Fuerza Bruta: energie explodeert in poëtische beelden

De originele aanpak, de samengebalde energie en de aanstekelijke partysfeer maken van Fuerza Bruta een origineel megaspektakel.

Rauwe performers, die alleen maar met hun spierkracht koketteren, zijn de acrobaten en dansers van het Argentijnse gezelschap, dat in Knokke is neergestreken en in november het Brusselse Tour & Taxis aandoet, allerminst. In Fuerza Bruta (****) serveert theatermaker Diqui James in een opzwepend tempo betoverende, poëtische taferelen. Door de hypnotiserende muziek, de bewegende podia, de luchtballetten en de zwevende decors heeft de voorstelling een verbazingwekkende spektakelwaarde.

Zitplaatsen zijn er niet, want alle toeschouwers worden in een aanstekelijke partystijl bij het spel betrokken. Dat gebeurt al bij binnenkomst. Een deejay draait zinderende techno, die de drang om te bewegen meteen stimuleert. Stroboscopische lichteffecten doorklieven de gigantische rookwolken, die vanuit twee hoeken de zaal worden in gespuwd. Boven de hoofden van het publiek fladderen zilverachtige doeken, die onder de spots voortdurend van kleur lijken te veranderen.

Uit het niets duikt plots middenin de zaal een loopband op. Voor een haastige kerel in een modieus wit pak fungeert die als zijn vluchtweg. Hij stapt echter in de tegengestelde richting zodat hij nauwelijks opschiet. Zodra de band versnelt begint hij te rennen. Een revolverschot verklaart waarom hij op de loop is. Vergeefs trachten enkele kompanen hem voorbij te steken. Onderweg moet hij muren en meubelstukken trotseren. Niet door er omheen te lopen, maar door er in volle vaart dwars doorheen te beuken. Uit de resten ontsnappen ontelbare papiersnippers en piepschuim , die in een wervelwind worden rond geblazen.

Dozen stukslaan

Een tweede podium, dat de zaal wordt binnengerold, drijft het publiek noodgedwongen uit elkaar. Niet op een hardhandige manier zoals bij de intimiderende spektakels van het Spaanse Fura dels Baus, maar met de hulp van een leger toneelassistenten, die massapaniek willen voorkomen. De scène stelt een kitscherige huiskamer voor, die wordt bevolkt door uitbundige danseressen.

Zij worden zo fel opgewonden door de repetitieve dreunen dat ze al springend en buitelend het hele kartonnen decor slopen. De onderdelen mogen de toeschouwers zonder gevaar op elkaars hoofden stuk slaan! Als de kamer is verdwenen, kruipen de danseressen als mysterieuze sprookjesnimfen met opgetrokken ledematen tegen de blauwe muurgordijnen op. Ondertussen wanen we ons in de Buddha Bar, want de Master of Ceremony is overgeschakeld op Oosterse klanken.

Aanstekelijke partysfeer

Wanneer het doek, dat het plafond verbergt, wordt weggetrokken, verschijnt een zwembad met een transparante bodem, waarin vier danseressen in badpak oogstrelende figuren vormen. Terwijl ze over het water glijden creëren ze met hun handen en voeten bloemmotieven. Het zwembad daalt langzaam neer tot het net boven de hoofden van de toeschouwers hangt, die de bodem, waartegen de danseressen zijn gekleefd, met de vlakke hand kunnen aanraken. Uit het oogcontact dat de zwemmende vrouwen met het publiek maken blijkt dat ze daar ook op uit zijn.

Als het zwembad uiteindelijk weer wordt opgetrokken, nodigt de hele cast onder aanvuring van deejay Jason Novak het publiek uit op een heuse rave party. Voor de bezwete lijven is verkoeling voorzien. Maar ook wie daar niet om heeft gevraagd, kan verrast worden door de nattigheid.

Fuerza Bruta steekt andere megaspektakels naar de kroon door de originele aanpak, de samengebalde energie van de jonge, hypergetrainde cast, het afwisselend karakter van de losstaande taferelen en de aanstekelijke partysfeer.

Ludo Dosogne

Fuerza Bruta, nog tot 28 augustus in Knokke, naast het station, dagelijks om 19u en 21u15. Vanaf 4 november in Brussel op Tour & Taxis.