Tijgermug rukt op

Verspreiding van de tijgermug: rood=gevestigd; geel=komt incidenteel voor; groen=niet gesignaleerd; grijs=geen gegevens. (Bron: ECDC 2016)

Het European Environment Agency meet al enkele jaren de oprukkende verspreiding van tropische insectensoorten zoals de tijgermug. Deze soort kan gevaarlijke ziekten zoals dengue overbrengen. Bij die tropische ziekten hoort ook de bekendere malaria. Malaria was begin vorige eeuw nog endemisch in delen van Europa. In het Interbellum werd het in opdracht van de Rockefeller Foundation in Italië onderzocht door de Amerikaanse arts Lewis Hackett. Malaria was eveneens gevreesd in de moerassige kustzones van Frankrijk en Engeland, maar ook in Zeeland, Friesland, Groningen en de Zuid-Hollandse rivierdelta. En al lang vergeten, maar malaria – gekend als moeras- of polderkoorts – was voor 1900 ook endemisch in Vlaanderen.

Isabelle Devos toonde in Allemaal Beestjes (Gent, 2006) aan dat malaria frequent voorkwam in de polderregio’s van West- en Oost-Vlaanderen en Antwerpen, maar ook in de Kempen, langs de Nete en de Demer. De Anophelesmug bracht de plasmodiumparasiet rond die de zeer hinderlijke malariavarianten vivax of ovale veroorzaakte. Hevige koortsaanvallen, die om de 48 of 72 uur uitbraken, ondermijnden de gezondheid. Een sterk verminderde weerstand bood andere ziekten een kans, die toen vooral bij kinderen en zwangere vrouwen de dood tot gevolg konden hebben.

Deze gegevens werden uit de 376.560 pagina’s nationale statistische bestuursdocumenten ‘Beweging van de burgerlijke stand en loop der bevolking’ gehaald. De documenten uit de periode 1841-1976 zijn digitaal toegankelijk gemaakt via https://search.arch.be/ead/BEA0510_ 004393_005475_DUT De gebieden waar de Anophelesmug enkele generaties geleden door moeraskoorts slachtoffers maakte, is ook een prima verblijfplaats voor de tijgermug. Dat kan nu beter in kaart gebracht worden.

Partner Content