Het is niet altijd even gemakkelijk om het warm te krijgen tijdens de winter. Maar dat is eigenlijk helemaal niet zo erg: bibberen van de kou helpt je lichaam in vorm te houden.
Een kwartiertje in de kou staan rillen – terwijl je bijvoorbeeld op de bus of trein wacht – zou hetzelfde effect op het metabolisme hebben als een uurtje sporten. Dat blijkt uit een studie van het Nationaal Gezondheidsinstituut van de VS.
Tien gezonde volwassenen werden tijdens het onderzoek gecontroleerd terwijl ze sportten in een ruimte met een temperatuur van 18°C. Daarna moesten diezelfde personen gewoon op een bed gaan liggen terwijl de temperatuur zakte naar 12°C: een temperatuurverschil dat de proefpersonen moest laten rillen.
Calorieën verbranden
In beide tests trokken de spieren samen waardoor het hormoon irisine vrijkwam. Dat hormoon bevordert de lichaamswarmte en creëert bruine vetcellen uit witte vetcellen, wat een goede zaak is.
Wit vet is wat zich opstapelt op je heupen, dijen en buik en meestal niet zo gewenst is. Bruin vet daarentegen ontwikkelt warmte en verbrandt calorieën als het gestimuleerd wordt.
Bruine vetcellen zijn overvloedig aanwezig bij baby’s, maar minder bij volwassenen. Het is niet geweten of alle volwassenen de cellen hebben. Wel zouden slanke personen er meer van hebben dan zwaardere.
Het onderzoek wilde op zoek gaan naar wat het vrijkomen van het hormoon irisine het beste zou stimuleren. Daarom kozen ze voor een aloude vorm van spiersamentrekking: rillen. Het is een oud biologisch overlevingsmechanisme dat ons bij koude helpt de lichaamstemperatuur te behouden.
Beter metabolisme
Het bleek al snel dat de reactie van ons lichaam op de koude, veeleer dan sport, het hormoon deed vrijkomen. De onderzoekers vermoeden dat de activatie van de bruine vetcellen door irisine een positieve invloed heeft op het metabolisme. Het zou dus kunnen helpen bij het afvallen.
Maar uit de studie blijkt dat langdurige sport niet meer irisine produceert dan de hoeveelheid die vrijkomt bij het bibberen van de kou. Beide combineren heeft dus geen effect op de uiteindelijke hoeveelheid vrijgekomen irisine.
Het onderzoek werd gepubliceerd in het magazine Cell Metabolism.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier