Chiazaad is een superfood, gehypet door marketeers om zijn heilzame werking. Maar veel meer dan een plant kan het zaadje niet tevoorschijn toveren.
Chia behoort tot de familie van de salvia’s, planten die ook bij ons in heel wat tuinen voorkomen. Het zijn zaadjes van de Salvia hispanica L., een plant die uit Mexico stamt. De naam komt van het woord “chian” uit de taal van de Nahua (afstammelingen van de Azteken) en betekent “vettig”. Het zaad werd oorspronkelijk gebruikt als voeding en voor medicinale toepassingen en zelfs om verf te maken. Vandaag is het erg populair als “Chia Fresca” , een soort frisdrankje.
Super de super
Net als andere zogenoemde “speciale” plantensoorten, zoals blauw- en gojibessen, bestempelen sommige voedingsadepten chiazaden als superfoods. Superfoods bestaan echter niet. Het is een marketingterm voor sommige voedingsmiddelen die onwaarschijnlijk rijk zouden zijn aan superkrachtige voedingsstoffen waaraan exceptionele gezondheidsvoordelen toegedicht worden.
Sommige zouden zelfs ouderdom of kanker tegengaan. ‘Hoewel een gezond en evenwichtig dieet het risico op kanker kan helpen verminderen, is het onwaarschijnlijk dat één voedingsmiddel een groot verschil maakt’, aldus Cancer Research UK over superfoods.
Gezond of niet
Chiazaad is zeker niet ongezond, maar je zal er ook niet plots 10 kilogram door afvallen of vleugels van krijgen zodat je boven de miserie van de dagelijkse beslommeringen kan uitstijgen. De voedingswaarden ervan zijn vergelijkbaar met die van vlas- en sesamzaad, niets bovennatuurlijks aan de hand dus.
Chiazaad bestaat uit ongeveer 42% koolhydraten, 17% eiwitten en 31% vetten. Verder zit er nog relatief veel calcium, fosfor, ijzer, mangaan en magnesium in, naast een boel vezels en dan heb je het zowat gehad.
Wil je er toch mee aan slag in de keuken, weet dan dat chiazaad een pak goedkoper is in een dierenwinkel. Je vindt het bij het vogelzaad. Misschien helpt het wel om te leren fluiten, wie weet. (Andreas De Nutte)
