Hardnekkige mythes over gewichtsverlies

© Science Photo Library

Mythes zijn moeilijk uit te roeien vergif. Vaak zijn het ‘meninkjes’ of loze cafépraat die zich koppig in ons hoofd nestelen omdat zoveel mensen zonder enig achtergrondkennis ze maar blijven herhalen. En soms lopen zelfs beroepsmensen ermee weg.

De New England Journal of Medicine wordt door veel artsen en andere mensen in de medische sector wereldwijd beschouwd als zowat het belangrijkste professionele tijdschrift in de geneeskunde.

Je kan daar wat bedenkingen bij maken, maar wanneer de New England, zoals de naam vaak afgekort wordt, iets schrijft, dan lees je het meestal toch met extra aandacht.

Zoals het stuk over mythes, veronderstellingen en feiten over obesitas in het recentste nummer.

Mythes zijn overtuigingen die blijven bestaan, ook al is wetenschappelijk bewezen dat ze fout zijn. Ze zijn zo hardnekkig dat veel wetenschappers er moedeloos van worden om ze tegen te spreken. Dat is echter het enige wat we kunnen en moeten blijven doen.

Ziehier enkele van de mythes die in het artikel ontkracht worden.

1. “Kleine aangehouden beperkingen in calorie-inname resulteren op lange termijn in een fors gewichtsverlies.”

Deze mythe steunt op de redenering dat 1 kilogram lichaamsvet 9000 calorieën bevat en dat je dus 1 kg zou vermageren wanneer je 100 dagen lang elke dag 90 calorieën extra zou verbranden. Dit klopt als je een zeer drastisch dieet over een korte periode volgt. Maar de rekening gaat niet meer op wanneer de kleine beetjes over een langere periode gespreid worden. Het lichaam krijgt dan voldoende tijd om aanpassingsmechanismen te ontwikkelen. Dit werd overtuigend aangetoond. Als je beslist om vanaf nu dagelijks 1,5 kilometer te stappen en je zou daardoor elke dag 100 calorieën extra verbruiken, dan ben je na 5 jaar slechts 4,5 kg kwijt. En niet de 9 kg die je theoretisch zou verwachten.

2 “Wie een vermageringskuur start moet een realistisch doel vooropstellen, want een overambitieus plan leidt onvermijdelijk tot frustratie en zodoende tot minder gewichtsverlies dan verhoopt.”

Dit klinkt logisch, maar studies tonen het omgekeerde aan: hoe ambitieuzer het plan, hoe groter het bereikte resultaat. Omgekeerd tonen studies eveneens aan dat het temperen van de ambities tijdens een vermageringskuur op termijn niet leidt tot een groter gewichtsverlies.

3. “Op lange termijn bekeken is het beter dat je zeer geleidelijk vermagert en niet begint met een drastisch gewichtsverlies.”

Uit een meta-analyse van gerandomiseerde studies blijkt dat het er niet toe doet. Mensen die een extreem streng dieet volgden, hadden na 1 jaar 16,1% van hun lichaamsgewicht verloren tegenover 9,7% bij mensen die het minder streng aanpakten. Maar op lange termijn was het gewichtsverlies hetzelfde bij de twee groepen. Er is geen goede verklaring waarom sommige mensen meer succes hebben in het begin van hun kuur dan anderen. Het blijkt evenwel geen goed idee om deze mensen te gaan intomen, omdat dit het uiteindelijk resultaat wel eens ongunstig zou kunnen beïnvloeden.

4. “Met een partijtje seks verbranden beide partijen tot 300 calorieën.”

Laat ons even rekenen. Een man van 70 kg verbruik tijdens een partijtje seks 210 calorieën per uur. Kenners weten dat een dergelijke procedure gemiddeld 6 minuten duurt. Dus dat daarbij 21 calorieën verbrand worden. Had de man in kwestie gedurende die 6 minuten géén seks gehad, maar gewoon wat langer voor TV gezeten, dan had hij ondertussen ook 7 calorieën verbrand. Het netto resultaat komt uit op 14 calorieën. Maar daarom hoef je het natuurlijk nog niet te laten.

Hans Van Brabandt / Cebam

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content