‘Heb medelijden met Danny Pieters’

© Image Globe
Eddy Eerdekens
Eddy Eerdekens Hoofdredacteur TV Limburg

Het feit dat oud-senator Danny Pieters (N-VA) een vertrekpremie probeerde te incasseren, kan op weinig begrip rekenen van de krantencommentatoren. De afschaffing van de premie voor wie vrijwillig vertrekt uit het parlement, krijgt applaus.

Eén dag na de afschaffing van de vertekpremie voor politici die vrijwillig het parlement verlaten, blikken de meeste kranten terug op de manier waarop oud-senator Danny Pieters (N-VA) – een hevige tegenstander van de premies – het geld voor zichzelf toch probeerde te innen.

De Morgen: ‘Heb medelijden met Danny Pieters’

‘Ik ben geen hypocriet maar… een slachtoffer,’ citeert hoofdredacteur Yves Desmet Danny Pieters in De Morgen. ‘Heb mededelijden!’ schrijft Desmet. ‘De arme Danny Pieters kan er toch niets aan doen dat de meerderheid zo lang gedraald heeft met de afschaffing die Danny zo vurig bepleit heeft. Geheel tegen zijn zin bestaat de regeling nog en dus moest hij, geheel tegen zijn zin, de vergoeding ook aanvaarden.’

‘Eigenlijk zou je dus kunnen zeggen dat een door de PS gedomineerde Vlaamse minderheidsregering die ons alleen met nieuwe belastingen heeft opgezadeld, nu ook nog eens een hardwerkend N-VA-senator ertoe verplicht heeft – geheel tegen zijn zin dus – een royale vertrekpremie te aanvaarden.’

De Tijd: ‘Politici die zichzelf nu een royaal pensioen toekennen, lachen hardwerkende mensen in hun gezicht uit’

‘Het is niet zo dat de politici uitzonderlijke offers brengen, schrijft hoofdredacteur Isabel Albers in De Tijd. ‘Ze schikken zich gewoon naar de regels van goed fatsoen. Zichzelf na een loopbaan van 20 jaar een volledig én bijzonder royaal pensioen toekennen – op een ogenblik dat iedereen gevraagd wordt langer te werken om de pensioenlasten draaglijk te houden – is de hardwerkende mensen in het gezicht uitlachen.’

‘Het is een goede zaak dat politici er niet langer mee wegkomen zichzelf buitensporige voordelen toe te kennen, zonder dat ze daarvoor verantwoording moeten afleggen. De manier waarop politici worden vergoed, moet stroken met het elementair rechtvaardigheidsgevoel.’

Het Laatste Nieuws: ‘Is dit een grap of om te huilen?’

‘Stefaan De Clerck en Danny Pieters dachten hier ongemerkt mee weg te komen,’ schrijft Jan Segers in Het Laatste Nieuws. ‘De eerste, niet gespeend van enige wereldvreemdheid, wist nochtans dat hij het parlement ruilde voor een nog beter betaalde functie, hem op een oranje schoteltje aangeboden. De tweede, niet gespeend van hypocrisie, dacht stiekem gebruik te maken van een regeling waartegen hij als senator nog tekeer was gegaan.’

Segers noemt de reacties van De Clerck en Pieters op de verontwaardiging die was ontstaan ‘pijnlijk’ en ’tenenkrullend’. ‘Het duo eist nu zowaar het vaderschap op van de nieuwe vertrekregeling. De Clerck & Pieters, politieke martelaren: is dit een grap of om te huilen?’

Het Nieuwsblad: ‘Wat blijft verwonderen is hoe verbaasd sommige politici blijven reageren’

‘Zelf ontslag nemen – in het geval van parlementsleden meteen ook een belofte aan de kiezer verbreken – en daar niet voor beloond worden, het is geen nieuw principe. Het is de regel voor iedereen die geen politicus is. Met de inquisitie heeft dit weinig te maken,’ zegt politiek hoofdredacteur Liesbeth Van Impe in Het Nieuwsblad.

‘Wat blijft verwonderen is hoe verbaasd sommige politici blijven reageren op de commotie. Er staat dan ook geen maat op de non-argumenten die aangevoerd werden om wat krom is, recht te praten.’

De Standaard: ‘Waarom moest dit zo lang duren?’

‘Als de oplossing zo simpel was, waarom moest het dan zo lang duren voor ze er kwam, en waarom moesten zoveel politici spitsroeden lopen?’ vraagt Bart Sturtewagen zich af in De Standaard. De kiezer kan hieruit slechts enkele zaken concluderen: ‘Ofwel zijn onze parlementsleden hopeloos inefficiënt, ofwel hebben ze geen haast met beslissingen die niet in het voordeel van hun eigen leden zijn.’

Sturtewagen verdedigt een specifiek statuut voor parlementsleden, omdat het een onzeker beroep is. ‘Maar zo’n regeling moet elke schijn van zelfbediening uit de weg gaan.’

Sturtewagen besluit dat onze politici nu nog een zaak te doen hebben: ook hun pensioenregeling aanpassen. ‘Als ze van anderen een loopbaan eisen van 45 jaar, dan moeten onze politici daar ook tevreden mee zijn. Iets anders is simpelweg niet verdedigbaar.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content