Het Grand Hôpital de Charleroi, het grootste privéziekenhuis van Wallonië, is op zoek naar een ziekenhuisfilosoof. ‘We willen ons personeel opnieuw doen geloven in de zinvolheid van het prachtige vak waarvoor ze destijds vol engagement hebben gekozen’, zegt algemeen directeur Gauthier Saelens.
Nu de pandemie langzaam lijkt uit te doven, worden de ravages die twee jaar gezondheidcrisis in de zorgsector zelf heeft aangericht steeds duidelijker zichtbaar. De extreem hoge werkdruk in de ziekenhuizen tijdens corona heeft het zorgpersoneel compleet uitgeput. Het personeelstekort, dat uiteraard van voor de pandemie dateert maar door de crisis is verscherpt, is gigantisch. Massaal veel zorgmedewerkers vallen uit door burn-out en ziekte of verlaten gewoon de zorg, op zoek naar een betere werkomgeving.
In het Grand Hôpital de Charleroi, waar men op zoek is naar vijftig artsen en verpleegkundigen, is dat niet anders. ‘Vóór de coronacrisis had het personeel het ook niet gemakkelijk, maar het systeem, hoe wankel en fragiel ook, bleef overeind’, zegt ziekenhuisdirecteur Gauthier Saelens. ‘We hadden in het ziekenhuis, met het oog op het welzijn van het personeel, al een cel die sportieve en culturele activiteiten organiseert, een sociaal assistent en een psycholoog. Maar vandaag blijken die zaken, ook al hebben we ze tijdens de crisis nog versterkt, onvoldoende om het vermoeide en vaak ontmoedigde personeel te helpen.’
Directeur Saelens merkte na de opeenvolgende coronagolven steeds vaker dat zijn personeelsleden worstelen met existentiële vragen over hun vak. ‘Heeft wat ik doe nog zin of betekenis? En zo ja, wat is de zin van mijn beroep dan? Ik hoorde veel mensen filosofische vraagtekens zetten bij wat voor de meesten onder hen aanvankelijk toch een roeping was.’
Op een zeker moment zei de directrice van het verplegend personeel tijdens een praatje aan de koffieautomaat dat een filosoof misschien wel datgene was wat het ziekenhuis in deze waanzinnige tijden nodig had. ‘Dat is blijven hangen, en zo is het begonnen’, vervolgt Saelens. ‘We hebben de hulp ingeroepen van een externe filosoof om een profiel op te stellen en we hebben een vacature voor ‘ziekenhuisfilosoof’ uitgeschreven. We zullen nooit de hele wereld zingeving kunnen verlenen, maar misschien wel de wereld van de zorg, of toch op zijn minst de wereld van ons ziekenhuis.’
Van kandidaat-ziekenhuisfilosofen verwacht Saelens in de eerste plaats dat ze goed kunnen luisteren, en vervolgens dat ze, ‘via ateliers, conferenties, boekentips en allerlei projecten, het personeel opnieuw in beweging zetten. En onze verpleegkundigen en artsen opnieuw doen geloven in de zinvolheid van het prachtige vak waarvoor ze destijds vol engagement hebben gekozen, en zodoende een einde maken aan het collectieve gevoel van demoralisering.’
Want daar zit volgens Saelens het verschil met de ziekenhuispsycholoog, die werkt op het niveau van het individuele personeelslid. Van de toekomstige filosoof hoopt Saelens dat hij of zij het ‘collectief’ een nieuw elan kan geven. Een ziekenhuisfilosoof bestaat al in een paar Franse ziekenhuizen, ‘zij het eerder om academisch onderzoek te verrichten en niet zozeer ter ondersteuning van het personeel’, maar in geen enkel Belgisch ziekenhuis, dus ‘de nieuwsgierigheid is groot’. Kandidaten kunnen zich nog melden in Charleroi tot 20 februari.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
