Meyrem Almaci (Groen)

‘Gevolgen van klimaatverandering worden voelbaar: met ongerustheid alleen gaan we er niet komen’

Meyrem Almaci (Groen) Vlaams Parlementslid en gewezen voorzitter van Groen

‘België blijft een klimaatbeleid halsstarrig zien als een opgelegde last, in plaats van een kans’, schrijft Groen-voorzitter Meyrem Almaci. Ze roept de regering-Michel op om in actie te schieten.

De wereld is in de ban van extreem weer. In Houston steeg het waterpeil met meer dan een meter op enkele dagen tijd. Bangladesh, India en Nepal kampen met zware overstromingen die al 1500 levens eisten. De hoorn van Afrika kreunt onder de droogte. Zuid-Europa herstelt van hittegolf Lucifer. In ons land staan de grondwatertafels historisch laag. De rode draad in elk van deze gebeurtenissen is extreme weerfenomenen getriggerd door klimaatontwrichting. Wetenschappers zijn het er over eens dat de klimaatopwarming zich de komende decennia nog meer zal manifesteren. In periodes van extreme hitte, bosbranden of hevige regenbuien. Het staat als een paal boven water dat de klimaatverandering veel slachtoffers zal eisen.

‘Gevolgen van klimaatverandering worden voelbaar: met ongerustheid alleen gaan we er niet komen’

De ongerustheid over de gevolgen van de klimaatverandering neemt wereldwijd dan ook toe. Bij elke verwoestende ramp schudt de wereld ons verder wakker. Maar met ongerustheid alleen gaan we er niet komen. Deze klimaatcrisis onderstreept nogmaals de noodzaak om ronkende beloftes te vertalen in klimaatleiderschap dat werk maakt van een èchte groene omslag. Om woorden eindelijk om te zetten in daden.

Het goede nieuws dat dat op heel wat plaatsen ook al gebeurt. Wereldmachten als China en India investeren massaal in hernieuwbare energie. In de Verenigde Staten werken er nu meer mensen in de solaire economie, dan in de steenkoolindustrie. Autogigant Volvo bant vanaf 2019 de verbrandingsmotor uit elk nieuw model. Frankrijk, Duitsland en Denemarken maken werk van een duurzame relance van de economie.

U merkt het al: er beweegt heel wat op hoog niveau, maar hier bij ons gebeurt er beleidsmatig nog weinig. Nochtans sloten meer dan 31.000 Belgen zich aan als mede-eiser bij De Klimaatzaak om de Belgische regeringen via juridische weg te dwingen werk te maken van een ambitieuzer klimaatbeleid. De wil is er dus. Maar de politieke wil blijkt nog te ontbreken. Terwijl onze buurlanden de energiemarkt grondig hervormen, pleit het Verbond voor Belgische Ondernemingen ervoor om de kernuitstap te verlengen. De N-VA steunt hen en zorgt zo opnieuw voor een onzeker investeringsklimaat voor hernieuwbare energie en energiebesparing. Het wordt tijd voor een draai van 180 graden: kernenergie is het probleem, niet de oplossing.

Nieuwe prioriteiten

Maar België blijft een klimaatbeleid halsstarrig zien als een opgelegde last, in plaats van een kans. Een kans om te investeren, om werkgelegenheid te creëren, om nieuwe technologieën te ontwikkelen, om andere keuzes te maken, anders te gaan leven, nieuwe prioriteiten te stellen. Een kans om de komende generaties rampen als Houston te besparen.

Helaas toont de regering Michel een totaal gebrek aan visie op de energie van de toekomst en zal België daardoor vermoedelijk als één van de enige Europese landen de beloften uit het Kyoto-akkoord niet kunnen waarmaken. Het beloofde energie- en klimaatpact dit najaar dreigt op een sisser uit te draaien.

Nochtans hoeft het niet zo te gaan. Er is zo veel mogelijk in dit land. Burgers slaan de handen in elkaar en vormen coöperatieven. Steden en gemeenten zetten in op duurzame mobiliteit, propere energie en een groenere leefomgeving. KMO’s en zelfstandigen investeren waar mogelijk in duurzame productiemethoden en diensten. Er is goesting om iets te veranderen, bij steeds meer mensen. Die mensen hebben steun nodig van een overheid die hun keuzes faciliteert, die hen ondersteunt, uitdaagt en inspireert. Die steun zoeken ze nu tevergeefs. Bij een Vlaamse regering die van energie een belastingpost heeft gemaakt. Bij een federale regering die files laat aangroeien terwijl het openbaar vervoer verkommert.

‘Wij zullen niet snel een weerfenomeen als de orkaan Harvey over ons heen krijgen. Maar dat ontslaat ons niet van onze verantwoordelijkheid.’

De huidige regering maakt slechte politieke keuzes. Een energiepact tussen overheid, bedrijfsleven en burgers zou zekerheid bieden aan investeerders in hernieuwbare energie. Een mobiliteitsbudget zou veel meer landgenoten aanzetten tot gezondere mobiliteitskeuzes. Door overstromingsgebieden niet langer te bebouwen vermijden we modderstromen en torenhoge schadeclaims. Bedrijven moeten worden uitgedaagd om de vruchten te plukken van deze belangrijke hervormingsgolf. Dat is hoop en perspectief in de praktijk. Dat is wat Groen zou doen.

Wij zullen niet snel een weerfenomeen als de orkaan Harvey over ons heen krijgen. Maar dat ontslaat ons niet van onze verantwoordelijkheid. Ook hier laat de klimaatopwarming zich voelen: steeds meer mensen krijgen te maken met overstromingen, steeds meer landbouwers zien hun oogst mislukken door droogte. Elk van ons kan het verschil maken. En samen betekent dat een gigantisch verschil.

Laat Houston een wake-up call zijn voor ons allemaal. De uitdagingen zijn groot. Maar er is ook hoop. tegenover elk probleem staat een oplossing waaronder heel wat wetenschappers, beleidsmakers, activisten en burgers hun schouders zetten. Laat ons deze crisis dus zien als een kans, een opportuniteit, en niet alleen als een gevaar. Er beweegt wat. Het is tijd om op te staan. Het is tijd om werk te maken van een groene toekomst. Het is tijd voor leiders die zelfverzekerd en onomwonden tonen: Houston we have a solution.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content