oppositie in Wallonië, de Franse gemeenschap en in Brussel, om er in zee te gaan met het CDH.
Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 wordt Milquet schepen in Brussel-stad. De verkiezingen van 10 juni 2007 betekenen de terugkeer van het CDH in de federale meerderheid. Milquet treedt nog wat meer op het voorplan. Tijdens de oranje-blauwe onderhandelingen blijkt ze redelijk onwrikbaar, wat haar de bijnaam ‘Madame Non’ oplevert. Het doet haar populariteit enkel toenemen. Milquet wordt vicepremier en minister van Werk in de regeringen-Leterme en Van Rompuy, een functie die ze combineert met het partijvoorzitterschap.
Pas in 2010 geeft ze de voorzittershamer door aan Benoît Lutgen. In de regering-Di Rupo is ze vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken. Na de verkiezingen van 2014, wanneer de N-VA op het federale niveau aan zet komt, vormt het CDH al snel een coalitie met de PS voor de vorming van de Franstalige deelstaatregeringen. Milquet wordt minister van Leerplichtonderwijs en Cultuur in de Franse Gemeenschap.
Ze stapt nu op nadat ze in verdenking is gesteld in een lopend gerechtelijk onderzoek rond belangenvermenging. Het gerecht denkt dat een aantal kabinetsmedewerkers die kort voor de verkiezingen waren aangeworven louter gebruikt zijn voor de verkiezingscampagne van Milquet. (Belga/TE)
