Wachten op eerste met hondsdolheid besmette mens voor actie tegen broodfokkers?

Dat de overheid zo lichtzinnig toestaat dat de Belgische markt overspoeld wordt door oostblokhonden die vaak niet op correcte wijze zijn ingeënt tegen hondsdolheid, een ziekte overdraagbaar op de mens, roept vragen op, schrijven presentatrice An Lemmens en advocaat Anthony Godfroid.

Onder impuls van verschillende vzw’s en met de steun van vele bekende Vlamingen begint ook in Vlaanderen de term ‘broodfokker’ verspreid te geraken. Broodfokkers zijn hondenverkopers die eisen van dierenwelzijn naast zich neerleggen ter wille van het bewaken van vaak grote winstmarges. Vele van de broodfokproducten belanden vroeg of laat in een asiel waar ze – indien niet tijdig geadopteerd – geëuthanaseerd worden. Een recent gelanceerde Facebookgroep die zich verzet tegen broodfok en die onder andere gesteund wordt door Kim Clijsters heeft al meer dan 11000 volgers. Zal dit protest ook iets veranderen op het terrein nu het erop lijkt dat de Dienst Dierenwelzijn van de Federale Overheidsdienst Dierenwelzijn vrijwel niets onderneemt om de honden die nog steeds verblijven in een vervallen ‘asiel’ in Lokeren een goede thuis te geven?

Nu Kerstmis dichterbij komt, zullen de advertenties toenemen in intensiteit: ‘Op zoek naar een schattige labrador, malteser, chihuahua of Engelse bulldog? Wij leveren aan huis! De beste prijzen vindt u bij ons.’

Even waarschijnlijk is dat in januari of zelfs reeds eind december een bijzonder groot aantal consumenten geconfronteerd zal worden met dierenartsfacturen die de aankoopprijs van hun puppy verschillende keren overstijgt. Verschillende slachtoffers, die overigens steeds vaker de weg vinden naar de rechter, begrijpen niet hoe het kan dat zovele broodfokkers actief kunnen blijven. Het antwoord is genuanceerd.

Ten eerste heeft de overheid veeleer oog voor formele aspecten (zijn de hokken groot genoeg; wordt het juiste verkoopscontract gebruikt; worden verkochte honden correct geïdentificeerd) dan voor aspecten van welzijn. Zo is bijvoorbeeld bekend dat die verkopers die lid zijn van de belangengroepering van de grootschalige verkopers op zijn minst de helft van hun ‘koopwaar’ importeren uit voormalige Oostbloklanden of uit Nederland, waar het is toegestaan geïmporteerde honden een nieuw hondenpaspoort te geven.

In het federale parlement zijn er aangaande de import uit voormalige oostbloklanden verschillende parlementaire vragen gesteld aan minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx (PS), op heden nog steeds de bevoegde minister. Verschillende vragen hadden betrekking op een misgelopen transport uit Slovakije waarbij is gebleken dat honden van soms minder dan vijf weken in erbarmelijke omstandigheden werden getransporteerd. Meerdere puppy’s – dewelke alle in een kofferbak werden vervoerd – waren bovendien gestikt tijdens het transport of omgekomen bij gebrek aan eten en drinken. Dat de onderneming die de honden heeft verkocht nog steeds in België erkend is als buitenlandse erkende kweker lijkt geen probleem te zijn voor de Federale Overheidsdienst Dierenwelzijn, nochtans onderdeel van de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid.

Dat de overheid zo lichtzinnig toestaat dat de Belgische markt overspoeld wordt door oostblokhonden die vaak niet op correcte wijze zijn ingeënt tegen hondsdolheid, een ziekte overdraagbaar op de mens, roept vragen op.

De tweede reden dat broodfokkers hun waar kunnen blijven slijten, is de goedgelovigheid van de gemiddelde consument. Vele consumenten kijken niet verder dan hun neus lang is of hun portefeuille diep en willen liefst zo weinig mogelijk te betalen voor hun puppy onder de kerstboom. Dat zij dan een puppy kopen die amper of niet gesocialiseerd is en drager is van de meest uiteenlopende ziektes, kunnen zij op dat moment nooit vermoeden. Jammer genoeg stellen consumenten zich te weinig de vraag hoe het komt dat het moederdier niet getoond wordt of niet kan getoond worden.

Puppy’s zijn inderdaad schattig, als ze echter in glazen bakken aan de man worden gebracht in de afwezigheid van hun moeder, koopt men een hond die niet zelden later moeilijk op te voeden zal zijn. Om nog maar te zwijgen over het risico op ziektes. Zoals bekend belanden vele van deze impulsaankopen daarna in het asiel met alle gevolgen van dien.

Vanaf 1 juli 2014 wordt dierenwelzijn een regionale bevoegdheid en zal Vlaanderen de kans krijgen om beter te doen dan wat er op federaal niveau van gemaakt is: uitstekende wetgeving, doch tekortschietend toezicht. Mogen wij reeds nu een wens formuleren voor 2014?

Wij hopen dat de overheid, in het domein van de verkoop van honden (de oudste vriend van de mens), vanaf 2014 minder oog heeft voor de winstmarges van de importeurs en meer maatregelen zal treffen ter bevordering van het dierenwelzijn. Small is beautiful: niemand zit te wachten op nog meer wetgeving, wel op de toepassing ervan.

Ook u, beste lezer, gelooft toch niet dat de inspecteurs de eerste dodelijke rabiësbestemming bij de mens afwachten alvorens eindelijk doeltreffende actie te ondernemen?

An Lemmens is presentatrice en bekende radiostem

Anthony Godfroid is advocaat aan de Balie te Brussel en heeft reeds verschillende procedures tegen broodfokkers gevoerd, zowel op burgerlijk als op strafrechtelijk gebied