Louis Ide (N-VA)

‘SP.A en Open VLD zijn voorvechters van de wetenschap maar verdedigen ook de kwakzalverij’

Louis Ide (N-VA) Algemeen Secretaris van N-VA en arts.

Naar aanleiding van de controverse rond de de Nieuwe Germaanse Geneeskunde pleit Louis Ide (N-VA) voor op wetenschap gebaseerde behandelingen in de gezondheidszorg. ‘Maar wanneer men zich op de wetenschap baseert om politieke beslissingen te nemen, moet men dit wel consequent doen.’

Toen de krant De Morgen begin februari uitpakte met haar artikel over de verwerpelijke praktijken bij De Levensschool, was ik net aan een weekje vakantie toe. De journalist van De Morgen had mij om mijn opinie gevraagd, maar ik ben daar toen niet op ingegaan. Ondertussen is het Levensschool-stormpje weer gaan liggen. Toch lijkt het me zinvol om nog eens stil te staan bij die bewuste Levensschool en de politieke posities die daaromtrent werden ingenomen.

Nieuwe Germaanse Geneeskunde

Voor wie de hele hetze gemist heeft: De Levensschool biedt opleidingen aan binnen de alternatieve ‘gezondheidssector’. Daarbij maken de studenten kennis met de Nieuwe Germaanse Geneeskunde. Volgens deze visie bestaan er geen kwaadaardige ziektes maar zijn er slechts emotionele conflicten in het lichaam. Men leert er hoe men deze conflicten moet oplossen en raadt de op wetenschap gebaseerde behandelingen af. Ook levensnoodzakelijke behandelingen zoals chemotherapie bij kankerpatiënten worden er actief afgeraden. Deze school werd in 2006 door de Vlaamse regering erkend. Hierdoor kan deze school opleidingscheques voor werknemers aanvaarden, wat er op neer komt dat de opleiding voor een deel door de overheid terugbetaald wordt.

SP.A en Open VLD zijn voorvechters van de wetenschap maar verdedigen ook de kwakzalverij

Vlaams minister Philippe Muyters (N-VA) werd geconfronteerd met de berichten over de wanpraktijken bij De Levensschool, want als minister van Werk is hij verantwoordelijk voor onder andere de opleidingscheques waarvan De Levensschool gebruik maakt. Zijn antwoorden in het Vlaams parlement waren echter zeer duidelijk. Hij keurde er de Nieuwe Germaanse Geneeskunde zoals die aan de man wordt gebracht in De Levensschool volledig af en noemde de praktijken verwerpelijk. Dit was een nodige en essentiële eerste stap.

In het debat werd dieper ingegaan op wie wat moet doen en hoe dit moet gebeuren. Het systeem met de opleidingscheques moet duidelijk herzien worden. Het is nu in eerste instantie wachten op de bevindingen van het Rekenhof. We kunnen in ieder geval niet toestaan dat we via opleidingscheques subsidies geven aan een systeem dat de gezondheid van de mensen schade toebrengt.

Uit het debat bleek ook dat minister Muyters de beslissing van federaal minister van Gezondheidszorg en Sociale Zaken Maggie De Block (Open VLD) toejuichte om de provinciale geneeskundige commissie op het dossier te zetten. Deze commissie is bij uitstek het orgaan om de onwettige uitvoering van de geneeskunde te bestrijden. Want indien de Levensschool volgens die commissie onwettig de geneeskunde bedrijft en daarvoor wordt vervolgd, is het probleem aan de wortel aangepakt. En inderdaad, zoals u merkt, liggen bepaalde bevoegdheden in dit land, nog steeds verspreid over verschillende niveaus wat er de zaken niet eenvoudiger op maakt.

Het is opvallend dat de beslissing over de erkenning, en de hier uit voortvloeiende subsidies, niet ligt bij de Vlaamse minister van Werk maar bij het paritair comité voor de gezondheidszorg. Het is een zorgwekkende evolutie in de maatschappij dat steeds meer beslissingen worden genomen door instanties die hierover geen verantwoording moeten afleggen. Een minister moet zich wel verantwoorden tegenover het parlement. Zo ook minister Muyters, ook al had hij niet de beslissing genomen in dit dossier.

Kwakzalverij voor ziekte van Lyme

Maya Detiege (SP.A) en Nele Lijnen (Open VLD) verdedigen in het dossier van chronische Lyme de kwakzalverij van een handjevol goeroes die de patiënten het geld uit hun zakken kloppen.

Het waren voornamelijk de Vlaamse volksvertegenwoordigers Bart Van Malderen (SP.A) en Ann Brusseel (Open VLD) die de minister in naam van de wetenschap interpelleerden. Ik vind het een bijzonder goede zaak dat politici de wetenschap vooropstellen. Wanneer men zich op de wetenschap baseert om politieke beslissingen te nemen, moet men dit echter wel consequent doen.

Zowel de partij van Van Malderen als van Brusseel zijn in dit dossier voorvechters van de wetenschap maar trekken in het debat over chronische Lyme de kaart van de alternatieve geneeskunde. Maya Detiege (SP.A) en Nele Lijnen (Open VLD) verdedigen in dat dossier de kwakzalverij van een handjevol goeroes die de patiënten van alles wijsmaken, en vooral het geld uit hun zakken kloppen.

Het begrip chronische Lyme, zo schreef ik eerder in een column daarover, is in het leven geroepen en gedefinieerd door een aantal goeroes die los van enig wetenschappelijk bewijs patiënten met onverklaarbare klachten – die serieus genomen moeten worden- laten geloven dat de oorzaak van hun lijden een tekenbeet is, waardoor ze besmet zijn met een bacterie.

In 2014 kozen de meer dan 4.000 partijleden die aanwezig waren op het partijcongres van N-VA resoluut voor de wetenschap. In de congresteksten staat letterlijk: ‘Onze gezondheidszorg nog meer stoelen op de principes van de Evidence Based Medicine & Nursing (EBM&N): wat aantoonbaar werkzaam en dus wetenschappelijk bewezen is, betalen we sneller terug; wat overbodig of niet (genoeg) werkzaam is, schrappen we.

N-VA bewandelt consequent deze weg en verlangt dan ook dat andere partijen die pretenderen de wetenschap te verdedigen hetzelfde doen. Ik ben bijgevolg benieuwd of Van Malderen en Brusseel hun partijgenoten op een even gedreven manier ter orde zullen roepen als tijdens het debat over De Levensschool.

Partner Content