De technieken voor medische beeldvorming – röntgenfoto’s, MRI, CT-scans en zo meer, leveren dankzij de technologische ontwikkelingen steeds gedetailleerdere beelden op. Een overzicht van de meest gebruikte technieken.
De technieken voor medische beeldvorming – röntgenfoto’s, MRI, CT-scans en zo meer, leveren dankzij de technologische ontwikkelingen steeds gedetailleerdere beelden op. Een overzicht van de meest gebruikte technieken.
Radiografie of RX-opname
Medische beeldvorming die gebruik maakt van röntgenstralen. De stralen worden door het lichaam heen op een gevoelige plaat geprojecteerd. Röntgenopnamen worden gemaakt in verschillende houdingen en onder diverse invalshoeken. Nadien worden de beelden ontwikkeld of digitaal verwerkt.
Computertomografisch onderzoek of CT-scan
Op gewone röntgenfoto’s zijn weke delen zoals bloedvaten niet zichtbaar. Een CT-scan toont zowel de botstructuren als de omliggende weke delen. Hiervoor wordt eerst een volumescan gemaakt in één doorlopende spiraalvormende beweging. Daarvan kan men in heel korte tijd veel dunne dwarsdoorsneden maken waarmee driedimensionale afbeeldingen kunnen worden gereconstrueerd.
Magnetic Resonance Imaging of MRI
Bij een MRI helpen een sterke magneet en radiogolven om bepaalde signalen in het lichaam op te wekken. Die signalen worden opgevangen door een antenne. Er wordt dus geen röntgenstraling gebruikt. De scan kan ook doorsneden maken en geeft een nauwkeurig beeld van hersenen, ruggenmerg en zenuwen, spieren, pezen en gewrichtsbanden, hart en buikorganen.
Ultrasound of echografie
Een echografie maakt gebruik van geluidsgolven met hoge frequentie om de structuren en weefsels binnen het lichaam te onderzoeken. De werking is gebaseerd op het feit dat geluidsgolven weerkaatsen op voorwerpen. De computer interpreteert deze gereflecteerde golf en zet die om in beelden. De techniek wordt vaak gebruikt voor zwangere vrouwen en gynaecologisch onderzoek, maar ook om informatie te verkrijgen over de structuur van het hart en de hartkleppen, de bloedstroom, borsten of prostaat.
Nucleaire geneeskunde
Na toediening van een licht radioactieve stof neemt de patiënt plaats onder een camera die de licht radioactieve straling opvangt en omzet in een afbeelding. De stof kan worden ingespoten, ingeademd of via voedsel toegediend, afhankelijk van het te onderzoeken orgaan. Zo kan men bijvoorbeeld met grote precisie nagaan hoeveel spierweefsel van het hart door een infarct is aangetast, hoe goed de nieren functioneren, enzovoort.
Bij al deze technieken zorgt een voortschrijdende digitalisering ervoor dat de beelden veel scherper en duidelijker op het scherm verschijnen, met zelfs toepassingen in kleur en in 3D. Dit maakt het niet alleen mogelijk een snellere en juistere diagnose te stellen, maar beperkt ook de duur van de scan zelf, met een lagere kostprijs en meer comfort voor de patiënt tot gevolg.
Barbara Vandenbussche
Healthcare
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier