Waarom fitnesscentra niet onverdeeld gelukkig zijn met de inschrijvingspiek na de zomer

De populariteit van fitness groeit, en terecht: regelmatig sporten helpt om fit te worden én te blijven. Het is vooral een kwestie van volhouden.

De vakantie is voorbij, het gewone leven trekt zich weer op gang. Gedaan met de luilekkere geneugten van het goede leven, tijd om iets aan de conditie te doen. Dus halen we onze loopschoenen uit de kast, worden we lid van een sportclub of stappen we naar een fitnesscentrum. ‘Er zijn 2 momenten in het jaar waarop het aantal nieuwe inschrijvingen in fitnesscentra piekt: januari en september’, bevestigt Eric Vandenabeele, directeur van de Belgische FitnessOrganisatie, kortweg Fitness.be. ‘Of we daar blij mee zijn? Natuurlijk. Maar het is ook jammer. Omdat fitnessen dan te veel de vorm aanneemt van een goed voornemen: je raapt je moed bij elkaar en gaat nog maar eens de uitdaging aan. Met tegenzin, want als je het graag zou doen, was je er al lang mee begonnen. Logisch dat goede voornemens gedoemd zijn om te mislukken. Bewegen zou ‘normaal’ moeten zijn. Het zou deel moeten uitmaken van je dagelijkse gewoonten en je globale levensstijl.’

Fitnesscentrum-uitbaters en personal trainers zijn niet onverdeeld gelukkig met de inschrijvingspiek na de zomer, weet Vandenabeele. ‘Ze beseffen dat veel nieuwe klanten er snel weer de brui aan zullen geven. Dat heeft vooral te maken met onrealistische verwachtingen: als je 2 keer per week gaat fitnessen om zo vlug mogelijk 10 kilo te vermageren, word je gegarandeerd teleurgesteld. Idealiter slagen fitnessbegeleiders erin de mindset van hun klanten te wijzigen en de intenties om te buigen van ‘ik wil vermageren’ naar ‘ik wil me goed in mijn vel voelen’. Want een licht overgewicht hoeft geen gezondheidsprobleem te zijn. Fit zijn is veel belangrijker.’

Haalbare doelen

Vandenabeele pleit voor een stapsgewijze aanpak met haalbare tussendoelen. ‘We weten uit ervaring dat de meeste mensen binnen 3 maanden afhaken. Als je een doelstelling kunt vooropstellen die realistisch is, en die wordt effectief bereikt, ben je sneller geneigd voort te doen. Na nog eens 3 maanden is de volgende kaap bereikt als het op gedragsverandering aankomt: wie erin slaagt een goede gewoonte gedurende een half jaar te integreren in zijn dagelijkse leven, vergroot de kans om het ook daarna vol te houden.’

Het goede nieuws: het aantal afhakers is de laatste jaren in dalende lijn. Fitnessen zit in de lift. Vandenabeele: ‘Op dit moment zijn er in Vlaanderen zo’n 500.000 fitnessbeoefenaars. Gigantisch veel, inderdaad. Hoe dat komt? Het is, naast wandelen, lopen en fietsen, een van de weinige vormen van bewegen die je kunt doen als het jou goed uitkomt. Fitnessen is bovendien laagdrempelig en niet moeilijk. Iedereen kan het, je hoeft er geen doorgedreven training voor te volgen om het onder de knie te krijgen. Het is ook veilig: we hebben het laagste aantal ongevalaangiften van alle sportsectoren. En er is geen prestatiedwang of competitiedruk. Je hoeft niet het snelste te lopen, het hardste te roeien, de een of andere medaille te halen. Fitnessen valt te herleiden tot de essentie van wat bewegen moet zijn: iets wat je met plezier doet om gezond en kwaliteitsvol door het leven te gaan.’

Wie wil fitnessen, doet er goed aan te ‘shoppen’ en verschillende clubs te bezoeken, raadt Vandenabeele aan. ‘Kijk niet alleen op de website, maar stap binnen, stel vragen, geef je ogen de kost. Welke toestellen bieden ze aan, hoe zit het met de prijs, zou je je in de club thuis voelen? Zijn er begeleiders die je kunnen adviseren, motiveren en corrigeren?’ Mensen zien opnieuw het belang van coaching in en willen daar ook voor betalen, stelt Vandenabeele. ‘En terecht, want niet het toestel is belangrijk, maar de persoon die ernaast staat. Voor wie liever individueel traint en met rust gelaten wordt, zijn er nog altijd de lowbudgetketens waar je de infrastructuur ‘huurt’, zonder meer. Maar de meeste mensen vinden meer baat bij professionele begeleiding en het communitygevoel van een fitnessclub.’

Opgepompte mannen en vrouwen

Is fitness zoals veel mensen denken een dure sport? ‘Integendeel’, weerlegt Eric Vandenabeele. ‘Een gemiddeld abonnement kost tussen 20 en 60 euro per maand, afhankelijk van het aanbod. Dat is veel geld als je het lidmaatschap niet consumeert, maar niet als je 2 keer per week traint, zoals de bedoeling is.’ Er is nog een tweede groot vooroordeel. ‘Mensen denken nog te vaak dat in fitnesscentra alleen maar opgepompte mannen en vrouwen in strakke pakjes rondlopen. Dat was vroeger misschien zo, maar het publiek van fitnesscentra is veel diverser geworden. Jan en alleman komt er, en iedereen trekt aan wat hij of zij wil. Ook het oudere segment van de bevolking vindt steeds vaker de weg naar het fitnesscentrum. Vijftigplussers beseffen dat het belangrijk is om fit te blijven tot op hoge leeftijd, en dat ze dat voor een stuk zelf in de hand hebben.’

Campagne tegen verboden middelen

Fitnessbeoefenaars die massaal aan de doping zitten en fitnesscentra als draaischijven voor verboden middelen: feit of fictie? Eric Vandenabeele: ‘NADO Vlaanderen, een organisatie die instaat voor het antidopingbeleid, voert jaarlijks controles uit. Het zijn gerichte controles, in oefenzalen en bij personen bij wie een vermoeden van misbruik bestaat. De fitnesssector staat achter die controles, want elke persoon die gebruikt is er een te veel. Zo’n 300 clubs onderschreven in 2016 het antidopingcharter. Maar de focus mag niet alleen liggen op prestatiebevorderende middelen, maar moet ook gaan naar alle middelen die de gezondheid schaden en die je overal kunt kopen, ook en vooral online.’

Fitness.be lanceert eind september een nieuwe campagne. Die richt zich tot jongeren van het secundair onderwijs en ontraadt op een ludieke manier het gebruik van KUS-middelen: kracht- en uiterlijk stimulerende middelen. Meer info op www.lievereenkusje.be.