Edzard Ernst, de internationale expert over alternatieve geneeskunde, stelt in een gedachtenexperiment 5 pittige vragen aan homeopaten. Kunnen ze die voldoende beantwoorden, dan wil hij hun theorie van oneindige verdunning geloven. Zoniet, dan moeten ze toegeven dat hun theorie ‘really quite silly‘ is.
Edzard Ernst, de wereldautoriteit inzake alternatieve geneeswijzen, stelt op zijn website vijf vragen aan homeopathen. Daarvoor gaat hij mee in een van de theorieën op dewelke homeopaten zich beroepen. Als zij die vragen kunnen beantwoorden, dan is hij bereid die theorie te geloven.
Een van de belangrijkste pijlers van de homeopathie is die van de potentisation: het eindeloos verdunnen en daarna schudden van een bestanddeel.
Grondlegger Samuel Hahnemann beweerde dat de kracht van een bepaalde stof vele malen kon versterkt worden door die eerst met een grote hoeveelheid vocht te verdunnen en dat goedje daarna krachtig te schudden. De verklaring daarvoor was de volgende: water heeft een geheugen, en onthoudt dus de heilzame kracht van de eindeloos verdunde stof. Hahnemann verklaarde dat zijn methode niet gebaseerd was op materie, maar eerder op spirituele energie.
‘Aangezien dit nogal onnozel klinkt in het licht van de moderne wetenschap,’ schrijft Ernst, ‘beweren homeopaten vandaag dat er rationele verklaringen zijn voor hun methodes. Zoals het idee dat water structuren kan vormen, waarin dan informatie over het originele bestanddeel wordt opgeslagen. Het schudden zou dan weer nano- of silicone-partikels vormen, en die zouden dan klinische effecten hebben.’
Wereldautoriteit
Ernst werd in Duitsland opgeleid als homeopaat en werkte er jaren in een homeopathisch ziekenhuis. Hij werd echter sceptisch, en ging aan de Universiteit van Exeter een leerstoel complementaire geneeskunde leiden. Daarmee werd hij de eerste Britse hoogleraar complementaire geneeskunde. In Exeter legde hij alle wetenschappelijke kennis over alternatieve geneeswijzen samen. Dat resulteerde in Bekocht of behandeld: de feiten over alternatieve geneeswijzen, een boek dat hij schreef met wetenschapsjournalist Simon Singh.
For a minute geloven in homeopathie
In een blogpost schrijft Ernst nu dat hij de theorie van de verdunning for a minute wil aannemen. ‘Om dit gedachtenexperiment te doen, ga ik dus even mee in die veronderstelling. Laat ons dus even aannemen dat water inderdaad een geheugen heeft. Omdat ik meer dan genereus ben, vraag ik van homeopaten een wederdienst. Kunnen zij vijf vragen beantwoorden? Als ze dat naar behoren doen, dan zal ik de theorie niet langer betwisten. Zoniet, dan moeten ze toegeven dat hun theorieën over verdunning really quite silly zijn.’
De 5 vragen van professor Ernst:
1. Hoe kunnen de Berlijnse Muur en eendenlever genezend werken?
Hoe kan een nanodeeltje van, bijvoorbeeld, koffie invloed uitoefenen op de hersenen om een patiënt te doen slapen? Of hoe kan een nanodeeltje van de Berlijnse Muur of een eendenlever iets veranderen in het menselijk lichaam. (Er zijn homeopaten die deeltjes van de Berlijnse Muur vermalen en verdunnen en menen dat dat geneeskrachtig is en in de jaren ’20 beweerde en Fransman dat hij Spaanse griek kon genezen met een medicijn op basis van uiterst sterk verdunde eendenlever, red.) .
2. Verdampt ‘informatie’ niet?
De meeste homeopathische remedies worden niet vloeibaar toegediend, maar in kleine pilletjes op basis van lactose. Die worden gemaakt door de vloeibare homeopathie op die pilletjes te druppelen. Die vloeistof verdampt vervolgens. Verdampt die informatie dan niet mee?
3. Hoe hou je de ene molecule stil en schud je tegelijk de andere?
Meestal wordt een oplosmiddel op basis van water en alcohol gebruikt om te verdunnen. Uiteraard bevat dat onzuiverheden. Om eerlijk te zijn: wellicht bevatten die meer onzuiverheden dan werkzame bestanddelen. Maar goed: deze onzuiverheden zijn ook geschud. Hoe weet je dan of de kracht van die onzuiverheden niet ook groter is geworden door deze procedure? Moet je, om dat te voorkomen, niet de ene molecule kunnen stilhouden en de andere doen bewegen? En hoe zou je dat dan doen?
4. Hoe gaat potentisation tussen solide materialen?
Sommige bestanddelen zijn niet oplosbaar – zoals stukjes van de Berlijnse Muur. Deze worden niet verdund, maar de concentratie ervan wordt middels het proces van de zogenaamde ‘trituration’: het vermalen van de bestanddelen samen met ander vast materiaal – meestal lactose. Ik ga mee in het idee van potentisation, maar hoe gaat dat bij solide materialen?
5. Waarom heeft water geen effect?
Alles wat we drinken is gemaakt uit water, dat moleculen bevat die onbedoeld miljoen keren werden geschud. Die ondergingen dus het proces van de potentisation. En dus moeten die enorme effecten hebben op onze lichamen. Waarom ervaren we die niet telkens we iets drinken?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier