‘Het mccarthyisme van de discriminatiecultuur wordt niet alleen lachwekkend maar ook verontrustend’

‘De ideologische deugelite gaat stilaan in overdrive’, vindt Kamerlid Jean-Marie Dedecker.

De maand maart is officieel Black History Month (BHM). Waarom weet ik niet. Waarschijnlijk overgewaaid uit Amerika, net als het heidense Halloween en Black Friday. Dit is de dag na Thanksgiving waarop de winkels vreedzaam geplunderd worden op zoek naar sterk afgeprijsde koopjes.

De officieuze feestdag van Black History Month werd in ons land op 13 maart met een knal gevierd. Een anarchistische boevenbende schopte in Luik 36 politieagenten het ziekenhuis in, en plunderde winkels en straatmeubilair na een Black Lives Matter-betoging (BLM).

BHM was nochtans beschaafd, discriminerend, maar toch vreedzaam begonnen. De Chinese regisseuse Chloé Zhao won de Golden Globe, maar de organisator van die filmtrofeeën, de Hollywood Foreign Press Association (HFPA) werd toch van racisme beschuldigd omdat er geen zwarte leden in de jury zetelden. Er is al jaren geen zwart lid in in de club van 87 reporters, een groep die ­bestaat uit niet-Amerikaanse Hollywoodcorrespondenten. Er zijn er wel leden met latino- en Aziatische roots, maar die zijn niet zwart genoeg.

Het mccarthyisme van de discriminatiecultuur wordt niet alleen lachwekkend maar ook verontrustend.

Dichter bij huis was binair dichter Marieke Lucas Rijneveld volgens al te ‘sensitive readers’ ook te wit en te blank om het inauguratiegedicht van de zwarte Amerikaanse Gorman te vertalen. Amanda Gorman werd beroemd met The Hill We Climb die ze declameerde bij de eedaflegging van Biden aan het Capitool.

Poet Amanda Gorman reads ‘The Hill We Climb’ABC Newshttps://www.youtube.com/user/ABCNewsvideo1132001.0YouTubehttps://www.youtube.com/360480https://i.ytimg.com/vi/Wz4YuEvJ3y4/hqdefault.jpg

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Reineveld, die geselecteerd werd door haar uitgeverij, heeft na protest van die boze online meelezers de opdracht teruggegeven. Deze multiculturele parasieten vormen immers een soort gedachtengestapo die de schrijvers moet behoeden voor uitglijders over minderheden of andere achtergestelde groepen. Ook in de Gentse stadsbibliotheek houden dogmatische en sektarische social justice-activisten voortaan een oogje in het zeil. Een ‘Werkgroep Dekolonisering’ wil er de boekenlijsten zuiveren.

De woke-gekte rond Amanda Gorden zorgt voor gekrakeel en diepe literair-academische hersenspinsels. Mag je Shakespeare nog vertalen als je geen Brit bent, en Tolstoi als er geen Russisch bloed door je aderen stroomt? Mogen hetero’s nog homorollen spelen op het grote en het kleine scherm? Volgens Russel T. Davies, televisiescenarist van It’s a Sin, alvast niet. Gelukkig mogen ze nog heterorollen vertolken, anders wenkt de hongerdood.

Mag de Chinees Lang Lang nog Mozart tokkelen op zijn Steinway? Moet de Leopold II-tunnel nog van naam veranderen in de Annie Cordi-pijp, nu blijkt dat ze ooit Chaud cacao heeft gekweeld? Mogen we nog luisteren naar foute zangers zoals de pedofiel Michael Jackson of Jerry Lee Lewis?

Moeten we de boeken van bezwaarde auteurs als Nobelprijswinnaar Gunther Grass of Louis-Ferdinand Céline nu verbranden? Moet Oliver Twist uit de rekken omdat Charles Dickens ooit de slavenhandel vergoelijkte?

De mogols van megabedrijven volgen al die cancelcultuur als censuurdragers van een multiculturele deugelite. Webwinkel Amazon haalde “When Harry became Sally” uit hun aanbod omdat de auteur Ryan Andersen “transgender zijn” een mentale aandoening noemt.

The New York Times liet zich dan weer gaan bij de veroordeling van de nieuwe verfilming van ‘The Witches‘ van Roald Dahl. Zo zou het boek waarop de film gebaseerd is, ontstaan zijn uit het antisemitisme van de jeugdschrijver. Bijeenkomsten van de heksen zouden afkomstig zijn van het idee van geheime joods complotten. En door de misvormde handen en voeten van de hoofdpersonages zouden gehandicapte mensen op de koop toe ook nog eens gelinkt worden aan booswichten. Discriminatie.

Disney+ deed zijn duit in het zakje door ‘Peter Pan’, ‘Dumbo” en ‘De Aristokatten’ te verbannen uit de kinderafdeling van de streamingdienst. De reden? De films zouden volgens het bedrijf schadelijke stereotypen bevatten.

Wat is het volgende? Worden de meesterlijke films van Roman Polanski of Woody Allen straks ook van het scherm verbannen? Het nieuwe Mccarthyisme van de alles overheersende discriminatiecultuur wordt niet alleen lachwekkend maar ook verontrustend. “Politieke correctheid is de meest ongelukkige godsdienst ter wereld” zei zanger Nick Cave vorig jaar nog in The Guardian. Het is stilaan fascisme aan het worden, vermomd als goede manieren. De zuivering van meningen, het opkuisen van het verleden, de angst om te beledigen en het onderdrukken van culturele tradities, uit koudwatervrees om een of andere verdwaasde minderheidsgroep niet voor het (religieus) hoofd te stoten, bereikt stilaan een hoogtepunt. Straks vragen de hindoes een koeienbellenverbod in Zwitserland, de Mohammedanen een alcoholverbod op de oktoberfeesten in München, en de gelijkheidsgoeroe’s een gendervrij toilet in Kaboel.

Groepsdwang binnen elke groep leidt tot een opflakkering van de identiteitspolitiek. Over economische belangen kun je marchanderen om tot oplossingen te komen, zegt Ian Buruma, over culturele, religieuze of etnische identiteit niet. Als je in een democratisch land etnische verkavelingen gaat zoeken, waarbij men mensen zich op grond van hun geboorte of hun huidskleur gaan onderscheiden of beconcurreren, is dat een gevaarlijke stap. Op het (multi)culturele vlak kleurt het steeds maar donkerder en wordt het steeds maar gevaarlijker.

Wie een mening vertolkt die niet strookt met de progressieve canon kan beter aan zelfcensuur doen. Op het maatschappelijk vlak volgen we dezelfde trend. Zonder te weten of het motief van drie jeugdige criminelen die in Beveren op lafhartige wijze een holebi vermoordden, al of niet op homohaat gebaseerd is, worden we al twee weken lang aan de deugtafel van elk praatprogramma weggezet als een homofobe natie. Niets is minder waar. Op de Rainbow Index van de EU (ILGA-Europe) staan we na Malta op de tweede plaats voor het respect voor de LGBTI-rechten. Het katholieke Vlaanderen heeft op een halve eeuw tijd reuzestappen in homotolerantie gezet. Een Antwerpse bisschop heeft nu zelfs een regenboog gezien.

Net zoals het toenemende antisemitisme in onze streken mee te wijten is aan islamitische radicalisering in onze maatschappij, vindt de agressieve homofobie ook daar een grote voedingsbodem. Islamitische baardmannen in soepjurken en katholieke eunuchen in vrouwenkleren vinden allebei dat homoseksualiteit een zonde is. Met dien verstande echter dat er in de eerste groep soms opgeroepen wordt om die blasfemische zondaars van de daken te gooien, terwijl de soutanes zich beperken tot de weigering om de sacramenten toe te dienen.

Toch draait men in ideologisch gespleten verontwaardiging liever om de hete brij heen. Progressief links ontpopt zich liever als flagellant van conservatief rechts. Nuttige extreem- rechtse idioot van dienst was recent nog Jef Elbers: ‘Ik vind een gaypride echt vies; Het exhibitionisme op die karren, die strontkarren, met hun spulleke in een suspensoir; Mannen die elkaar aan het aflebberen zijn’, zo bemoeilijkte de man tegenover een journalist zijn eigen kandidatuur als bestuurder bij het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF).

Jammer dat er geen boot met demente homo’s meegaat. Blote rimpelige bejaarden in een roze luier. Zwaaiend naar het volk op de kant. Het mooiste zou zijn als ze op de boot ook zouden sterven. Lijkt me een prachtig einde. Totaal dement, hangend op een schip vol joelende nichten en dan uit het leven gezwaaid worden door een paar volwassen homokijkers. Dat je seksuele geaardheid amusant is. Is er een instantie die in gaat grijpen? Die de homongolen tegen zichzelf in bescherming neemt?”

Het deed me denken aan de linkse Youp van ’t Hek die over de Amsterdamse Gaypride in NRC ooit schreef:

Al lachend zegt een zot zijn mening, en meningen, ook al zijn ze marginaal en schokkend, zijn niet verboden zolang ze niet oproepen tot geweld. Het deugvertoon van wegkijkers, die ontkennen dat de homohaat van vandaag ook geïmporteerde religieuze en culturele oorzaken heeft, is even schadelijk als die van de ontkenningsbrigade die wegkeek toen katholieke priesters decennialang kinderen als schandknapen misbruikten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content