Vlaamse militaria-fans vieren 11 november: ‘Ik werd zielsgelukkig van oude gasmaskers’

© Debby Termonia

‘Wanneer begon de Eerste Wereldoorlog? 1418. En het einde herdenken we op…? 14 februari.’ Het gaat niet goed met de kennis van de wereldoorlogen bij onze scholieren. Dat is een steek in het hart van de Vlaamse militaria-fans, voor wie 11 november wél nog iets betekent.

Rohnny Schils (63) uit Borlo heeft een huis vol oorlogsmemorabilia

‘Mijn collectie bevat meer dan één miljoen voorwerpen. Als ik iets koop, probeer ik daar altijd meerdere varianten van te vinden. En zo dijt een verzameling snel uit. Neem nu mijn collectie vrouwenuniformen. Bij de meeste verzamelaars zie je er één, hooguit twee. Bij mij staan er bijna tachtig, van soldaat tot piloot. Want vergis je niet: tijdens de oorlogen waren vrouwen niet alleen verpleegsters.

Rohnny Schils © Debby Termonia

‘Ik heb mijn collectie lang voor mezelf gehouden. Maar toen ik vijftien jaar geleden een origineel thema zocht voor een kerstmarkt, besloot ik het evenement in een militair jasje te steken. Achteraf kon ik het niet over mijn hart krijgen om de oorlogsdecors weer af te breken. Ik besloot ze dan maar permanent te laten staan. Vandaag kan iedereen ze komen bezoeken.

‘De vier verdiepingen en de bijgebouwen van mijn woning staan volledig vol. 244 mannequinpoppen, 37 taferelen en 57 vitrinekasten. En mijn collectie blijft groeien. Het wordt wel steeds moeilijker om authentieke voorwerpen te vinden. Want ook op de militariamarkt struikel je over de vervalsingen.’

Erwin Grossen (51) uit Hakendover geeft kleur aan geschiedenislessen

‘Mijn eerste verzamelstuk kreeg ik toen ik zes jaar was. Het was een soldatenhelm van mijn grootoom. Hij had de oorlog meegemaakt en wilde al zijn legerspullen van de hand doen. Ik was meteen verkocht. Zielsgelukkig was ik telkens als hij een oud gasmasker of gedeukte gamel van zijn zolder meebracht. Toen ik dertien was, stokte mijn verzamelwoede. Ik verkocht mijn collectie om een drumstel te kopen. Maar vijftien jaar later flakkerde het verzamelvuur weer op.

‘Het grote verschil maak ik in mijn collectie met bijzondere accessoires waarvan heel wat mensen zelfs niet wisten dat ze bestonden. Zoals magnetisch geladen scheermesjes die je als kompas kunt gebruiken.

‘Het is een privéverzameling. Maar soms – zoals op 11 en 12 november – laat ik bezoekers toe. Ook scholen uit de buurt komen geregeld langs om hun geschiedenislessen wat kleur te geven. Dan vertel ik de strafste verhalen om de oorlogsgeschiedenis weer tot leven te brengen.’

Erwin Grossen
Erwin Grossen © Debby Termonia
Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content