Jan Bertels (SP.A)

‘Eerder vroeg dan laat worden we allemaal met dementie geconfronteerd’

Jan Bertels (SP.A) Vlaams parlementslid voor SP.A

Naar aanleiding van het groeiend aantal mensen met dementie roept Vlaams parlementslid Jan Bertels (SP.A) Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen op om meer ambitie te tonen in zijn Geactualiseerd Dementieplan Vlaanderen. ‘Tegen 2050 zullen er dubbel zoveel mensen met dementie zijn als vandaag.’

Eerder vroeg dan laat zullen we in onze omgeving allemaal worden geconfronteerd met dementie, en daar bereiden we ons maar beter goed op voor. Volgens de meest recente cijfers die minister Vandeurzen ons bezorgde, blijkt dat het aantal personen met dementie in Vlaanderen tegen 2030 zal stijgen tot 162.000, een toename met 33 procent. Tegen 2040 verwachten we zelfs een verdubbeling van het aantal Vlamingen met dementie.

Dat is niet niks. Voor de mensen in kwestie is de diagnose van dementie vanzelfsprekend een ingrijpende gebeurtenis, maar ook voor vrienden en familie is de impact groot. Het betekent een pak bijkomende zorgen, maar ook een zware organisatorische belasting om de zorg in de praktijk vorm te geven. Liefst zeven op de tien mensen met dementie valt vandaag immers terug op mantelzorg, zorg dus door vrienden of familie. De partner en de kinderen kunnen vaak niet anders dan zich te organiseren en de taken die de zorg voor een familielid met dementie te verdelen. En dat moeten ze dan gecombineerd zien te krijgen met een drukke job, een veeleisend gezinsleven en hopelijk nog een beetje tijd voor zichzelf.

‘Eerder vroeg dan laat worden we allemaal met dementie geconfronteerd’

Dat hoeft allemaal niet dramatisch te zijn, maar het voor iedereen draaglijk te houden is wel zaak om tijdig de nodige omkadering te voorzien. Met een beetje professionele hulp komt een mantelzorger al een heel eind. Neem bijvoorbeeld de mogelijkheid om eens een paar dagen vrij te nemen door het -tijdelijk- inschakelen van een professionele verzorger. Of neem de mogelijkheid om eens met een professional van gedachten te wisselen over de dagelijkse beslommeringen die de zorg met zich meebrengt. Soms kunnen kleine dingen al helpen, maar één ding is zeker: alle studies tonen aan dat een zekere omkadering essentieel is om mantelzorg – ook voor mensen met dementie – haalbaar, houdbaar en draagbaar te maken.

De dementiegolf die op ons afkomt stelt ons voor nog enkele zeer specifieke uitdagingen. Ook professionele hulpverleners zijn nog te weinig vertrouwd met dementie en voelen ze zich onvoldoende zelfzeker wanneer ze met personen met dementie moeten omgaan. We moeten dringend goede en voldoende hulp- en zorgverleners opleiden. En ook het brede publiek heeft nood aan informatie en sensibilisering op maat.

Voorlopig doet Vlaanderen het op dat vlak echter niet bijster goed. Ja, bevoegd minister Jo Vandeurzen (CD&V) heeft twee plannen geschreven: een dementieplan en een mantelzorgplan. Maar veel meer dan papieren voornemens is er concrete actie op het terrein nodig, en daar blijft het angstwekkend stil. Deze Vlaamse regering heeft helaas niet de wil te investeren in welzijn, heeft niet de wil om om voldoende middelen te investeren in een zorgzame samenleving die Vlaanderen kan, wil en moet zijn. Veel mensen willen zorg opnemen voor mensen in hun omgeving, maar zonder ondersteuning wordt die zogenaamde ‘vermaatschappelijking’ van de zorg een doorschuifoperatie. Familie, vrienden en kennissen moeten het zelf maar zien op te lossen, terwijl een beetje hulp al een wereld van verschil zou maken. Voor mij ligt daar nochtans één van de kerntaken van de overheid: mensen in nood ondersteunen. Een overheid die zichzelf ernstig neemt moet niet alleen plannen schrijven, maar er ook voor zorgen dat de plannen leiden tot een concrete ondersteuning op het terrein.

Voor de toenemende groep dementerenden, maar ook voor de toenemende groep mantelzorgers.Wie hulp nodig heeft, moet die kunnen krijgen. Anders is het morgen ieder voor zich. En dat willen we toch niet?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content