‘Is er voor arme mensen nog hoop dat hun situatie kan verbeteren?’

‘Mensen in armoede hebben niet alleen een gebrek aan voeding maar ook vooral een grote honger naar liefde en erkenning’, schrijft Guy Janssens van De Vrolijke Kring vzw, een organisatie waar armen het woord nemen, naar aanleiding van de Werelddag van het verzet tegen Armoede.

Armoede.

Nog te vaak denken mensen: het is je eigen schuld, dikke bult.

Armoede wordt vaak toegeschreven aan persoonlijke tekorten.

De moderne mens heeft moeite met armoede: armoede past niet in zijn of haar straatje.

De verantwoordelijkheid voor de gevolgen van armoede wordt bij ons zelf gelegd.

Wij zijn het die tekortschieten, niet de samenleving.

Dit verwijt van schuld tast onze eigenwaarde aan. Ons laag zelfbeeld valt niet los te koppelen van dat negatieve oordeel.

Wij zijn het die tekort schieten, telkens weer.

Toegegeven.

Wij zijn geen gemakkelijke doelgroep, maar velen hebben ook geen gemakkelijke start gehad.

Ons wordt wordt op allerlei manieren te verstaan gegeven dat we als burger tweederangs zijn.

Men spreekt van de onderklasse, de vierde wereld.

Maar, mag ik het zeggen?

Er is maar één wereld, één mensheid, en er is maar een ding belangrijk waar ook ter wereld: liefde.

Wat liefde niet doet, is het ondermijnen van de eigenwaarde van mensen, van wie zich een tweede of derde burger voelt. Wie zijn of haar eigenwaarde aangetast ziet, wordt kwetsbaar.

Wie een laag zelfbeeld heeft, mist de kracht om dingen te ondernemen. Je gaat niet snel op zoek naar werk, omdat je op voorhand al denkt: het zal toch weer niet lukken, ik zal wel weer afgewezen worden, wat heeft het allemaal nog voor zin?

Dat is een vraag die je ook vandaag zou kunnen stellen, aan de vooravond van de werelddag van het verzet tegen Armoede.

Is er voor arme mensen dan nog enige hoop dat hun situatie noemenswaardig verbeteren kan?

Ja.

Haal ons weg van de zijlijn, schakel ons in, praat met ons. Velen hebben niet alleen een gebrek aan voeding maar ook vooral een grote honger naar liefde en erkenning.

In Ronse zijn we betrokken bij het opstellen vanhet armoedebeleidsplan, en bouwen we mee aan een warme samenleving. Ergens bij kunnen horen, en ergens kunnen aan meewerken, dat is zo belangrijk in de strijd tegen armoede.

Het is al zo zwaar om te moeten toegeven dat je niet in je basisbehoeften kan voorzien.

Je aanvaard weten en gehoord worden, ondanks al je tekorten en er toch bij mogen horen, dat geeft je een gevoel van rust en veiligheid en dat heb je nodig in zéér moeilijke omstandigheden.

Via verschillende projecten heb ik mensen in armoede weer zien groeien, en geloof zien krijgen in hun eigen kunnen. Mensen krgen erkenning voor wat ze deden, hun stem werd weer gehoord.

Door die betrokkenheid kregen velen weer energie en moed, en gingen op zoek naar werk.

Oordeel niet te snel over ons.

Ik ben wie ik ben.

Wie ik ben, is wat jij ziet.

Wat jij ziet, is wat jij oordeelt.

Maar wat jij oordeelt, dat ben ik niet.

Ga mensen niet taxeren op wat ze doen en laten, maar op wat ze meemaken.

Guy Janssens sprak, naar aanleiding van de Werelddag van het verzet tegen Armoede, deze tekst uit aan de gedenksteen voor slachtoffers van armoede in Ronse. Janssens is actief bij De Vrolijke Kring vzw, een organisatie uit Ronse waar armen het woord nemen.