Ook mensen met een aangeboren verstandelijke beperking hebben recht op intimiteit, privacy en seksualiteit.
Seksualiteit is een fundamenteel recht van iedere mens. Maar vaak wordt dit recht geschonden ten gevolge van een negatieve maatschappelijke beeldvorming, zoals bij mensen met een verstandelijke beperking.
De seksuele ontwikkeling verloopt bij personen met een aangeboren verstandelijke beperking net zoals iedereen, geïntegreerd binnen het groeiproces, zo wijst ontwikkelingspsychologisch onderzoek uit. Het zijn de vaak noodzakelijke medicijnen, de lichamelijke beperkingen, maar vooral ook het negatieve zelfbeeld die dit groeiproces soms bemoeilijken.
De eindproef van Anje Decoster, studente gezinswetenschappen, toont aan dat voor velen dit ook een zoektocht is naar aanvaarding, verwantschap en gelijkwaardigheid. Decoster laat zien dat vooral de manier waarop de samenleving kijkt naar mensen met een verstandelijke beperking, zeer bepalend is voor hun mogelijkheden op seksueel of relationeel vlak.
‘Hasta la vista’
Waar mensen met een beperking nog niet zo heel lang geleden werden beschouwd als gevaarlijke gekken en vervolgens als zieken en slachtoffers, horen we vandaag stilaan een ander verhaal. Volwaardig burgerschap en inclusief denken zetten stilaan de toon in het debat. En dat helpt.
Dat debat wordt door de film ‘Hasta la vista’ trouwens stevig aangezwengeld. De film laat zien dat mensen met een beperking, zij het hier met een motorische beperking, in wezen niet afwijken van anderen. Met de slagzin ‘Seks voor iedereen!’ wordt het publiek wakker geschud. Dit verhaal toont hoe mensen met een beperking zich moeten loswrikken van hun goedbedoelende en bezorgde ouders om te doen waar zij recht op hebben: het beleven van de eigen seksualiteit, ingevuld volgens eigen verlangens en mogelijkheden.
