Lies Corneillie (Groen)

‘Hart Boven Hard is een sterke beweging die de clichés overstijgt’

Lies Corneillie (Groen) Schepen van Wonen in Leuven

In haar bijdrage voor het Schaduwparlement van Knack.be blikt Lies Corneilie terug op de betoging van Hart boven Hard van afgelopen weekend. ‘Een massa volk trotseerde de wind en heel veel regen en trok op een originele en vernieuwende manier van betogen door Brussel.’

Toen ik zondagmiddag aankwam in het Brusselse Noordstation, zei ik tegen mijn zus: ‘Weet je nog, toen we meeliepen met de Hand in Hand-betoging, 20 jaar geleden?’ Ik had een déjà-vu. Ik was 5 jaar op 24 november in 1991. Hoewel het de verjaardag van mijn moeder is, was een zwarte zondag bij ons thuis. Net als verkiezingszondagen in 1994 en 1995. Mijn beeld van een wereld van verbondenheid en solidariteit werd doorbroken met haat, racisme en hardvochtigheid.

‘Hart Boven Hard is een sterke beweging die de clichés overstijgt’

Engagement dat ertoe doet

Nu zondag had ik opnieuw hetzelfde gevoel. Een massa volk trotseerde de wind en heel veel regen en trok op een originele en vernieuwende manier van betogen door Brussel. 20.000 mensen, 1.000 organisaties, 10 hartenwensen. Allen hadden ze 1 krachtige boodschap: “Ja, er is wel degelijk een positief alternatief.” Je kan het moeilijk negeren, of met het typische repertoire cliché’s klasseren. Hart boven Hard is een ijzersterke beweging van bewogen mensen.

Twintig jaar geleden stapten we mee in de grote betogingen in Brussel. Misschien is toen wel het zaadje van mijn later politiek engagement geplant. Ik heb toen alleszins geleerd dat het anders kan. Dat engagement er toe doet, en mensen iets in beweging kunnen zetten.

'Hart Boven Hard is een sterke beweging die de clichés overstijgt'
© Fred

Naar aanleiding van de nationale staking op 15 december schreef ik: ‘Wie de dag doorbracht met vurige pleitbezorgers van Hart boven Hard, kon de hartslag van onze samenleving voelen en durft niet meer zeggen dat er geen alternatief is’.

Uiteenlopende hartenwensen

Dat zag ik zondag ook. De massa schaarde zich achter 10 uiteenlopende hartenwensen: Samen rijk, eerlijke belastingen, sterk jong en oud, stop armoede, werkbaar werk, leefbare buurt, diversiteit is realiteit, eco is logisch, wees wereldwijs en doe de democratie. Tel al de hartenwensen bij elkaar op, en je komt uit bij een pleidooi voor een rechtvaardige samenleving waar iedereen tot zijn recht komt en kansen krijgt. Een samenleving waarin we solidair en verbonden zijn. Waar we verantwoordelijkheid opnemen voor wie om de hoek woont, voor wie aan de andere kant van de wereld woont en voor wie hier morgen zal wonen.

Zij aan zij

'Hart Boven Hard is een sterke beweging die de clichés overstijgt'
© fred

Zowel de boodschap, de stijl als de talrijk opgekomen diverse deelnemers, tonen aan dat dit een sterke beweging is die de cliché’s overstijgt. Geen profiteurs, luie mensen, subsidiejunkies, postjesverdedigers of klagers. Ik was er zondag bij, in de kou en in de regen, samen met die duizenden anderen. Deze massa gelooft niet in ‘ieder voor zich’, want zij aan zij stonden theatermakers en buurtwerkers. Jeugdleiders en vakbondsmilitanten. Leerkrachten en wereldwinkelvrijwilligers. Studenten en gepensioneerden. Waal, Vlaming, Brusselaar. Berber en Aziaat.

Hart boven Hard, ‘een beweging van bewogen mensen’ is er in geslaagd om in enkele maanden tijd mensen, generaties en sectoren met elkaar te verbinden en in gesprek te laten gaan. Van mens tot mens. Weg van polarisatie en cliché’s, tot de kern van de zaak: waar we naartoe willen met de samenleving? Een verhaal van solidariteit en rechtvaardigheid, van diversiteit en duurzaamheid.

‘De besparingen doen meer pijn dan de regen.’

Het contrast met de kille houding van de regering kon niet groter zijn. Terwijl 20.000 mensen op straat trokken zat de federale regering veilig en droog in begrotingsconclaaf in één of ander kasteel. Ver van de problemen van de mensen. Ver van de realiteit. Politiek is natuurlijk keuzes maken en compromissen sluiten. Maar geen begrip opbrengen en de noden negeren van zoveel duizenden mensen? Dat getuigt van kwade wil.

Regering heeft het signaal nog niet begrepen

Mijn drijfveer om aan politiek te doen, is de overtuiging dat het anders kan. De 20.000 aanwezigen hebben die overtuiging een flinke boost gegeven, maar de regeringen hebben het signaal niet begrepen. Nog niet.

Uitgeregend maar vol energie waren we zondag om die alternatieven steeds op tafel te blijven leggen. En zoals ik iemand hoorde zeggen op de parade: “De besparingen doen meer pijn dan de regen.”

Partner Content